Tinju

Perlawanan tinju profesional antara Ricardo Dominguez (kiri) dengan Rafael Ortiz.

Tinju ialah sejenis sukan yang dua orang peserta sama berat melawan antara satu sama lain dengan menggunakan penumbuk dalam siri tempoh satu hingga tiga minit yang dikenali sebagai pusingan. Dalam divisyen Sukan Olimpik dan profesional, peserta (dikenali sebagai peninju atau petinju) mengelakkan tumbukan lawan sementara cuba menumbuk lawannya. Markah diberikan untuk tumbukan padu yang tepat pada kawasan sah di bahagian hadapan tubuh lawan atas pinggang, dengan tumbukan pada kepala dan tubuh amat bernilai.

Peninju yang memperolehi mata tertinggi selepas pusingan yang ditetapkan akan diumumkan sebagai pemenang. Kemenangan juga boleh dicapai sekiranya lawan dikalah mati (atau KO) dan tidak dapat bangun sebelum pengadil membuat sepuluh kiraan, atau sekiranya lawan dianggap terlalu cedera untuk meneruskan perlawanan (kalah mati teknikal, atau TKO). Untuk simpanan rekod, TKO disamai dengan KO, dengan frasa "kalah mati teknikal" biasa digunakan untuk rencana berita sezaman.

Asal

Tinju belia dalam fresko Minoan di pulau Santorini, sebuah pulau Yunani.

Bukti terawal membayangkan bahawa sukan tinju tersebar luas di Afrika Utara sejak dari tahun 4000 SM dan di Mediterranean sejak dari tahun 1500 SM.

Raja Thesus, seorang raja Yunani Purba yang memerintah pada sekitar 900 SM dikatakan dihiburkan oleh lelaki-lelaki yang duduk berhadapan satu sama lain dan saling menumbuk sehingga salah satu mereka dibunuh. Dengan berlalunya masa, penumbuk-penumbuk berdiri semasa melawan dan memakai sarung tangan (tidak berpad) dan pembalut pada lengan bawah mereka tetapi selain ini, telanjang semasa bertanding. Diterima sebagai sukan Olimpik (orang Yunani Purba menggelarnya Pygme/Pygmachia) buat pertama kali pada tahun 688 SM, peserta-peserta ketika itu berlatih dengan menggunakan karung tinju (dipanggil korykos). Membebaskan jari-jari mereka, para petinju kemudian memakai pembalut kulit (dikenali sebagai himantes) pada kedua-dua tangan, pergelangan tangan, dan kekadangnya juga pada lengan bawah untuk melindungi mereka daripada kecederaan.

Di Rom Kuno, petinju biasanya merupakan penjenayah dan abdi. Mereka harap menjadi johan untuk mencapai kebebasan mereka. Bagaimanapun, lelaki bebas juga bertinju. Akhirnya, tinju menjadi amat popular sehingga orang bangsawan juga turut bertinju tetapi perbuatan mereka ini diharamkan oleh Raja Augustus. Pada tahun 500, sukan tinju diharamkan sama sekali oleh Theodoric Agung.

Sumber

• Price, Edmund The Science of Self Defense: A Treatise on Sparring and Wrestling, 1867

Rujukan

• Patrick Myler (1997). A Century of Boxing Greats: Inside the Ring with the Hundred Best Boxers. Buku Robson (UK) / Penerbitan Parkwest (AS). ISBN 1-86105-258-8.

1. ↑  "Accidents Take Lives of Young Alumni" (Julai/Ogos 2005). Alumni Illinois, 18(1), 47.

Pautan luar

• Berita tentang sukan tinju
• Persatuan Suruhanjaya Tinju – Amerika Utara
• Rekod tinju
• Laman web Boxing Times
• Tinju Olimpik dan Profesional Scotland
• Laman web JabMax: Berita Tinju
• Majalah Ring Diarkibkan 2007-05-08 di Wayback Machine
• Laman web Fightnews
• Kumpulan-kumpulan Persetujuan Rasmi Tinju Dunia
• Laman web SweetScience
• Laman web BoxingReport
• Persatuan Tinju Olimpik Antarabangsa
• Persatuan Tinju Dunia
• Majlis Tinju Dunia
• Persekutuan Tinju Antarabangsa
• Pertubuhan Tinju Antarabangsa
• Majlis Tinju Amerika Utara Diarkibkan 2007-05-31 di Wayback Machine
• Sejarah Heavyweight
• Pegawai-pegawai Tinju Profesional Teratas di Dunia
• Laman web AnyMartialArt: Gambaran keseluruhan tinju
• Laman web Boxing Scoop – podcast tinju, dengan wawancara dan wawasan tentang sukan tinju
• Kajian Kesan Tahap Kebimbangan Sebelum dan Selepas Pertandingan di Kalangan Atlet Tinju -Kajian mengenai atlet sukan tinju