Status quo (lugares da Terra Santa)

Artigo 62 do Tratado de Berlín (1878):
"Os dereitos concedidos a Francia están expresamente reservados, entendéndose tamén que o status quo con respecto aos Lugares Sagrados non será afectado seriamente de ningún xeito."

A Escaleira inamovible. Detalle dunha fotografía da fachada da entrada principal da Igrexa do Santo Sepulcro en Xerusalén.

O status quo dos lugares da Terra Santa é un acordo entre as comunidades relixiosas con respecto aos nove Lugares Santos compartidos en Xerusalén e Belén.^[1] Outros Lugares Santos en Israel e Palestina non forman parte do status quo debido a que as autoridades dunha relixión ou dunha comunidade teñen a posesión efectiva recoñecida polas demais.^[2]

Historia

Resultou dun firman (decreto) do sultán otomán Osman III en 1757^[3] que preservaba a división da propiedade e responsabilidades de varios lugares importantes para os cristiáns, musulmáns e xudeus con respecto aos seus propietarios ou controladores no momento, e representou acordos entre varias relixións relativo a que nada podería cambiarse da forma na que se viña facendo ata entón sen interromper o balance nas visitas dos peregrinos a eses lugares. En 1852 e 1853 emitíronse novos decretos reafirmando as provisións do decreto de 1757.^[4] As provisións actuais do status quo nunca chegaron a establecerse nun documento único. Porén en 1929, un documento preparado por un funcionario do Mandato británico de Palestina chamado George Archer Cust e titulado The Status Quo in the Holy Places, pasou a ser o documento estándar sobre a materia.^[5]^[6]

Lugares

O Status Quo aplícase en nove lugares de Xerusalén e Belén:^[1]

Disputados entre confesións cristiás

Igrexa do Santo Sepulcro e as súas dependencias, Xerusalén
1. Deir es-Sultan, na parte superior da Igrexa do Santo Sepulcro, Xerusalén
Tumba da Virxe María, Xerusalén
Igrexa da Natividade, Belén
Capela da Gruta do Leite, Belén (non existen rexistros)^[7]
Capela do Campo dos Pastores, Belén (non existen rexistros)^[7]

Disputado entre cristiáns e musulmáns

Capela da Ascensión, Xerusalén

Disputado entre xudeus e musulmáns

Muro das Lamentacións, Xerusalén
Tumba de Raquel, Belén

Notas

↑ ^1,0 ^1,1 UN Conciliation Commission 1949, p. 7.
↑ UN Conciliation Commission 1949, p. 7a: "Por exemplo o Cenáculo que, aínda que se trata dun Lugar Santo cristián, estivo en mans dos musulmáns desde mediados do século XVI. A posición de que os cristiáns non desfrutan o dereito de celebrar servizos relixiosos no lugar permanece sen discutir."
↑ Cities of the Middle East and North Africa: A Historical Encyclopedia, edited by Michael Dumper, Bruce E. Stanley P 209
↑ Eva Maurer Morio, What does Status Quo stand for?, in History of Latin Patriarchate, on the website of the Latin Patriarchate of Jerusalem [1] Arquivado 13 de xuño de 2018 en Wayback Machine.
↑ Cust 1929.
↑ Breger, Marshall J.; Reiter, Yitzhak; Hammer, Leonard (16 de decembro de 2009). Holy Places in the Israeli-Palestinian Conflict: Confrontation and Co-existence. Routledge. pp. 24–. ISBN 978-1-135-26812-1.
↑ ^7,0 ^7,1 Cust 1929: "A Gruta do Leite e o Campo dos Pastores preto de Belén tamén forman parte do Status Quo, pero non existen rexistros sobre estes dous lugares."

[FOOTNOTEUN_Conciliation_Commission19497-1] 1,0 ^1,1 UN Conciliation Commission 1949, p. 7.

[FOOTNOTEUN_Conciliation_Commission19497a-2] UN Conciliation Commission 1949, p. 7a: "Por exemplo o Cenáculo que, aínda que se trata dun Lugar Santo cristián, estivo en mans dos musulmáns desde mediados do século XVI. A posición de que os cristiáns non desfrutan o dereito de celebrar servizos relixiosos no lugar permanece sen discutir."

[3] Cities of the Middle East and North Africa: A Historical Encyclopedia, edited by Michael Dumper, Bruce E. Stanley P 209

[4] Eva Maurer Morio, What does Status Quo stand for?, in History of Latin Patriarchate, on the website of the Latin Patriarchate of Jerusalem [1] Arquivado 13 de xuño de 2018 en Wayback Machine.

[FOOTNOTECust1929-5] Cust 1929.

[BregerReiter2009-6] Breger, Marshall J.; Reiter, Yitzhak; Hammer, Leonard (16 de decembro de 2009). Holy Places in the Israeli-Palestinian Conflict: Confrontation and Co-existence. Routledge. pp. 24–. ISBN 978-1-135-26812-1.

[MGSF-7] 7,0 ^7,1 Cust 1929: "A Gruta do Leite e o Campo dos Pastores preto de Belén tamén forman parte do Status Quo, pero non existen rexistros sobre estes dous lugares."

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]