Mensje van Keulen
| Mensje van Keulen | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
Mensje van Keulen in 1983.
| ||||
| Algemene informatie | ||||
| Volledige naam | Mensje Francina van der Steen | |||
| Pseudoniem(en) | Josien Meloen | |||
| Ook bekend als | Mensje van Keulen | |||
| Geboren | 10 juni 1946 | |||
| Geboorteplaats | Den Haag | |||
| Land |  Nederland
| |||
| Beroep | schrijfster | |||
| Werk | ||||
| Genre | romans, kinderboeken | |||
| Dbnl-profiel | ||||
| (en) IMDb-profiel | ||||
| Website | ||||
| ||||
Mensje Francina van der Steen (Den Haag, 10 juni 1946) is een Nederlands schrijfster die (naar de achternaam van haar vroegere echtgenoot Lon van Keulen) publiceert onder de naam Mensje van Keulen.
Biografie
[bewerken | brontekst bewerken]Van Keulen debuteerde met de veelgeprezen roman Bleekers Zomer. Een speciale heruitgave werd in het kader van het VARA-televisieprogramma Büch's Boeken uitgebracht. Van pagina 105 tot 111 valt daarin het interview met de presentator Boudewijn Büch te lezen. Eerder was zij, van 1970 tot 1973, redacteur van het studentenweekblad Propria Cures, waar zij - naast verhalen - onder het pseudoniem Josien Meloen gedichten schreef.
Andere pseudoniemen die Mensje gebruikte zijn: Mien Bieheuvel, Constant P. Cavalry en Danny Cruyff.[1]
Later maakte zij samen met onder anderen Gerrit Komrij, Theo Sontrop en Martin Ros jarenlang deel uit van de redactie van het literaire tijdschrift Maatstaf.
Zij schreef niet alleen voor volwassenen, maar ook enkele kinderboeken. Van Keulen is bevriend met collega-schrijver Maarten 't Hart. Over hem en zijn voorliefde voor travestie gaat het boek Geheime dame. In 2001 was zij te gast bij het tv-programma Zomergasten, waarin zij werd geïnterviewd door Adriaan van Dis. In februari 2021 ontving zij de J.M.A. Biesheuvelprijs voor haar verhalenbundel Ik moet u echt iets zeggen.
Bij zowel de Europese verkiezingen van 2004 als die van 2014 en de Tweede Kamerverkiezingen van 2006, 2017 en 2021 stond zij als lijstduwer op de kandidatenlijst van de Partij voor de Dieren. Zij was eerder gehuwd en heeft een zoon.[2]
Bibliografie
[bewerken | brontekst bewerken](deze lijst is mogelijk onvolledig)
- Bleekers Zomer, debuutroman - 1972
- Allemaal tranen, verhalenbundel - 1972
- Pension - 1974
- Van Lieverlede, roman – 1975
- Alle dagen laat - 1976
- Lotgevallen, balladen – 1977
- Trucjes - 1977 (onder het ps. Constant P. Cavalry)
- De avonturen van Anna Molino – 1979
- Uit de oude poepdoos – 1980 (onder pseudoniem Josien Meloen)
- Overspel - 1982
- De Ketting – 1983
- Tommie Station – 1985 (k) (Zilveren Griffel)
- Je eerste jaar - 1986
- Polle de orgeljongen - 1987 (k)
- Engelbert – 1987
- Vrienden van de maan - 1989 (k) (Nienke van Hichtumprijs)
- Van Aap tot Zet, gedichten - 1990 (k),
- De lach van Schreck - 1991
- Geheime Dame – 1992
- Meneer Ratti - 1992 (k)
- Snottebel Lies, gedichten - 1994 (k)
- De rode strik, roman – 1994
- Pas op voor Bez - 1996 (k)
- Olifanten op een web, autobiografische roman geschreven na het overlijden van haar moeder - 1997
- Het vroege werk, heruitgave van werk uit de jaren zeventig – 2000
- Donkere Dagen – 2000
- Tien stoute katjes, aftelvers - 2000 (k)
- De gelukkige, roman – 2001
- De dames en de bal - 2002
- Het andere gezicht, verhalen – 2003
- Het blauw van de Monnikskap – 2003
- Een opmerkelijk portret - 2003
- Titus raakt zoek - 2004 (k)
- Enige dagen - 2005
- Alle dagen laat, Dagboek 1976 - 2006
- De laatste gasten - 2007
- De schriften wachten - 2008
- De spiegel - 2008
- Een goed verhaal - 2009
- Bobbie - 2009
- De eerste man - 2011
- Lijn 11 - 2011
- Liefde heeft geen hersens - 2012
- Winternacht - nieuwjaarswens 2014-2015
- De verhalen - 2015, verzameling van eerder verschenen en nieuwe verhalen
- Schoppenvrouw - 2016
- Neerslag van een huwelijk, Dagboek 1977–1979 - 2018
- Huwelijksverhalen - 2018
- Ik moet u echt iets zeggen - 2020
- Moeder en Pen, Dagboek 1979–1983 - 2023
Prijzen
[bewerken | brontekst bewerken]- Zilveren Griffel (1986)
- Nienke van Hichtumprijs (1991)
- Vlag en wimpelprijs (1993)
- Longlist Libris Literatuur Prijs (2002)
- Shortlist AKO Literatuurprijs (2003)
- Annie Romeinprijs (2003)
- Longlist Libris Literatuur Prijs (2004)
- Shortlist De Gouden Uil (2010)
- Music Award (2002)
- Shortlist Libris Literatuur Prijs (2010)
- Driejaarlijkse Charlotte Köhler-prijs (2011)
- Shortlist AKO Literatuurprijs (2012)
- Shortlist Opzij Literatuurprijs (2013)
- Constantijn Huygens-prijs (2014)[3]
- J.M.A. Biesheuvelprijs (2021) voor Ik moet u echt iets zeggen
Externe links
[bewerken | brontekst bewerken]- Website van Mensje van Keulen
- Biografieën, werken en teksten bij de Digitale Bibliotheek voor de Nederlandse Letteren (dbnl)
- ↑ Wim Hazeu, Het literair speudoniemen boek, 1987, De Bijenkorf, blz. 54
- ↑ Interviews op mensjevankeulen.nl. Gearchiveerd op 25 juli 2024.
- ↑ Arjan Peters, Constantijn Huygens-prijs voor Mensje van Keulen. de Volkskrant (3 november 2014).