Luksemburški jezik
| Luksemburški jezik | |
| Lëtzebuergesch | |
| Države |  Luksemburg Belgija Francuska
|
| Regije | Zapadna Europa |
| Govornici | 430 000 (materinski, 2012.) |
| Razredba | indoeuropski germanski zapadnogermanski gornjenjemački luksemburški |
| Službeni status | |
| Služben u | Luksemburg
|
| Ustanova | Vijeće za luksemburški jezik? |
| Jezični kôd | |
| ISO 639-1 | lb |
| ISO 639-2 | ltz |
| ISO 639-3 | ltz |
| Povezani članci: jezik | jezična porodica | popis jezika (po kodnim nazivima) | |
Luksemburški jezik (ISO 639-3: ltz; luxembourgeois, luxemburgish, luxemburgian, luxembourgish, letzburgisch, lëtzebuergesch, moselle franconian, frankish), jezik mozelsko-franačke podskupine srednjonjemačkih jezika, kojim se služi oko 320 000 Luksemburžana, poglavito u Luksemburgu (250 000; 1998.), i nadalje 30 000 u Belgiji (1998.), 40 000 (u Francuskoj; 2001. J. Nousse) i nešto u Njemačkoj[1] i SAD-u. Jedan je od tri službena jezika (uz njemački i francuski) Luksemburga.
Luksemburški jezik je mješavina francuskog i moselsko-franačkog njemačkog dijalekta.
| |||||