David Adams (tenisista)
David Dixie Adams (ur. 5 stycznia 1970 w Durbanie) – południowoafrykański tenisista, zwycięzca Australian Open 1999 i French Open 2000 w grze mieszanej, reprezentant w Pucharze Davisa, olimpijczyk z Sydney (2000).
| Państwo | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
5 stycznia 1970 |
| Wzrost |
188 cm |
| Gra |
praworęczny |
| Status profesjonalny |
1989 |
| Zakończenie kariery |
2003 |
| Gra pojedyncza | |
| Wygrane turnieje |
0 |
| Najwyżej w rankingu |
131 (24 października 1994) |
| Australian Open |
1R (1996) |
| Gra podwójna | |
| Wygrane turnieje |
19 |
| Najwyżej w rankingu |
9 (21 lutego 1994) |
| Australian Open |
3R (1994, 1999, 2001, 2002) |
| Roland Garros |
F (1992) |
| Wimbledon |
SF (2000) |
| US Open |
SF (1993) |
Kariera tenisowa
edytujW latach 1989–2003 grał jako zawodowiec, skupiając swoje umiejętności głównie w grze podwójnej. Do jego największych osiągnięć w grze pojedynczej zalicza się zwycięstwo w zawodach kategorii ATP Challenger Tour w Perth (sezon 1993) oraz półfinały rozgrywek ATP World Tour w Rosmalen i Pekinie (oba w 1994). Najwyżej sklasyfikowany w rankingu singlistów był pod koniec października 1994 roku na 131. miejscu.
W grze podwójnej, w roku 1992 doszedł wspólnie z Andriejem Olchowskim do finału wielkoszlemowego French Open. Mecz o tytuł przegrał z deblem Jakob Hlasek–Marc Rosset 6:7, 7:6, 5:7. Łącznie 52 razy był w finałach turniejów ATP World Tour, z których 19 wygrał. Najwyżej w zestawieniu deblistów był w lutym 1994 roku na 9. pozycji.
W roku 2000 wystartował w igrzyskach olimpijskich w Sydney. W parze z Johnem-Laffniem de Jagerem doszedł do półfinału debla w którym przegrał z Kanadyjczykami Sébastienem Lareau i Danielem Nestorem. Spotkanie o brązowy medal przegrał z parą Àlex Corretja–Albert Costa 6:2, 4:6, 3:6.
W 1999 roku wygrał Australian Open w grze mieszanej. Partnerką Adamsa była Mariaana de Swardt. W finale pokonał 6:4, 4:6, 7:6(5) parę Maks Mirny–Serena Williams[1]. Rok później para z RPA triumfowała w zmaganiach gry mieszanej podczas French Open, po zwycięstwie w finale 6:3, 3:6, 6:3 z Rennae Stubbs i Toddem Woodbridge’em.
Od roku 1997 do 2003 reprezentował RPA w Pucharze Davisa (w grze podwójnej). Przez ten czas rozegrał w barwach narodowych 6 meczów, z których 4 wygrał i 2 przegrał.
Finały w turniejach ATP World Tour
edytuj| Legenda |
|---|
| Wielki Szlem |
| Igrzyska olimpijskie |
| Tennis Masters Cup / ATP Finals |
| ATP Masters Series / ATP Tour Masters 1000 |
| ATP International Series Gold / ATP Tour 500 |
| ATP International Series / ATP Tour 250 |
Gra mieszana (2–0)
edytuj| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwnicy | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Zwycięzca | 1. | 30 stycznia 1999 | Australian Open, Melbourne | Twarda |  Mariaan de Swardt
|
 Serena Williams Maks Mirny
|
6:4, 4:6, 7:6(5) |
| Zwycięzca | 2. | 10 czerwca 2000 | French Open, Paryż | Ceglana | Mariaan de Swardt
|
 Rennae Stubbs Todd Woodbridge
|
6:3, 3:6, 6:3 |
Gra podwójna (19–33)
edytuj| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Zwycięzca | 1. | 3 maja 1992 | Monachium | Ceglana |  Menno Oosting
|
Carl Limberger Tomáš Anzari
|
3:6, 7:5, 6:3 |
| Finalista | 1. | 8 czerwca 1992 | French Open, Paryż | Ceglana |  Andriej Olchowski
|
 Jakob Hlasek Marc Rosset
|
6:7, 7:6, 5:7 |
| Finalista | 2. | 15 listopada 1992 | Moskwa | Dywanowa (hala) | Andriej Olchowski
|
 Marius Barnard John-Laffnie de Jager
|
4:6, 6:3, 6:7 |
| Finalista | 3. | 28 lutego 1993 | Rotterdam | Dywanowa (hala) | Andriej Olchowski
|
 Henrik Holm Anders Järryd
|
4:6, 6:7 |
| Zwycięzca | 2. | 7 marca 1993 | Kopenhaga | Dywanowa (hala) | Andriej Olchowski
|
Martin Damm Daniel Vacek
|
6:3, 3:6, 6:3 |
| Zwycięzca | 3. | 4 kwietnia 1993 | Estoril | Ceglana | Andriej Olchowski
|
Menno Oosting Udo Riglewski
|
6:3, 7:5 |
| Finalista | 4. | 13 czerwca 1993 | Rosmalen | Trawiasta | Andriej Olchowski
|
Patrick McEnroe Jonathan Stark
|
6:7, 6:1, 4:6 |
| Finalista | 5. | 19 września 1993 | Bordeaux | Twarda | Andriej Olchowski
|
 Pablo Albano Javier Frana
|
6:7, 6:4, 3:6 |
| Finalista | 6. | 17 października 1993 | Bolzano | Dywanowa (hala) | Andriej Olchowski
|
Hendrik Jan Davids Piet Norval
|
3:6, 2:6 |
| Finalista | 7. | 9 stycznia 1994 | Adelaide | Twarda |  Byron Black
|
Andrew Kratzmann Mark Kratzmann
|
4:6, 3:6 |
| Zwycięzca | 4. | 20 lutego 1994 | Stuttgart | Dywanowa (hala) | Andriej Olchowski
|
 Grant Connell Patrick Galbraith
|
6:7, 6:4, 7:6 |
| Zwycięzca | 5. | 20 marca 1994 | Casablanca | Ceglana | Menno Oosting
|
 Cristian Brandi Federico Mordegan
|
6:3, 6:4 |
| Finalista | 8. | 3 kwietnia 1994 | Osaka | Twarda | Andriej Olchowski
|
Martin Damm Sandon Stolle
|
4:6, 4:6 |
| Finalista | 9. | 31 lipca 1994 | Hilversum | Ceglana | Andriej Olchowski
|
Daniel Orsanic Jan Siemerink
|
4:6, 2:6 |
| Zwycięzca | 6. | 7 sierpnia 1994 | Kitzbühel | Ceglana | Andriej Olchowski
|
 Sergio Casal Emilio Sánchez
|
6:7, 6:3, 7:5 |
| Finalista | 10. | 23 października 1994 | Pekin | Dywanowa (hala) | Andriej Olchowski
|
Tommy Ho Kent Kinnear
|
6:7, 3:6 |
| Finalista | 11. | 13 listopada 1994 | Moskwa | Dywanowa (hala) | Andriej Olchowski
|
Jacco Eltingh Paul Haarhuis
|
walkower |
| Zwycięzca | 7. | 15 stycznia 1995 | Dżakarta | Twarda | Andriej Olchowski
|
 Ronald Agénor Shūzō Matsuoka
|
7:5, 6:3 |
| Zwycięzca | 8. | 12 lutego 1995 | Marsylia | Dywanowa (hala) | Andriej Olchowski
|
 Jean-Philippe Fleurian Rodolphe Gilbert
|
6:1, 6:4 |
| Zwycięzca | 9. | 10 marca 1996 | Rotterdam | Dywanowa (hala) | Marius Barnard
|
Hendrik Jan Davids Cyril Suk
|
6:3, 5:7, 7:6 |
| Finalista | 12. | 26 maja 1996 | St. Pölten | Ceglana | Menno Oosting
|
Ctislav Doseděl Pavel Vízner
|
7:6, 4:6, 3:6 |
| Finalista | 13. | 28 lipca 1996 | Kitzbühel | Ceglana | Menno Oosting
|
 Libor Pimek Byron Talbot
|
6:7, 3:6 |
| Finalista | 14. | 15 września 1996 | Bukareszt | Ceglana | Menno Oosting
|
David Ekerot Jeff Tarango
|
6:7, 6:7 |
| Finalista | 15. | 29 września 1996 | Bazylea | Twarda (hala) | Menno Oosting
|
Jewgienij Kafielnikow Daniel Vacek
|
3:6, 4:6 |
| Zwycięzca | 10. | 23 lutego 1997 | Antwerpia | Twarda (hala) | Olivier Delaître
|
Sandon Stolle Cyril Suk
|
3:6, 6:1, 6:2 |
| Finalista | 16. | 2 marca 1997 | Mediolan | Dywanowa (hala) | Andriej Olchowski
|
Pablo Albano Peter Nyborg
|
4:6, 6:7 |
| Finalista | 17. | 15 czerwca 1997 | Halle | Trawiasta | Marius Barnard
|
Karsten Braasch Michael Stich
|
6:7, 3:6 |
| Finalista | 18. | 9 listopada 1997 | Moskwa | Dywanowa (hala) | Fabrice Santoro
|
Martin Damm Cyril Suk
|
4:6, 3:6 |
| Finalista | 19. | 10 maja 1998 | Hamburg | Ceglana |  Brett Steven
|
Donald Johnson Francisco Montana
|
2:6, 5:7 |
| Finalista | 20. | 24 maja 1998 | St. Pölten | Ceglana | Wayne Black
|
Jim Grabb David Macpherson
|
4:6, 4:6 |
| Finalista | 21. | 18 października 1998 | Wiedeń | Dywanowa (hala) | John-Laffnie de Jager
|
Jewgienij Kafielnikow Daniel Vacek
|
5:7, 3:6 |
| Finalista | 22. | 25 października 1998 | Ostrawa | Dywanowa (hala) | Pavel Vízner
|
Nicolas Kiefer David Prinosil
|
4:6, 3:6 |
| Finalista | 23. | 7 lutego 1999 | Marsylia | Twarda (hala) | Pavel Vízner
|
Maks Mirny Andriej Olchowski
|
5:7, 6:7(7) |
| Zwycięzca | 11. | 21 lutego 1999 | Rotterdam | Dywanowa (hala) | John-Laffnie de Jager
|
 Neil Broad Peter Tramacchi
|
6:7, 6:3, 6:4 |
| Finalista | 24. | 14 lutego 1999 | Dubaj | Twarda | John-Laffnie de Jager
|
Wayne Black Sandon Stolle
|
6:4, 1:6, 4:6 |
| Finalista | 25. | 16 maja 1999 | Rzym | Ceglana | John-Laffnie de Jager
|
Ellis Ferreira Rick Leach
|
7:6, 1:6, 2:6 |
| Zwycięzca | 12. | 11 lipca 1999 | Båstad | Ceglana | Jeff Tarango
|
Nicklas Kulti Mikael Tillström
|
7:6(6), 6:4 |
| Finalista | 26. | 22 sierpnia 1999 | Waszyngton | Twarda | John-Laffnie de Jager
|
Justin Gimelstob Sébastien Lareau
|
5:7, 7:6(2), 3:6 |
| Zwycięzca | 13. | 19 września 1999 | Bournemouth | Ceglana | Jeff Tarango
|
Michael Kohlmann Nicklas Kulti
|
6:3, 6:7(5), 7:6(5) |
| Finalista | 27. | 3 października 1999 | Tuluza | Twarda (hala) | John-Laffnie de Jager
|
Olivier Delaître Jeff Tarango
|
6:3, 6:7(2), 4:6 |
| Finalista | 28. | 31 października 1999 | Stuttgart | Twarda (hala) | John-Laffnie de Jager
|
Jonas Björkman Byron Black
|
7:6(6), 6:7(2), 0:6 |
| Zwycięzca | 14. | 20 lutego 2000 | Rotterdam | Twarda (hala) | John-Laffnie de Jager
|
Tim Henman Jewgienij Kafielnikow
|
5:7, 6:2, 6:3 |
| Zwycięzca | 15. | 27 lutego 2000 | Londyn | Twarda (hala) | John-Laffnie de Jager
|
Jan-Michael Gambill Scott Humphries
|
6:3, 6:7(7), 7:6(11) |
| Finalista | 29. | 16 kwietnia 2000 | Estoril | Ceglana | Joshua Eagle
|
Donald Johnson Piet Norval
|
4:6, 5:7 |
| Zwycięzca | 16. | 7 maja 2000 | Monachium | Ceglana | John-Laffnie de Jager
|
Maks Mirny Nenad Zimonjić
|
6:4, 6:4 |
| Finalista | 30. | 14 stycznia 2001 | Auckland | Twarda | Martín García
|
Marius Barnard Jim Thomas
|
6:7(10), 4:6 |
| Finalista | 31. | 4 marca 2001 | Acapulco | Ceglana | Martín García
|
Donald Johnson Gustavo Kuerten
|
3:6, 6:7(5) |
| Finalista | 32. | 10 marca 2002 | Delray Beach | Twarda | Ben Ellwood
|
Martin Damm Cyril Suk
|
4:6, 7:6(5), 5–10 |
| Finalista | 33. | 21 lipca 2002 | Stuttgart | Ceglana | Gastón Etlis
|
Joshua Eagle David Rikl
|
3:6, 4:6 |
| Zwycięzca | 17. | 15 września 2002 | Taszkent | Twarda | Robbie Koenig
|
Raemon Sluiter Martin Verkerk
|
6:2, 7:5 |
| Zwycięzca | 18. | 27 października 2002 | Petersburg | Twarda (hala) | Jared Palmer
|
 Irakli Labadze Marat Safin
|
7:6(8), 6:3 |
| Zwycięzca | 19. | 12 stycznia 2003 | Auckland | Twarda | Robbie Koenig
|
Tomáš Cibulec Leoš Friedl
|
7:6(5), 3:6, 6:3 |
Przypisy
edytuj- ↑ Adams, de Swardt win mixed doubles title. sportsillustrated.cnn.com, 13 lutego 2011. [dostęp 2011-12-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (9 grudnia 2007)]. (ang.).
Bibliografia
edytuj- Profil na stronie ATP [online], Association of Tennis Professionals [dostęp 2014-09-25] (ang.).
- Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2014-09-25] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Davisa [online], Davis Cup [dostęp 2014-09-25] (ang.).