Xoguetes para un tempo prohibido

Xoguetes para un tempo prohibido
	Schieles Wohnzimmer in Neulengbach.
Título orixinal	Xoguetes pra un tempo prohibido
Autor/a	Carlos Casares
Orixe	Galiza
Lingua	galego
Colección	Narrativa
Xénero(s)	Novela
Editorial	Editorial Galaxia
Data de pub.	1975
Formato	Rústica con lapelas,; cosido a fío
Páxinas	129
ISBN	978-84-8288-857-6
Seguido por	Os escuros soños de Clío
Premios	(1976) Premio da Crítica de narrativa galega ;
	[ editar datos en Wikidata ]

Xoguetes para un tempo prohibido (orixinalmente Xoguetes pra un tempo prohibido) é unha novela de Carlos Casares publicada en 1975, gañadora do Premio Galaxia de novela que a editorial convocara para celebrar o seu 25 aniversario.

“	Para Kristina e Håkan	”
— Dedicatoria

Trama

Elías Paz é un rapaz do rural da provincia de Ourense que pasa a súa primeira adolescencia nun centro escolar cristián. Alí sofre a represión da moral católica, e decide marchar a Ourense a facer o Bacharelato. Na cidade recupera vellas amizades, bota moza e descobre a sexualidade.

Despois marcha a Santiago de Compostela para iniciar os estudos na Universidade. Ao tempo que segue os estudos e traduce obras literarias doutras linguas, coñece o marxismo, ten relacións amorosas e vive a troula compostelá coas súas amizades.

Narración

A novela é un texto rupturista que supuxo unha renovación na narrativa galega, produto dunha nova sensibilidade social e literaria, afastado do costumismo e nun galego sinxelo. Tamén se considera unha novela xeracional de estrutura lineal sobre a represión da posguerra, en que a mocidade culta e activa, ilusionada pola utopía revolucionaria, acaba embarrancada no escepticismo e a amargura.

A obra ten certos trazos autobiográficos, e inclúe numerosas referencias literarias, musicais e cinematográficas.

Recepción

Foi un éxito de público e viu catro edicións no seu primeiro ano. En 1976 recibiu o Premio da Crítica española. En decembro de 2005 publicouse a décima edición, a primeira na Biblioteca Carlos Casares da Editorial Galaxia.

Notas

↑ Schiele era un dos pintores favoritos de Casares, este detalle dun dos seus cadros empregouse para a edición de 2005 de Xoguetes para un tempo prohibido.

Véxase tamén

Bibliografía

Calvo, T. (2003). Carlos Casares. O conto da vida. La Voz de Galicia. ISBN 84-9757-100-2. Con limiares de Rey e Rubido.^[1]

Outros artigos

Ligazóns externas

Ficha na páxina web da editorial.
Narradores nas súas voces

[1] Schiele era un dos pintores favoritos de Casares, este detalle dun dos seus cadros empregouse para a edición de 2005 de Xoguetes para un tempo prohibido.

[1]