փայտ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [pʰɑjt]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ փայտ
վանկեր՝ փայտ
Ստուգաբանություն
[խմբագրել]Բնիկ հնդեվրոպական՝ *phət-di- արմատից։
Ածական
- բույսի փայտանյութը
- վառելափայտ, վառելու համար կտրտած ու չորացրած փայտեղեն, ցախ
- բուսական բնափայտը որպես շինարարական ու ատաղձագործական նյութ
- ձեռնափայտ, գավազան, ցուպ, մահակ
- հենակ, անթացուպ
- զանազան գործիքների և առարկաների փայտյա կոթ՝ բռնակ
- (արվ) փայտյա արձան կամ փորագրություն փայտի վրա
- (փխբ․) փայտյա իրեր՝ առարկաներ
- (փխբ․) փայտացած, շարժունությունը՝ ճկունությունը կորցրած
- (փխբ․) (խսկց) փայտի համ տվող, անհամ
Հոմանիշներ
[խմբագրել]- բնափայտ, փայտանյութ, անտառանյութ
- տե՝ս ցախ
- շինափայտ
- տե՝ս ձեռնափայտ
- տե՝ս հենակ
- տե՝ս ատաղձ
Արտահայտություններ
[խմբագրել]- փայտ անել - վառելփայտ կտրել պատրաստել
- փայտ դառնալ - փայտանալ
- փայտ կտրել
- փայտանյութ կտրել պատրաստել
- (ժղ․) փայտանալ
- լեզուն կապվել
- փայտ ջարդել - վառելափայտը մանր կտրտել՝ վառարանի չափին համապատասխան
- փայտի գլուխ - բթամիտ, հաստագլուխ
- փայտի գնալ - վառելափայտ կտրելու և բերելու գնալ
- փայտի տակ գցել - փայտով՝ մահակով ծեծել
- նույն փայտից տաշած լինել - իրար նման լինել
- փայտի մտրակի ուժով - բռնության միջոցով
| Ի արտաքին հոլովում | ||
| Եզակի թիվ | Հոգնակի թիվ | |
| Ուղղ. | փայտ(ը) | փայտեր(ը) |
| Սեռ. | փայտի | փայտերի |
| Տր. | փայտի(ն) | փայտերի(ն) |
| Հայց. | փայտ(ը) | փայտեր(ը) |
| Բաց. | փայտից | փայտերից |
| Գործ. | փայտով | փայտերով |
| Ներգ. | փայտում | փայտերում |
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։