Zaho de Sagazan
| Zaho de Sagazan | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
| Algemene informatie | ||||
| Volledige naam | Zaho-Agathe Le Moniès de Sagazan | |||
| Geboren | 28 december 1999 | |||
| Geboorteplaats | Saint-Nazaire | |||
| Land |  Frankrijk
| |||
| Werk | ||||
| Jaren actief | 2021-heden | |||
| Genre(s) | Pop | |||
| Beroep | Zangeres | |||
| Instrument(en) | Zang | |||
| Invloed(en) | Jacques Brel, Barbara en Tom Odell | |||
| Label(s) | Virgin Records | |||
| Officiële website (en) AllMusic-profiel (en) Discogs-profiel (en) IMDb-profiel (en) Last.fm-profiel (en) MusicBrainz-profiel | ||||
| ||||
Zaho-Agathe Le Moniès de Sagazan of kortweg Zaho de Sagazan (Saint-Nazaire[1], 28 december 1999) is een Franse singer-songwriter. In 2023 bracht ze haar debuutalbum La Symphonie des éclairs uit.[2]
Biografie
[bewerken | brontekst bewerken]De Sagazan is de dochter van de schilder, beeldhouwer en artiest Olivier de Sagazan. Haar moeder is lerares[3]. Ze heeft drie oudere zussen en een tweelingzus.[4] Ze studeerde management voordat ze in de ouderenzorg ging werken[1].
Ze trad vijf avonden op bij het Transmusicales muziekfestival in Rennes in 2022 op het Aire Libre podium[5][6]. Haar eerste album, La Symphonie des éclairs, bevat dertien nummers en werd op 31 maart 2023 uitgebracht door Virgin Records[4]. Enkele maanden na het uitkomen van het album groeide De Sagazan uit van een bijna onbekende artiest tot een nieuwe hoop voor het Franse chanson. Het album werd Goud in december 2023.[7] In januari 2024 werd ze genomineerd voor de Music Moves Europe Talent Awards. Niet lang daarna, met vijf nominaties voor de 39e editie van de Victoires de la Musique, won ze prijzen voor het beste originele lied, beste album, podiumontdekking en vrouwelijke podiumontdekking.
Muzikale stijl en invloeden
[bewerken | brontekst bewerken]De Sagazan zegt dat ze gepassioneerd is door elektronische muziek uit de jaren tachtig, van Krautrock tot synthwave, terwijl ze wordt gevoed door Franse liedjes, in het bijzonder Jacques Brel[8] en Barbara[2]. Ze noemt ook Tom Odell als een van haar belangrijkste invloeden.[9] Op het podium wordt ze vergezeld door Tom Geffray, een multi-instrumentalist, en muzikanten van de band Inuit (Alexis Delong en Pierre Cheguillaume).[10]
Discografie
[bewerken | brontekst bewerken]Album
[bewerken | brontekst bewerken]- La Symphonie des éclairs, Virgin Records.
Prijzen en nominaties
[bewerken | brontekst bewerken]- 2022: Chorus prijs van het Festival Hauts-de Seine[11]
- 2023: Prix Joséphine[12]
- 2023: Prix Francis-Lemarque voor opkomend talent[13]
- 2024: De prijs voor "Beste opkomende Europese artiest van het jaar 2023" en de "Publieksprijs" tijdens de Music Moves Europe Talent Awards van het Eurosonic-festival in Groningen[14]
- 2024: Le Q d'or voor muzikale ontdekking op TMC
- 2024: De Victoires de la Musique in de categorieën "Origineel lied", "Beste album", "Podiumontdekking" en "Vrouwelijke podiumontdekking"
Externe links
[bewerken | brontekst bewerken]- ↑ a b (fr) Nathalie Rouiller, Le portrait Zaho de Sagazan, électro rauque. Libération (28 maart 2023). Geraadpleegd op 7 april 2023.
- ↑ a b (fr) Zaho de Sagazan, une voix qui s’élance. Télérama (31 maart 2023). Geraadpleegd op 7 april 2023.
- ↑ (fr) Benjamin Locoge, Zaho de Sagazan : « Je n’ai que 23 ans, si je ne parlais que de moi on s’ennuierait… ». Paris Match (1 april 2023). Geraadpleegd op 7 april 2023.
- ↑ a b (fr) Fabien Randanne, « La Symphonie des éclairs » : Zaho de Sagazan, chanteuse du tonnerre. 20 Minutes (31 maart 2023). Geraadpleegd op 7 april 2023.
- ↑ (fr) La création des Trans Musicales 2022 Zaho de Sagazan + Duo Ruut. L'Aire Libre (1 april 2023). Gearchiveerd op 1 april 2023. Geraadpleegd op 7 april 2023.
- ↑ (fr) Patrice Bardot, On y croit «La Symphonie des éclairs» de Zaho de Sagazan : voix royale. Libératon (30 maart 2023). Geraadpleegd op 7 april 2023.
- ↑ (fr) L’album de Zaho de Sagazan, La Symphonie des éclairs, obtient le Disque d’or. Quest-France (27 december 2023). Geraadpleegd op 11 maart 2024.
- ↑ (fr) Bruno Lesprit, La chanteuse Zaho de Sagazan rêve d’amour fou. Le Monde (11 januari 2023). Geraadpleegd op 7 april 2023.
- ↑ (fr) Tom Odell, Zaho de Sagazan - La symphonie des éclairs (Live Session). Studio Ferber (22 februari 2024). Geraadpleegd op 11 maart 2024.
- ↑ (fr) Odile de Plas, Zaho de Sagazan, une voix qui s’élance. Télérama (31 maart 2023). Geraadpleegd op 11 maart 2024.
- ↑ (fr) Zaho de Sagazan. Festival des Hauts-de-Seine (31 maart 2023). Gearchiveerd op 31 maart 2023. Geraadpleegd op 7 april 2023.
- ↑ (fr) Yann Bertrand, Musique : de Zaho de Sagazan à blaubird, le Prix Joséphine récompense liberté et diversité sur la scène française. Franceinfo (27 september 2023). Geraadpleegd op 11 maart 2024.
- ↑ (fr) Yann Bertrand, Palmarès des grands prix pacem 2023. Sacem (30 november 2023). Gearchiveerd op 3 december 2023. Geraadpleegd op 11 maart 2024.
- ↑ (fr) Ghislain Chantepie, Zaho de Sagazan sacrée aux Music Moves Europe Talent Awards. Radiofrance (19 januari 2024). Geraadpleegd op 11 maart 2024.
