Saltar ao contido

Triunfo romano

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
O triunfo de Emilio Paulo - Carle Vernet (1789)

O triunfo romano, orixinalmente en latín triumphus, era unha cerimonia civil e rito relixioso da Roma antiga, realizada para celebrar e consagrar publicamente o éxito dun xefe militar, normalmente un cónsul, que levara as forzas romanas a unha vitoria ao servizo de Roma ou, orixinal e tradicionalmente, alguén que completara con éxito unha campaña militar no estranxeiro.

O primeiro triunfo dedicouse a Rómulo por haber vencido os Ceninensi (pobo de orixe sabina), que foi aclamado polos romanos nun desfile que comezara no Capitolio, pasando pola vía Sacra, o foro e rematara no templo de Xúpiter Feretri.[1]

O día do seu triunfo, o xeneral, ou vir triumphalis (despois triumphator), lucía unha coroa triunfal de loureiro e a toga picta (pintada) triunfal, morada e bordada en ouro, que o identificaban como monárquico ou divino.[2] Desfilaba nun carro tirado por catro cabalos polas rúas de Roma co exército desarmado, os prisioneiros e o seu botín de guerra. No templo de Xúpiter, no Outeiro Capitolino, ofrecía ao deus un sacrificio e unha proba da vitoria. A mos maiorum republicana esixía que, a pesar destas honras extraordinarias, o xeneral se comportase con humildade digna, como un cidadán mortal que triunfaba en nome do Senado, do pobo e dos deuses de Roma. Inevitablemente, o triunfo proporcionou oportunidades extraordinarias para o avance persoal, ademais dos seus aspectos relixiosos e militares.

A maioría das festas romanas eran eventos do calendario, mentres que a tradición e a lei reservaban os triunfos para grandes vitorias e aseguraban que a celebración, a procesión, as festas e os xogos públicos promovesen a posición e os logros do xeneral. No período tardorepublicano, debido á crecente competencia entre os aventureiros político-militares que foron a semente do incipiente Imperio Romano, os triunfos eran extravagantes, estendéndose nalgúns casos a varios días de xogos e espectáculos públicos. Comezando polo Principado, o triunfo reflectiu a orde imperial e a preeminencia da familia imperial. O triunfo foi imitado intencionadamente polos estados medievais e posteriores coa celebración de "desfiles reais" e outros eventos cerimoniais.

  1. Tito Livio, Ab Urbe condita, libro I, 10.
  2. Versnel, H. S. (1970). "Iuppiter or rex?". Triumphus: An Inquiry Into the Origin, Development and Meaning of the Roman Triumph. Brill Archive. 

Véxase tamén

[editar | editar a fonte]

Bibliografía

[editar | editar a fonte]

Outros artigos

[editar | editar a fonte]
pFad - Phonifier reborn

Pfad - The Proxy pFad of © 2024 Garber Painting. All rights reserved.

Note: This service is not intended for secure transactions such as banking, social media, email, or purchasing. Use at your own risk. We assume no liability whatsoever for broken pages.


Alternative Proxies:

Alternative Proxy

pFad Proxy

pFad v3 Proxy

pFad v4 Proxy