Patrick McEnroe
Patrick McEnroe (ur. 1 lipca 1966 w Oyster Bay) – amerykański tenisista, zwycięzca French Open 1989 w grze podwójnej, reprezentant w Pucharze Davisa.
Państwo | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia |
1 lipca 1966 | |||||||||
Wzrost |
183 cm | |||||||||
Gra |
praworęczna, oburęczny bekhend | |||||||||
Status profesjonalny |
1988 | |||||||||
Zakończenie kariery |
1998 | |||||||||
Gra pojedyncza | ||||||||||
Wygrane turnieje |
1 | |||||||||
Najwyżej w rankingu |
28 (11 września 1995) | |||||||||
Australian Open |
SF (1991) | |||||||||
Roland Garros |
3R (1991) | |||||||||
Wimbledon |
2R (1991, 1992, 1995) | |||||||||
US Open |
QF (1995) | |||||||||
Gra podwójna | ||||||||||
Wygrane turnieje |
16 | |||||||||
Najwyżej w rankingu |
3 (12 kwietnia 1993) | |||||||||
Australian Open |
F (1991) | |||||||||
Roland Garros |
W (1989) | |||||||||
Wimbledon |
QF (1992, 1993) | |||||||||
US Open |
QF (1988, 1994) | |||||||||
Dorobek medalowy | ||||||||||
|
Jest młodszym bratem Johna McEnroe, również tenisisty.
Kariera tenisowa
edytujJako junior McEnroe wygrał w roku 1984 wielkoszlemowy turniej French Open, partnerując Luke’owi Jensenowi.
W roku 1988 rozpoczął karierę zawodową, którą zakończył w 1998.
W grze pojedynczej wygrał 1 turniej rangi ATP World Tour oraz osiągnął 3 finały. W 1991 doszedł do półfinału Australian Open, ponosząc porażkę w 4 setach z Borisem Beckerem.
W grze podwójnej McEnroe wygrał 16 turniejów rangi ATP World Tour, w tym wielkoszlemowy French Open 1989, kiedy to razem z Jimem Grabbem zwyciężyli w pojedynku finałowym z parą Mansur Bahrami–Éric Winogradsky 6:4, 2:6, 6:4, 7:6. Tegoż samego roku Amerykanin odniósł triumf (z Grabbem) w kończącym sezon turnieju ATP Finals, pokonując w decydującym meczu duet John Fitzgerald–Anders Järryd 7:5, 7:6, 5:7, 6:3. McEnroe jest również finalistą 21 innych deblowych turniejów, w tym Australian Open 1991 startując wspólnie z Davidem Wheatonem.
W roku 1993 był w składzie drużyny, która zdobyła Drużynowy Puchar Świata w tenisie ziemnym. W latach 1993–1994 i 1996 reprezentował Stany Zjednoczone w Pucharze Davisa, startując w deblu i odnosząc na 4 rozegrane mecze 3 zwycięstwa.
W 1987 zdobył z Lukiem Jensenem złoty medal podczas igrzysk panamerykańskich w Indianapolis.
Najwyżej w rankingu singlistów był we wrześniu 1995 roku na 28. miejscu, z kolei w zestawieniu deblistów w kwietniu 1993 został sklasyfikowany 3. pozycji.
Finały w turniejach ATP World Tour
edytujLegenda |
---|
Wielki Szlem |
Igrzyska olimpijskie |
Tennis Masters Cup / ATP Finals |
ATP Masters Series / ATP Tour Masters 1000 |
ATP International Series Gold / ATP Tour 500 |
ATP International Series / ATP Tour 250 |
Gra pojedyncza (1–3)
edytujKońcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwnik | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|
Finalista | 1. | 3 marca 1991 | Chicago | Dywanowa (hala) | John McEnroe | 6:3, 2:6, 4:6 |
Finalista | 2. | 16 stycznia 1994 | Auckland | Twarda | Magnus Gustafsson | 4:6, 0:6 |
Finalista | 3. | 2 października 1994 | Bazylea | Twarda (hala) | Wayne Ferreira | 6:4, 2:6, 6:7(7), 3:6 |
Zwycięzca | 1. | 15 stycznia 1995 | Sydney | Twarda | Richard Fromberg | 6:2, 7:6(4) |
Gra podwójna (16–21)
edytujKońcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Zwycięzca | 1. | 12 lutego 1984 | Richmond WCT | Dywanowa (hala) | John McEnroe | Kevin Curren Steve Denton |
7:6, 6:2 |
Zwycięzca | 2. | 4 października 1987 | San Francisco | Dywanowa (hala) | Jim Grabb | Glenn Layendecker Todd Witsken |
6:2, 0:6, 6:4 |
Finalista | 1. | 24 lipca 1988 | Schenectady | Twarda | Paul Annacone | Alexander Mronz Greg Van Emburgh |
3:6, 7:6, 5:7 |
Finalista | 2. | 21 sierpnia 1988 | Cincinnati | Twarda | Jim Grabb | Rick Leach Jim Pugh |
2:6, 4:6 |
Finalista | 3. | 3 kwietnia 1989 | Miami | Twarda | Jim Grabb | Jakob Hlasek Anders Järryd |
3:6, krecz |
Finalista | 4. | 16 kwietnia 1989 | Rio de Janeiro | Dywanowa | Tim Wilkison | Jorge Lozano Todd Witsken |
6:2, 4:6, 4:6 |
Zwycięzca | 3. | 10 czerwca 1989 | French Open, Paryż | Ceglana | Jim Grabb | Mansur Bahrami Éric Winogradsky |
6:4, 2:6, 6:4, 7:6 |
Finalista | 5. | 30 lipca 1989 | Waszyngton | Twarda | Jim Grabb | Neil Broad Gary Muller |
7:6, 6:7, 4:6 |
Zwycięzca | 4. | 12 grudnia 1989 | Londyn | Dywanowa (hala) | Jim Grabb | John Fitzgerald Anders Järryd |
7:5, 7:6, 5:7, 6:3 |
Finalista | 6. | 11 marca 1990 | Indian Wells | Twarda | Jim Grabb | Boris Becker Guy Forget |
6:4, 4:6, 3:6 |
Finalista | 7. | 17 czerwca 1990 | Rosmalen | Trawiasta | Jim Grabb | Jakob Hlasek Michael Stich |
6:7, 3:6 |
Zwycięzca | 5. | 11 listopada 1990 | Wembley | Dywanowa (hala) | Jim Grabb | Rick Leach Jim Pugh |
7:6, 4:6, 6:3 |
Finalista | 8. | 27 stycznia 1991 | Australian Open, Melbourne | Twarda | David Wheaton | Scott Davis David Pate |
7:6, 6:7, 3:6, 5:7 |
Zwycięzca | 6. | 29 września 1991 | Bazylea | Twarda (hala) | Jakob Hlasek | Petr Korda John McEnroe |
3:6, 7:6, 7:6 |
Finalista | 9. | 20 października 1991 | Wiedeń | Dywanowa (hala) | Jakob Hlasek | Anders Järryd Gary Muller |
4:6, 5:7 |
Zwycięzca | 7. | 3 maja 1992 | Madryt | Ceglana | Patrick Galbraith | Francisco Clavet Carlos Costa |
6:3, 6:2 |
Finalista | 10. | 16 sierpnia 1992 | Cincinnati | Twarda | Jonathan Stark | Todd Woodbridge Mark Woodforde |
3:6, 6:1, 3:6 |
Finalista | 11. | 23 sierpnia 1992 | New Haven | Twarda | Jared Palmer | Kelly Jones Rick Leach |
6:7, 7:6, 2:6 |
Finalista | 12. | 4 października 1992 | Brisbane | Twarda (hala) | Jonathan Stark | Steve DeVries David Macpherson |
4:6, 4:6 |
Zwycięzca | 8. | 11 października 1992 | Sydney | Twarda (hala) | Jonathan Stark | Jim Grabb Richey Reneberg |
6:2, 6:3 |
Zwycięzca | 9. | 8 listopada 1992 | Paryż | Twarda (hala) | John McEnroe | Patrick Galbraith Danie Visser |
6:4, 6:2 |
Finalista | 13. | 15 listopada 1992 | Antwerpia | Dywanowa (hala) | Jared Palmer | John Fitzgerald Anders Järryd |
2:6, 2:6 |
Finalista | 14. | 7 lutego 1993 | San Francisco | Twarda (hala) | Jonathan Stark | Scott Davis Jacco Eltingh |
1:6, 6:4, 5:7 |
Finalista | 15. | 21 marca 1993 | Miami | Twarda | Jonathan Stark | Richard Krajicek Jan Siemerink |
7:6, 4:6, 6:7 |
Zwycięzca | 10. | 16 maja 1993 | Coral Springs | Ceglana | Jonathan Stark | Paul Annacone Doug Flach |
6:4, 6:3 |
Zwycięzca | 11. | 13 czerwca 1993 | Rosmalen | Trawiasta | Jonathan Stark | David Adams Andriej Olchowski |
7:6, 1:6, 6:4 |
Zwycięzca | 12. | 10 października 1993 | Sydney | Twarda (hala) | Richey Reneberg | Alexander Mronz Lars Rehmann |
6:3, 7:5 |
Zwycięzca | 13. | 16 stycznia 1994 | Auckland | Twarda | Jared Palmer | Grant Connell Patrick Galbraith |
6:2, 4:6, 6:4 |
Finalista | 16. | 10 kwietnia 1994 | Tokio | Twarda | Sébastien Lareau | Henrik Holm Anders Järryd |
5:7, 1:6 |
Finalista | 17. | 31 lipca 1994 | Toronto | Twarda | Jared Palmer | Byron Black Jonathan Stark |
4:6, 4:6 |
Zwycięzca | 14. | 2 października 1994 | Bazylea | Twarda (hala) | Jared Palmer | Lan Bale John-Laffnie de Jager |
6:3, 7:6 |
Finalista | 18. | 9 października 1994 | Tuluza | Twarda (hala) | Jared Palmer | Menno Oosting Daniel Vacek |
6:7, 7:6, 3:6 |
Zwycięzca | 15. | 12 lutego 1995 | San José | Twarda (hala) | Jim Grabb | Alex O’Brien Sandon Stolle |
3:6, 7:5, 6:0 |
Finalista | 19. | 26 marca 1995 | Miami | Twarda | Jim Grabb | Todd Woodbridge Mark Woodforde |
3:6, 6:7 |
Zwycięzca | 16. | 8 października 1995 | Kuala Lumpur | Dywanowa (hala) | Mark Philippoussis | Grant Connell Patrick Galbraith |
7:5, 6:4 |
Finalista | 20. | 15 października 1995 | Tokio | Dywanowa (hala) | Jakob Hlasek | Jacco Eltingh Paul Haarhuis |
6:7, 4:6 |
Finalista | 21. | 14 stycznia 1996 | Sydney | Twarda | Sandon Stolle | Ellis Ferreira Jan Siemerink |
7:5, 4:6, 1:6 |
Bibliografia
edytuj- Profil na stronie ATP [online], Association of Tennis Professionals [dostęp 2013-08-20] (ang.).
- Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2013-08-20] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Davisa [online], Davis Cup [dostęp 2013-08-20] (ang.).