David Weir
| David Weir | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ||||||||
David Weir, 2014
| ||||||||
| Persoonlijke informatie | ||||||||
| Volledige naam | David Gillespie Weir | |||||||
| Geboortedatum | 10 mei 1970 | |||||||
| Geboorteplaats | Falkirk,  Schotland
| |||||||
| Lengte | 191 cm | |||||||
| Positie | Centrale verdediger | |||||||
| Clubinformatie | ||||||||
| Voetbalcarrière geëindigd in 2012 | ||||||||
| Senioren | ||||||||
| ||||||||
| Interlands | ||||||||
| ||||||||
| Getrainde teams | ||||||||
| ||||||||
| ||||||||
David Gillespie Weir [uitspraak: 'deːjvɪt ɡɪ'lɛspi 'ʋɛi]? (Falkirk, 10 mei 1970) is een Schots voormalig voetballer die als centrale verdediger speelde.
Weir speelde jarenlang in Schotland en was actief bij Falkirk, Heart of Midlothian en Glasgow Rangers. Tussendoor kwam hij uit voor het Engelse Everton in de Premier League.
Clubcarrière
[bewerken | brontekst bewerken]Gedurende zijn carrière won David Weir in totaal 10 prijzen, waaronder drie opeenvolgende Schotse landstitels met Glasgow Rangers onder de Schotse trainer Walter Smith van 2009 tot 2011. Weir speelde bij Everton van 1999 tot 2007 en was daar achterin opvolger van clubicoon Dave Watson zodra deze een gezegende leeftijd had bereikt. Weir liet zich opmerken door een late gelijkmaker te scoren tegen Leeds United in oktober 1999.[1]
In zijn jaren als vaste waarde speelde David Weir merendeels naast David Unsworth centraal in de verdediging. Aanvankelijk was Walter Smith ook bij Everton de manager en daarna kwam David Moyes, eveneens een Schot. Bovendien speelde hij in zijn beginjaren onder Smith naast een landgenoot in de defensie: Richard Gough, voormalig aanvoerder van het Schots voetbalelftal die stilaan veertig werd.
Weir, met zijn 191 cm een boomlange centrale verdediger, werd aanvoerder van The Toffees en miste zelden een wedstrijd in de Premier League tot 2006, toen de jongere Joleon Lescott onomkeerbaar zijn plaats innam.[2] Weir besloot de club nog tijdens het seizoen 2006/2007 te verlaten.
Weir, op dat moment reeds 37 jaar oud, keerde terug naar Schotland en beleefde zowaar de meest succesvolle jaren uit zijn loopbaan bij Glasgow Rangers. Bij die club was hij aanvoerder tot zijn afscheid als voetballer. In 2008 verloor Weir de finale van de UEFA Cup tegen het Russische Zenit Sint-Petersburg van onder anderen Andrej Arsjavin.
Weir stopte met voetballen op 42-jarige leeftijd.[3]
Erelijst
[bewerken | brontekst bewerken]
Falkirk FC
- 1993
- Heart of Midlothian
- 1998
- Glasgow Rangers
- 2009, 2010, 2011
- 2008, 2009
- 2008, 2010, 2011
Interlandcarrière
[bewerken | brontekst bewerken]Weir is een 69-voudig Schots international en scoorde zijn enige doelpunt tegen Letland op 6 oktober 2001.[4] Hij maakte deel uit van de Schotse selectie op het wereldkampioenschap voetbal 1998 in Frankrijk.
Trainerscarrière
[bewerken | brontekst bewerken]Weir was trainer van Sheffield United vanaf juni 2013, maar werd na vier maanden ontslagen.[5]
Zie ook
[bewerken | brontekst bewerken]Externe links
[bewerken | brontekst bewerken]- ↑ (en) Everton 4 - 4 Leeds United, 25 October 1999[dode link] leeds-fans, Geraadpleegd op 25 september 2019
- ↑ (en) Everton take pole position in prising Lescott from Wolves but Portsmouth lurk in wings The Guardian, 3 mei 2006
- ↑ (en) Rangers defender David Weir set for return to England BBC, 17 januari 2012
- ↑ (en) Scots out with a whimper BBC, 6 oktober 2001
- ↑ (en) David Weir: Sheffield United sack manager after four months BBC, 11 oktober 2013
