Koninklijke Academie voor Schone Kunsten van Brussel
De Koninklijke Academie voor Schone Kunsten van Brussel (Frans: Académie Royale des Beaux-Arts) is een Franstalige kunsthogeschool in Brussel.
Geschiedenis
[bewerken | brontekst bewerken]Voorgeschiedenis
[bewerken | brontekst bewerken]Vanaf 1711 werden er toegepaste en beeldende kunsten onderwezen in het stadhuis van Brussel. De dekens van de schilders, beeldhouwers, tapissiers en andere kunstgilden kregen van het stadsbestuur de beschikking over enkele vertrekken en maakten er gebruik van om er tekenonderricht te geven.
Oprichting en beginfase
[bewerken | brontekst bewerken]In 1737 kreeg de academie haar eerste reglement. De stad nam enkele kosten op zich, waaronder deze voor de modellen. Enkele decennia later brak er onenigheid uit. De lessen verhuisden naar herberg 't Gulden Hoofd en werden zelfs enige tijd opgeschort. Het was de Brugse schilder Bernard Verschoot die de academie met harde hand terug op de sporen zette. Hertog Karel van Lotharingen stelde de school onder zijn hoge bescherming (1762).
De school werd heropgericht als Académie de Peinture, Sculpture et Architecture, gefinancierd door openbare inschrijving (1768). Inspiratie vond men in het Franse model. De architectuurafdeling stond onder leiding van Barnabé Guimard.
Tijdens de revolutionaire periode kreeg de school het moeilijk. Ze werd zelfs even gesloten, maar heropende in 1800.
Herlancering
[bewerken | brontekst bewerken]Met de Belgische onafhankelijkheid kwam er een nieuwe directeur, François-Joseph Navez, die gestalte moest geven aan de hervonden ambities. Zijn hervorming van het programma (1835-36) werd bekroond met de toekenning van het predicaat koninklijke.
In 1876 betrok de academie het voormalige bogaardenklooster in de Zuidstraat. Architect Pierre-Victor Jamaer integreerde diverse gebouwen achter zijn eclectische façade. Er kwam een avant-garde op die zich afzette tegen de academie, maar dit was ook een pose en verhinderde niet dat veel van deze kunstenaars er hun vaardigheid scherpten.[1]
In deze periode bestond er felle concurrentie tussen de academie en een andere kunstschool uit de hoofdstad, Sint-Lucas. Onder Charles Van der Stappen kregen ook literatuur en fotografie er hun plaats. Onder impuls van burgemeester Karel Buls kwam er in 1886 een École des Arts décoratifs met Jean Baes aan het hoofd. Dit was een poort langs waar de invloed van de Arts & Crafts zich in België deed gelden.
In 1927 werd Victor Horta directeur. Hij stelde een systeem van ateliers in en versterkte de architectuuropleiding. Deze zou pas in 1977 zelfstandigheid verwerven met de creatie van het Institut supérieur d'Architecture Victor Horta.
Universitaire opleiding
[bewerken | brontekst bewerken]In de jaren 2000 wordt de Academie een universitaire kunstopleiding. Dit wordt gereflecteerd in de nieuwe benaming Académie royale des Beaux-Arts de la ville de Bruxelles - École Supérieure des Arts (ARBA-ESA).
Locaties
[bewerken | brontekst bewerken]- Stadhuis van Brussel (1711-1752 en 1763-1829)
- Herberg 't Gulden Hoofd (1752-1763)
- Granvellepaleis (1829-1832)
- Kelders van het Nijverheidspaleis, de linkervleugel van de huidige KMSK (1832-1876)
- Academiegebouw in het voormalige Boogaardenklooster (1876-heden)
Gebouw
[bewerken | brontekst bewerken]Het huidige academiegebouw bevat de voornaamste restanten van het rijke kloosterverleden in Brussel, dat voor de rest verzwonden is in de revolutiejaren rond 1800. Vanop de Zuidstraat is het voormalige kerkkoor van de bogaarden te zien. Belangrijker is de vierkante kloostergang erachter, met bakstenen kruisgewelven. Ernaast ligt een tweede, groter binnenplein waarvan de zuidelijke tuingevel ook nog een overblijfsel is van het klooster.
Leiding
[bewerken | brontekst bewerken]De academie werd geleid door directeurs en vanaf 1895 door rectoren met een driejarig mandaat:
|
|
Bekende oud-studenten
[bewerken | brontekst bewerken]- Germaine Anciaux
- Jhemp Bastin
- Joseph Baudrenghien
- Manon Bertrand
- Auguste Braekevelt
- Michel Breithoff
- Charles Brunin
- Anne Canneel
- Eugène Canneel
- Jean Canneel
- Jules Canneel
- Lina Cauchie
- Albert Ciamberlani
- Claus Cito
- Jean Colin
- Jozef De Coene
- Jan De Cooman
- Vital Jean De Gronckel
- Paul Delvaux
- Éliane de Meuse
- Lucie Desmet
- Godefroid Devreese
- Jean-Baptiste Dewin
- Julien Dillens
- Harry Elstrøm
- James Ensor
- Willy Faber
- Annie Fokker
- Jean-Baptiste Fresez
- François Gillen
- Nina Jascinsky
- Mary Habsh
- Fernand Khnopff
- Jef Lambeaux
- Louis François Lefebvre
- René Magritte
- Jacques Marin
- Constantin Meunier
- George Minne
- Jacques Moeschal
- Léon Nosbusch
- Rik Poot
- Émile Probst
- Joseph Probst
- Colette Probst-Wurth
- Denise Probst-Massin
- Louis Raemaekers
- Mathias Reckinger
- Victor Rousseau
- Herman Richir
- Victor Servranckx
- Eugène Simonis
- Jeanne Tercafs
- Lesser Ury
- Gabriel Van Dievoet
- Vincent van Gogh
- Hilde Van Sumere
- Charles Verhasselt
- Adolphe Wansart
- Robert Weimerskirch
- Jean-Baptiste Wercollier
- Lucien Wercollier
- Léopold Wiener
- Philippe Wolfers
- Rik Wouters
Tentoonstellingen
[bewerken | brontekst bewerken]- Academie Royale des Beaux-arts et École des Arts decoratifs de Bruxelles. Exposition centennale 1800–1900
- 1987: Académie Royale des Beaux-Arts de Bruxelles, 275 ans d'enseignement
- 2007: Art, anatomie trois siècles d'évolution des représentations du corps
Literatuur
[bewerken | brontekst bewerken]- Academie Royale des Beaux-Arts de Bruxelles. 275 ans d'enseignement = 275 jaar onderwijs aan de Koninklijke Academie voor Schone Kunsten van Brussel, tent.cat., Brussel, Gemeentekrediet, 1987. ISBN 2-87193-030-9
- Charles Van der stappen, Academie Royale des Beaux-arts et École des Arts decoratifs de Bruxelles. Exposition centennale 1800–1900, tent.cat., 1900
- Alexandre Pinchart, Recherches sur l'histoire et les médailles des académies et des écoles de dessin, de peinture, de sculpture, d'architecture et de gravure, en Belgique, 1848, p. 28-44
Externe links
[bewerken | brontekst bewerken]- Officiële website
- Geschiedenis op de website van de stad Brussel
- Koninklijke Academie voor Schone Kunsten van Brussel in de ODIS
Voetnoten
[bewerken | brontekst bewerken]- ↑ Met Eric Min door de expo ‘James Ensor. Inspired by Brussels’, BRUZZ, 29 februari 2024
- ↑ Vóór 1835 al directeur honoraire et gratuit; in 1859 vertrek om gezondheidsredenen