twieëvaad
Uiterlijk
Mofers
[bewirk]Zelfstenjig naamwaord
[bewirk]Lemma
[bewirk]twieëvaad ó > ó ~ m /tw̥ìæ̯̈vá:d/
- de eigesjap det get oet twieë stökker of twieë zelfstenjige deil besteit
- (spraoklieër) 'ne grammatikaal nómmer dae aanguuef det örges twieë van zeen of get in e paar kump
- Aafbraeking
- twieë-vaad
- Aafleijinge
- Samestèlling
- Zagswies
- in twieëvaad: twieë kieër, mit twieë eksemplare
Verbuging
[bewirk]inkelvaad | mieëvaad | ||||
---|---|---|---|---|---|
radikaal | liaison | radikaal | liaison | ||
nom. | sjrif | twieëvaad | twieëveljer | ||
IPA | /tw̥ìæ̯̈vá:d/ | /tw̥ìæ̯̈væ̀ʎer/ | |||
dim. | sjrif | twieëveldje | twieëveldjen | twieëveldjes | |
IPA | /tw̥ìæ̯̈væ̀ʎ̥ce/ | /tw̥ìæ̯̈væ̀ʎ̥cen/ | /tw̥ìæ̯̈væ̀ʎ̥ces/ | /tw̥ìæ̯̈væ̀ʎ̥cez/ | |
dat. | sjrif | twieëvaad | twieëveljer | ||
IPA | /tw̥ìæ̯̈vá:d/ | /tw̥ìæ̯̈væ̀ʎer/ |
In anger spraoke
[bewirk][2]