The Burning Times
| The Burning Times | |
|---|---|
| Ficha técnica | |
| Director | Donna Read |
| Produtor | Mary Armstrong Margaret Pettigrew Studio D, National Film Board of Canada |
| Música | Loreena McKennitt |
| Orixe | Canadá |
| Lingua | inglés |
| Na rede | |
    | |
The Burning Times é un documental canadense de 1990, que presenta un relato feminista dos xuízos de bruxería na Europa moderna.[1] Foi dirixido por Donna Read e escrita por Erna Buffie, e conta con entrevistas a notables feministas e neopagáns, como Starhawk, Margot Adler e Matthew Fox. The Burning Times é a segunda película da serie Women and Spirituality do National Film Board of Canada, despois de Goddess Remembered (1989) e anterior a Full Circle (1993).
O tema musical de apertura e peche, composto por Loreena McKennitt, foi lanzado como a canción titulada "Tango to Evora" no seu álbum The Visit de 1991.
Crítica
[editar | editar a fonte]Número de mulleres asasinadas
[editar | editar a fonte]Na película, Thea Jensen chama a este período da historia "Holocausto das mulleres". Ela sinala que se descoñece o número total de vítimas, pero que o alto número que se adoita dar é de nove millóns de mortes, nun período de 300 ou máis anos.[1] Se non, as estimacións "altas" académicas oscilan en torno a 100.000, con estimacións en torno a 60.000 máis comúns.[2] A cifra de nove millóns, segundo os estudos modernos, orixínase cun artigo de 1784 de Gottfried Christian Voigt, no que estima a cifra de 9.442.994 execucións entre os anos 600 e 1700 d. C. -un período de 1.100 anos- sen que se apoie ningunha evidencia.[3][4]
Críticas á Igrexa Católica
[editar | editar a fonte]Segundo William Donohue e Robert Eady da Catholic Civil Rights League, a película é inexacta noutros aspectos, por exemplo, colocando a Tréveris en Francia en lugar de Alemaña, e datando alí unha cruz de pedra que se rexistra que foi erixida nunha data entre 958 e 1132 sen máis explicacións. A cruz móstrase como un "símbolo dun novo culto relixioso que se extendía por Europa", a pesar da presenza cristiá desde 286[1] Eady, membro da Liga no Canadá, citou a película nunha queixa ante os reguladores de radiodifusión, mencionando en particular a ofensa na cita da película: "levou á Igrexa douscentos anos de terror e morte para transformar a imaxe do paganismo en culto ao diaño e a cultura popular en herexía".[1] Eady describe o documental como propaganda destinada a representar á Igrexa cristiá como "unha institución malvada, patriarcal e misóxina ".[1] Jack Kapica engade: "As mulleres teñen verdadeiras queixas coa Igrexa. 'The Burning Times', con todo, non vai axudar á súa causa".[1]
Notas
[editar | editar a fonte]- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 "Review of "The Burning Times" by Jack Kapicka". www.debunker.com. Consultado o 2023-08-13.
- ↑ Véxase caza de bruxas: Brian Levac en The Witch Hunt in Early Modern Europe estima 60,000 mortes, Anne Lewellyn Barstow en Witch Craze 100,000 e Ronald Hutton nun ensaio aínda sen publicar, "Counting the Witch Hunt" estimate 40,000 execucións.
- ↑ "Berlinische Monatsschrift. v.3.". HathiTrust (en inglés). Consultado o 2023-08-13.
- ↑ Adler afirmou desde entón que a cifra é insostible: "Agora sabemos que a maioría das persecucións de bruxas ocorreron durante un período de 100 anos, entre 1550 e 1650, e o número total de aforcados ou queimados probablemente non superou os 40.000". continúa "... non serve para perpetuar o erro de cálculo; é hora de deixar para sempre os números esaxerados".
Véxase tamén
[editar | editar a fonte] |
Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: The Burning Times |
Outros artigos
[editar | editar a fonte]Ligazóns externas
[editar | editar a fonte]- The Burning Times no National Film Board of Canada (require Adobe Flash )
- The Burning Times no YouTube
- The Burning Times na IMDb (en inglés).
| Control de autoridades |
|
|---|
