Günther von Kluge
| Günther von Kluge | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
Günther von Kluge
| ||||
| Bijnaam | der kluge Hans | |||
| Geboren | 30 oktober 1882 Posen, Posen (provincie), Duitse Keizerrijk | |||
| Overleden | 19 augustus 1944 Metz, Frankrijk | |||
| Rustplaats | nabij Rathenow. Lijk is na WO II geroofd en verdwenen. | |||
| Land/zijde |  Duitse Keizerrijk Weimarrepubliek Nazi-Duitsland
| |||
| Onderdeel |  Deutsches Heer Reichswehr Heer
| |||
| Dienstjaren | 1901 – 1944 | |||
| Rang |   Generalfeldmarschall | |||
| Eenheid | Niedersächsische Feldartillerie-Regiment Nr. 46 XXI. Armee-Korps (Deutsches Kaiserreich) 2. (Preußischen) Artillerie-Regiments 1. Kavallerie-Division (Reichswehr) Führerreserve (OKH) 12 oktober 1943 - 28 oktober 1943[1] | |||
| Bevel | 4e Leger 1 september 1939 - 19 december 1941[2] Heeresgruppe Mitte 19 december 1941 - 28 oktober 1943[3] Opperbevelhebber West 2 juli 1944 - 16 augustus 1944[4] Heeresgruppe B 17 juli 1944 - 15 augustus 1944[5] Heeresgruppe D Juli 1944 - 16 augustus 1944[6] | |||
| Slagen/oorlogen | Eerste Wereldoorlog
| |||
| Onderscheidingen | zie decoraties | |||
| ||||
Günther Adolf Ferdinand (Hans) von Kluge (Posen, 30 oktober 1882 - Metz, 19 augustus 1944) was een Duitse militair tijdens de Eerste en Tweede Wereldoorlog. Hij was in de Tweede Wereldoorlog een generaal-veldmaarschalk.
Jeugd, opleiding en Eerste Wereldoorlog
[bewerken | brontekst bewerken]Von Kluge werd geboren in Posen (Pruisen), het tegenwoordige Poznań in Polen. In 1901 werd hij officier bij de artillerie. Zijn vader, Max von Kluge, werd in 1913 als generaal-majoor in de adelstand verheven, waarmee ook Günther een adellijke titel kreeg. Tijdens de Eerste Wereldoorlog diende hij als kapitein bij de Generale Staf.
Interbellum
[bewerken | brontekst bewerken]Na de Eerste Wereldoorlog ging Von Kluge in 1919 deel uitmaken van de nieuwe Reichswehr, waar hij snel promotie maakte. In 1933 werd hij tot generaal-majoor bevorderd, en in 1934 werd hij luitenant-generaal en kreeg hij een functie bij Wehrkreis (militair district) IV in Münster. In 1938 kreeg hij als generaal der Artillerie het bevel over legergroep 6 in Hannover. Later dat jaar werd hij tijdelijk op een zijspoor gezet wegens zijn steun aan generaal Werner von Fritsch.
Tweede Wereldoorlog
[bewerken | brontekst bewerken]
Bij het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog in 1939 werd Von Kluge weer in actieve dienst teruggeroepen. Hij kreeg het bevel over het 4e leger, dat de Poolse Corridor bezette. In 1940 werd hij op het westelijke front ingezet. Na de val van Frankrijk werd hij, samen met nog elf anderen, op 19 juli 1940 door Hitler tot generaal-veldmaarschalk bevorderd. Hierna nam hij deel aan Operatie Barbarossa tegen Rusland. In 1942 kreeg hij het bevel over Heeresgruppe Mitte. In het najaar van 1943 raakte Von Kluge zwaargewond bij een auto-ongeluk toen hij van Vorsja onderweg was naar Minsk, waarna hij maandenlang moest revalideren. Op 2 juli 1944 werd hij door Hitler belast met het commando van de Duitse troepen in Normandië, nadat Gerd von Rundstedt niet in staat bleek de geallieerde invasie te stoppen. Maar al snel viel ook Von Kluge in ongenade bij Hitler, en werd hij vervangen door Walter Model.
Rol bij verzet tegen Hitler
[bewerken | brontekst bewerken]Al in 1942 was Von Kluge zijdelings betrokken bij het Wehrmacht-verzet tegen Hitler. Hij besloot daar echter niet actief aan deel te nemen. Toch bleef hij zijdelings op de hoogte. Na de mislukte bomaanslag op 20 juli 1944 van Claus Schenk von Stauffenberg vreesde hij dat hij met de coupplegers in verband zou worden gebracht. Hij werd teruggeroepen naar Duitsland, waardoor hij zijn vrees bewaarheid zag worden. Dit, en zijn grote teleurstelling over zijn mislukte militaire campagnes aan het einde van de oorlog, brachten hem er toe om op 19 augustus 1944 met gif zelfmoord te plegen nabij Metz.
Militaire loopbaan
[bewerken | brontekst bewerken]- Leutnant: 22 maart 1901[1]
- Oberleutnant: 16 juni 1910[1]
- Hauptmann: 2 augustus 1914[1]
- Major: 1 april 1923[1]
- Oberstleutnant: 1 juli 1927[1]
- Oberst: 1 februari 1930[1]
- Generalmajor: 1 februari 1933[1]
- Generalleutnant: 1 april 1934[1]
- General der Artillerie: 1 augustus 1936[1]
- Generaloberst: 1 oktober 1939[1]
- Generalfeldmarschall: 19 juli 1940[1]
Decoraties
[bewerken | brontekst bewerken]- Ridderkruis van het IJzeren Kruis (nr.1) op 30 september 1939 als General der Artillerie en Opperbevelhebber van het 4e Leger[7][8][1]
- Ridderkruis van het IJzeren Kruis met Eikenloof (nr.181) op 18 januari 1943 als Generalfeldmarschall en Opperbevelhebber van de Heeresgruppe Mitte[7][8][1]
- Ridderkruis van het IJzeren Kruis met Eikenloof en Zwaarden (nr.40) op 29 oktober 1943 als Generalfeldmarschall en Opperbevelhebber van de Heeresgruppe Mitte[7][8][1]
- IJzeren Kruis 1914, 1e Klasse en 2e Klasse[9][1]
- Herhalingsgesp bij IJzeren Kruis 1939, 1e Klasse (5 september 1939[7][10][1]) en 2e Klasse (17 september 1939[7][10][1])
- Gewondeninsigne 1918 in zwart[9][1]
- Medaille Winterschlacht im Osten 1941/42[1]
- Ridderkruis in de Huisorde van Hohenzollern met Zwaarden[9][1]
- Orde van Militaire Verdienste (Beieren), 4e Klasse met Zwaarden[9][1]
- Militair Kruis van Verdienste (Mecklenburg-Schwerin), 2e Klasse[9][1]
- Orde van de IJzeren Kroon (Oostenrijk), 3e Klasse met Oorlogsdecoratie[9][1]
- Militaire Orde voor Dapperheid in de Oorlog, 3e Klasse met Oorlogsdecoratie[1]
- Medaille ter Herinnering aan de 13e Maart 1938
- Medaille ter Herinnering aan de 1e Oktober 1938
- Erekruis voor Frontstrijders in de Wereldoorlog[1]
- Medaille van Verdienste voor Redding uit Gevaar[9][1]
- Hij werd meerdere malen genoemd in het Wehrmachtsbericht. Dat gebeurde op:
- 7 augustus 1941[7][1][11]
- 18 oktober 1941[7][1][12]
- 19 oktober 1941[7][1][13]
- 3 september 1943[7][1][14]
- (en) Louis L. Snyder, Encyclopedia of the Third Reich, Wordsworth Editions, 1998. ISBN 1-85326-684-1
- (de) Thomas, Franz. Die Eichenlaubträger 1939–1945 Band 1: A–K. Osnabrück, Duitsland: Biblio-Verlag. 1997. ISBN 978-3-7648-2299-6.
- (en) Trevor N. Dupuy, Curt Johnson & David L. Bongard, Harper Encyclopedia of Military Biography, Castle Books, 1995. ISBN 0-7858-0437-4
- (de) Scherzer, Veit. Die Ritterkreuzträger 1939–1945 Die Inhaber des Ritterkreuzes des Eisernen Kreuzes 1939 von Heer, Luftwaffe, Kriegsmarine, Waffen-SS, Volkssturm sowie mit Deutschland verbündeter Streitkräfte nach den Unterlagen des Bundesarchives. Jena, Duitsland: Scherzers Miltaer-Verlag. 2007. ISBN 978-3-938845-17-2.
- (de) Biografie Von Kluge op Lebendiges virtuelles Museum Online van het Deutschen Historischen Museum.
- (en) Kursietis, Andris J. (1999). The Wehrmacht at War 1939-1945; The Units and Commanders of the Ground Forces during World War II. Aspekt, Theater Commands, Army Groups, 17, 18, 25. ISBN 90-75323-38-7. Geraadpleegd op 15 september 2019.
- (de) Die Wehrmachtberichte 1939-1945; Band 1 1.September 1939 bis 31.Dezember 1941. Gesellschaft für und Bildung mbH, Köln (1989), 639, 701, 702. ISBN 3-89340-004-4. Geraadpleegd op 8 februari 2021.
- (de) Die Wehrmachtberichte 1939-1945; Band 2 1.Januar 1942 bis 1.Dezember 1943. Gesellschaft für und Bildung mbH, Köln (1989), 553. ISBN 3-89340-004-4. Geraadpleegd op 8 februari 2021.
- ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y z aa ab ac ad ae (en) Axis Biographical Research: DAS HEER, Generalfeldmarschall, Generalfeldmarschall Günther von Kluge. Geraadpleegd op 11 september 2019.
- ↑ Kursietis 1999, p.25.
- ↑ Kursietis 1999, p.18.
- ↑ Kursietis 1999, p.Theater Commands.
- ↑ Kursietis 1999, p.Army Groups.
- ↑ Kursietis 1999, p.17.
- ↑ a b c d e f g h i Traces of War: Kluge, von, Günther Hans. Geraadpleegd op 8 februari 2020.
- ↑ a b c Scherzer 2007, p. 451.
- ↑ a b c d e f g Rangliste des Deutschen Reichsheeres. Mittler & Sohn, Berlin 1930, S. 112
- ↑ a b Thomas 1997, p. 378.
- ↑ Die Wehrmachtberichte 1939-1945; Band 1 1989, p.639.
- ↑ Die Wehrmachtberichte 1939-1945; Band 1 1989, p.701.
- ↑ Die Wehrmachtberichte 1939-1945; Band 1 1989, p.702.
- ↑ Die Wehrmachtberichte 1939-1945; Band 2 1989, p.553.
· 
· 
