Сара Лидман
| Сара Лидман | |
|---|---|
 | |
| Роден/а | Сара Адела Лидман 30 декември 1923 Мисентраск, Шведска |
| Починат/а | 17 јуни 2004 (возр. 80) Умео, Шведска |
| Период | 1953–2003 |
| Сопруг/а | Ханс Госта Скарби |
Сара Лидман (30 декември 1923— 17 јуни 2004) — шведска писателка.[1]
Ран живот
[уреди | уреди извор]Родена во Мисентраск, село во денешната општина Скелефтео, Лидман израснала во регионот Вестерботен во северна Шведска. Студирала на универзитетот Упсала, каде нејзините студии биле прекинати откога заболела од туберкулоза. Нејзиниот прв голем успех го постигнала со романот Долината на катранот. Во ова дело и во нејзиниот втор роман Полето со бобинки, таа ги истражувала темите на отуѓување и изолација. Нејзините рани романи биле фокусирани на тешките услови со кои се соочувале сиромашните земјоделци во северната Шведска провинција Вестерботен во текот на деветнаесеттиот век.
Кариера
[уреди | уреди извор]Сара Лидман е несомнено една од најважните писатели на шведскиот јазик во дваесеттиот век. Ова особено се должи на нејзиниот иновативен метод за комбинирање на говорен јазик со библиски јазик на начин тесно поврзан со одреден вид на популарно имагинарно истовремено интегрирање на светското и духовното. Во врска со нејзините први четири романи, таа пишувала нашироко на политички теми, секогаш од силно социјалистичка гледна точка. Таа се вклучила во знак на протест против Виетнамската војна (вклучувајќи патување во Северен Виетнам и учество во Трибуналот Расел) и против апартхејдот во Јужна Африка. Таа ги поддржувала широко влијателните штрајкови на рударите од 1969-1970 година и била активна во комунистичките и екологистичките движења. Помеѓу 1977 и 1985 година, таа напишала серија од седум романи кои се занимаваат со процесот на колонизација на северот на Шведска.
Дела
[уреди | уреди извор]- Tjärdalen, 1953. (Долината на катранот)
- Hjortronlandet, 1955. (Полето со бобинки)
- Regnspiran, 1958. (Дождовната птица) преведено од Елспет Харли Шуберт, Хачинсон, 1963
- Bära mistel, 1960. (Да се одржи имела)
- Jag och min son, 1961. (Мојот син и јас)
- Med fem diamanter, 1964. (Со пет дијаманти), 1971.
- Samtal i Hanoi, 1966, Известување. (Разговори во Ханој), 1967.
- Gruva, 1968, Интервјуа. (Рудник)
- Marta, Marta, 1970, Драма. (Марта, Марта)
- Din tjänare hör, 1977. (Слугата слуша)
- Vredens barn, 1979. (Децата на гневот)
- Nabots sten, 1981. (Каменот на Навут) преведено од Џоан Тејт
- Den underbare mannen, 1983. (Прекрасниот човек)
- Järnkronan, 1985. (Железната круна)
- Lifsens rot, 1996. (Коренот на животот)
- Oskuldens minut, 1999. (Минута на невиноста)
- Kropp och själ, 2003. (Тело и душа)