Sheldon Lee Glashow
  | |
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | 5 de decembro de 1932 (92 anos) Nova York, Estados Unidos de América |
| Relixión | Ateísmo |
| Educación | Universidade Harvard The Bronx High School of Science (en)  Universidade Cornell Universidade de Boston |
| Director de tese | Julian Schwinger |
| Actividade | |
| Campo de traballo | Física teórica, força eletrofraca (pt) , física de partículas e teoria de campo (pt) |
| Ocupación | físico, físico teórico, científico, profesor universitario |
| Empregador | Universidade Harvard Universidade de Boston Universidade de California, Berkeley |
| Membro de | |
| Profesores | Julian Schwinger |
| Obra | |
Obras destacables | |
| Doutorando | Elizabeth Ellen Jenkins (en) e Uri Sarid (en) |
| Premios | |
| Descrito pola fonte | Physicists: Biographical Dictionary (en) , (p.87) |
   | |
Sheldon Lee Glashow, nado en Nova York en 1932, é un físico e catedrático norteamericano galardoado co Premio Nobel de Física no ano 1979.
Biografía
[editar | editar a fonte]Naceu o 5 de decembro de 1932 na vila de Nova York, fillo de inmigrantes rusos de tradición xudía[1]. Estudou no Bronx High School of Science, onde coñeceu a Steven Weinberg, e posteriormente licenciouse en Física no ano 1954 na Universidade Cornell. En 1959 conseguiu o doutoramento na Universidade Harvard baixo a supervisión de Julian Schwinger, e ampliou os seus estudos no Instituto Niels Bohr de Copenhague, o CERN e no Instituto Tecnolóxico de California.
Entre 1982 e 1984 Glashow foi profesor de física na Universidade de Houston, e desde aquel ano é o da Universidade de Boston.
Investigacións científicas
[editar | editar a fonte]Xunto a Steven Weinberg e Abdus Salam desenvolveu a teoría da interacción electrodébil pola cal o electromagnetismo e a Interacción nuclear débil son, baixo certas condicións, unha mesma e única interacción. Grazas a estes traballos púidose comprobar como esta teoría era aplicable a todas as partículas e non tanto só aos leptóns.
En 1979 Glashow, xunto con Steven Weinberg e Abdus Salam, serían galardoados co Premio Nobel de Física polos seus traballos sobre a Interacción electrodébil.
Posteriormente estudou a relación materia/antimateria, os neutrinos e realizou tamén varios tests de comprobación da relatividade especial descrita por Albert Einstein. Así mesmo destaca por ser un dos científicos máis escépticos da teoría das supercordas, que intenta explicar á vez todas as partículas subatómicas existentes e unificar todas as forzas da natureza.
Libros
[editar | editar a fonte]- Interactions. A Journey through the Mind of a Particle Physicist and the Matter of this World.[2]
- The Charm of Physics.[3]
Notas
[editar | editar a fonte]- ↑ ""Sheldon Lee Glashow" - Britannica Encyclopaedia (britannicaonline.com)".
- ↑ Glashow, Sheldon L. (1994). Interacciones : una visión del mundo desde el encanto de los átomos. Barcelona: Tusquets. ISBN 84-7223-429-0. OCLC 43732833.
- ↑ Glashow, Sheldon L. (1995). El encanto de la física. Barcelona: Tusquets. ISBN 84-7223-830-X. OCLC 43808798.
