Jump to content

Հերման Էմիլ Ֆիշեր

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Հերման Էմիլ Ֆիշեր
Hermann Fischer
Ծնվել էհոկտեմբերի 9, 1852(1852-10-09)[1][2][3][…]
Օյսկիրխեն, Քյոլնի վարչական շրջան, Հռենոսի պրովինցիա, Պրուսիայի թագավորություն[4]
Մահացել էհուլիսի 15, 1919(1919-07-15)[1][2][3][…] (66 տարեկան)
Բեռլին, Գերմանիա[4]
բնական մահով
ԳերեզմանFriedhof Wannsee, Lindenstraße
Քաղաքացիություն Գերմանական կայսրություն
Մասնագիտությունկենսաքիմիկոս, քիմիկոս և համալսարանի դասախոս
Հաստատություն(ներ)Լյուդվիգ Մաքսիմիլիանի Մյունխենի համալսարան, JMU, HU Berlin, Էրլանգեն-Նյուրնբերգի համալսարան և Ստրասբուրգի համալսարան
Գործունեության ոլորտքիմիա
ԱնդամակցությունԼոնդոնի թագավորական ընկերություն, Գյոթինգենի Գիտությունների ակադեմիա, Շվեդիայի թագավորական գիտությունների ակադեմիա, Լունդի թագավորական ֆիզիոգրաֆիկական միություն, Արվեստների և գիտությունների ամերիկյան ակադեմիա, Լինչեի ազգային ակադեմիա, Ռուսաստանի գիտությունների ակադեմիա, Պրուսիայի գիտությունների ակադեմիա, Իտալիայի գիտությունների ազգային ակադեմիա, Ազգային բժշկական ակադեմիա, Բավարիական գիտությունների ակադեմիա, ԱՄՆ-ի Գիտությունների ազգային ակադեմիա և Թուրինի գիտությունների ակադեմիա[4]
Ալմա մատերԲոննի համալսարան և Ստրասբուրգի համալսարան
Գիտական աստիճանպրոֆեսոր
Տիրապետում է լեզուներինգերմաներեն[5]
Գիտական ղեկավարԱդոլֆ Բայեր
Եղել է գիտական ղեկավարՕտտո Դիլս, Հանս Ֆիշեր, Otto Heinrich Warburg?, Hans von Euler-Chelpin?, Carl Harries?, Max Bergmann? և Oskar Piloty?
Հայտնի աշակերտներOskar Piloty?, Օտտո Դիլս, Ադոլֆ Վինդաուս, Ludwig Knorr?, Ֆրից Պրեգլ և Otto Heinrich Warburg?
Պարգևներ
Ամուսին(ներ)Agnes Gerlach?
 Hermann Emil Fischer Վիքիպահեստում

Հերման Էմիլ Ֆիշեր (գերմ.՝ Hermann Emil Fischer, հոկտեմբերի 9, 1852(1852-10-09)[1][2][3][…], Օյսկիրխեն, Քյոլնի վարչական շրջան, Հռենոսի պրովինցիա, Պրուսիայի թագավորություն[4] - հուլիսի 15, 1919(1919-07-15)[1][2][3][…], Բեռլին, Գերմանիա[4]), գերմանացի քիմիկոս-օրգանիկ և կենսաքիմիկոս, Պետերբուրգի ԳԱ արտասահմանյան թղթակից անդամ (1893) և պատվավոր անդամ (1913)։

Ավարտել է Ստրասբուրգի համալսարանը (1874)։ Եղել է Մյունխենի (1871՝-ից), Էռլանգենի (1882-ից), Վյուրցբուրգի (1885-ից) և Բեռլինի (1892—1919) համալսարանների պրոֆեսոր։ 1875 թվականին սինթեզել է ֆենիլհիդրազինը և այն օգտագործել որպես ռեակտիվ՝ տարբեր քիմիական ռեակցիաներում։ Ուսումնասիրել է պուրինային միացությունների կառուցվածքը, սինթեզել է կոֆեին, թեոբրոմին, ադենին, գուանին, պուրին (1897-98)։ 1903 թ.-ին սինթեզել է երկէթիլբարբիտուրաթթուն (քնաբեր դեղամիջոց)։

Սահմանել է ածխաջրերի ռացիոնալ բանաձևերը և անվանակարգը։ Առաջարկել է գլյուկոզիդների սինթեզի մեթոդ (1893)։ 1899 թվականից սկսել է ուսումնասիրել սպիտակուցները։ Ամինաթթուների վերլուծման իր իսկ ստեղծած եթերային եղանակով առաջինն է իրականացրել սպիտակուցների ճեղքման արգասիքների որակական և քանակական վերլուծությունը, հայտնաբերել մի քանի ամինաթթու, փորձով ապացուցել, որ սպիտակուցներում ամինաթթուները կապված են պեպտիդային կապով, սինթեզել 18-անդամանի պոլիպեպտիդ (1907)։

1902 թ. ստացել է Նոբելյան մրցանակ։

Ծանոթագրություններ

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից։
pFad - Phonifier reborn

Pfad - The Proxy pFad of © 2024 Garber Painting. All rights reserved.

Note: This service is not intended for secure transactions such as banking, social media, email, or purchasing. Use at your own risk. We assume no liability whatsoever for broken pages.


Alternative Proxies:

Alternative Proxy

pFad Proxy

pFad v3 Proxy

pFad v4 Proxy