Թոր (հին սկանդինավերեն՝ Þórr), սկանդինավյան դիցաբանության մեջ որոտի, կայծակի, փոթորիկների, կաղնու ծառի, հզորության, մարդկության պաշտպանության, ինչպես նաև պտղաբերություն և հիվանդների ապաքինման աստվածն է, ոսկեհեր աստվածուհի Սիֆի ամուսինը, Յոթունների (հսկաներ) սիրելին, ամենակարող աստված Օդինի որդին և չար աստված Լոկիի խորթ եղբայրը։ Թորն ունի մուրճանման զենք, որը կոչվում է մյոլնիր։ Գերմանական ցեղերը Թորին հին անգլերենով կոչում էին Þunor, հին գերմաներենով՝ þonar։
Ի վերջո ծագելով նախահնդեվրոպական հավատալիքներից, Թորը գերմանական ժողովուրդների ամբողջ գրի առնված պատմության մեջ նշվում է որպես աստված, երկնային հզոր ուժ։ Պատմությունը որպես այդպիսին սկսվում է Հռոմի կողմից գերմանական տարածքների զավթմամբ, շարունակվում ցեղային ընդարձակումներով ու Ազգերի մեծ գաղթով, հասնում մեծագույն ժողովրդականությանը Վիկինգների ժամանակաշրջանում և վերջանում սկանդինավյան երկրներում քրիստոնեության ընդունմամբ։
Հին սկանդինավյան դիցաբանության մեջ որոտի հզոր աստված կարմրահեր Թորը սլանում է երկնքով երկու այծերով լծված մետաղապատ մարտակառքով
Անվան այլ կիրառումների համար տե՛ս՝ Թոր (այլ կիրառումներ)
Thor Վիքիպահեստում
