verderven

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  verderven    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• ver·der·ven

Woordherkomst en -opbouw

• In de betekenis van ‘rotten, te gronde richten’ voor het eerst aangetroffen in 901
• afgeleid van derven met het voorvoegsel ver-, ontwikkeld uit Oudnederlands fardervan, als vertaling van Kerklatijn corrumpo, vergelijk Middelhoogduits, modern Duits verderben

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
verderven	verdierf	verdorven
klasse 3	volledig

Werkwoord

verderven

1. overgankelijk voorgoed bederven, te gronde richten

   • Zij verdierf het land met haar hoererij. 

   ▸ Hoe dikwijls vergruizelde die tastende vinger een der hoogste symbolen, waardoor de mens zich uiten kan, zich kennen kan, zich rechtvaardigen, zich motiveren kan op deze planeet? De ene keer versplinterde hij het oude Rouaan, een andere keer verdierf hij reddeloos de Cena van Leonardo da Vinci. Wij kunnen de vergrijpen dier onnozele vingers nauwlijks tellen.

Afgeleide begrippen

• verderfelijk, verderfengel, verderfenis, verderver, verderving

Vertalingen

    1.   

Duits: verderben (de), zerstören (de) Engels: destroy (en), ruin (en), (religieus ook) corrupt (en)

Frans: détruire (fr), ruiner (fr), (religieus ook) corrompre (fr)

Gangbaarheid

• Het woord verderven staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "verderven" herkend door:

83 %	van de Nederlanders;
88 %	van de Vlamingen.