Louis-Augustin Bosc d’Antic

Louis-Augustin Bosc d’Antic

Nome orixinal	(fr) Louis Augustin Guillaume Bosc
Biografía
Nacemento	29 de xaneiro de 1759 París, Francia
Morte	10 de xullo de 1828 (69 anos) París, Francia
Actividade
Campo de traballo	Botánica
Ocupación	botánico, carcinólogo, micólogo, zoólogo, ornitólogo, entomólogo, ictiólogo
Membro de	Accademia delle Scienze di Torino (1785–) Academia francesa das ciencias Academia Nacional de Medicina (França) (pt) Académie de Stanislas (en)
Obra
Abreviación dun autor en botánica	Bosc
Familia
Pai	Paul Bosc d'Antic
Irmáns	Joseph-Antoine Bosc d'Antic
Premios
Cabaleiro da Lexión de Honra
Descrito pola fonte	Encyclopædia Britannica

Louis Augustin Guillaume Bosc, ou Louis-Augustin Bosc d'Antic, nado en París o 29 de xaneiro de 1759 e finado na mesma cidade o 10 de xullo de 1828, foi un botánico, zoólogo (especializado en invertebrados) e entomólogo francés.

Traxectoria

Fillo de Paul Bosc de Antic (1726-1784), médico e químico, estudou en Dijon, onde foi alumno do botánico Jean-François Durande (1732-1794) e do químico Louis-Bernard Guyton de Morveau (1737-1816). Incapaz de entrar na artillaría, primeiro traballou nos servizos da Fiscalía xeral en 1777 e despois na intendencia de Correos, onde chegou a ser Secretario xeral en 1778. A continuación segue os cursos de botánica de Antoine-Laurent de Jussieu (1748-1836) onde coincide con René Desfontaines (1750-1831) e con Pierre Marie Auguste Broussonet (1761-1807). Tamén frecuentou a célebre parella Jean Marie Roland (1734-1793) e madame Roland (1754-1793), e mantén relacións con Johan Christian Fabricius (1745-1808).

Rexeita embarcarse con Jean-François de La Pérouse (1741-1788) na súa expedición ao redor do mundo. Xunto a André Thouin (1746-1824), Pierre Marie Auguste Broussonet (1761-1807), Aubin-Louis Millin de Grandmaison (1759-1818) e Pierre Willemet (1762-1824), Bosc de Antic participou, en 1787, na fundación da primeira Sociedade linneana do mundo, a Société linnéenne de Paris. Pronto se lles uniron outros eminentes naturalistas. A sociedade disolveuse en 1789. Tamén participou activamente na Société philomatique.

Pedra mortuoria na súa sepultura.

Roland permitiulle conseguir un traballo nun posto mellor, de administrador de Correos, pero a caída en desgraza do ministro o arrastra, sendo despedido o 14 de setembro de 1793.. Bosc de Antic únese ao Club dos xacobinos. Refuxiouse no Priorado de Sainte Radegonde, no bosque de Montmorency (Val do Oise), que albergaba a unhas poucas persoas perseguidas polo Terror, como Roland, Masuyer e Louis-Marie de La Révellière-Lépeaux (1753-1824), ocupándose sempre da historia natural}. Salva a Louvet, esconde as memorias de Barbaroux, protexe a madame Roland e convértese en titor de Eudora Roland, a filla de Roland. Tamén vive naqueles momentos nas montañas que separan as concas do Marne e o Sena, entre Langres e Châtillon.. Despoois, La Révellière-Lépeaux, convertido en membro do Directorio, lle permite partir para Estados Unidos de América, primeiro como vicecónsul en Wilmington en 1797, e despois como cónsul de Nova York en 1798. Bosc segue a dedicar o seu tempo ao estudo da historia natural, formando grandes coleccións.

Cemiterio de Bosc, no bosque de Montmorency, Val do Oise.

Bosc d'Antic debe volver a Francia, en 1800, e chega a ser durante un tempo administrador dos hospicios e prisións, así como do Monte de Piedade. Fixo viaxes a Suíza e Italia, onde realizou observacións científicas, traendo con el unha colección de peixes petrificados, ofrecida pola cidade de Verona ao xefe do Estado para o Museo de historia natural.. Obtén en 1803, grazas a Georges Cuvier (1769-1832), o posto de inspector dos xardíns e viveiros de Versalles, e en 1806 dos viveiros que dependían do Ministerio do Interior.

Doou as súas coleccións aos seus amigos naturalistas. Así, Fabriciis e Guillaume-Antoine Olivier (1756-1814) recibiron as dps seus insectos, François Marie Daudin (1774-1804) as de avess, Pierre André Latreille (1762-1833) as de réptiles e a Lacépède (1756-1825) as de peixes. Tamén foi amigo e protector do naturalista Jean Baptiste Bory de Sainr-Vincent (1778-1846) e de Jean Marie Léon Dufour (1780-1865).

En 1806 foi elixido membro da Academia de Ciencias na sección de economía rural, introdúcese no Instituto, antes de entrar máis tarde no Consello de Agricultura e na Xunta Directiva da escola de Veterinaria de Alfort. En 1815 foi secretario de Carnot e en 1819 conselleiro de agricultura de Decazes. En 1825 sucedeu a André Thouin (1746-1824) na cátedra de Cultura no Museo Nacional de Historia Natural de París.

Enfermo desde o ano 1820, morreu en 1828. Bosc d'Antic está enterrado nun pequeno cemiterio situado no bosque de Montmorency, bosque aberto ao público, na comuna de Saint-Prix no Val do Oise.

Abreviaturas

• A abreviatura Bosc emprégase para indicar a Louis-Augustin Bosc d’Antic como autoridade na descrición clasificación científica dos vexetais.
• A abreviatura Bosc emprégase para indicar a Louis-Augustin Bosc d’Antic como autoridade na descrición e taxonomía en zooloxía.

Véxase tamén

Bibliografía

• Benoît Dayrat (2003): Les botanistes et la flore de France, trois siècles de découvertes París: Muséum national d’histoire naturelle de Paris, 690 p. ISBN 2-85653-548-8.
• Joseph de Mauny de Mornay (1842): Petit Cours d’agriculture, ou Encyclopédie agricole. París: Librairie encyclopédique de Roret.
• M. Silvestre (1829): "Notice biographique sur M. Louis-Aug.-Guillaume Bosc, membre de l'Institut et de la Société royale et centrale d'agriculture", Mémoires d'agriculture, d'économie rurale et domestique, publiés par la Société royale et centrale d'agriculture.