Eugeniusz Czykwin
Eugeniusz Czykwin (ur. 12 września 1949 w Orli) – polski polityk, dziennikarz, działacz społeczności prawosławnej i mniejszości białoruskiej, poseł na Sejm PRL IX kadencji, Sejm kontraktowy (X kadencji) oraz Sejm Rzeczypospolitej Polskiej I, IV, V, VI, VII i IX kadencji.
 Eugeniusz Czykwin (2015) | |
| Data i miejsce urodzenia |
12 września 1949 |
|---|---|
| Zawód, zajęcie |
polityk, dziennikarz, inżynier kolejnictwa |
| Alma Mater | |
| Stanowisko |
poseł na Sejm PRL IX kadencji, Sejm kontraktowy i Sejm I, IV, V, VI, VII i IX kadencji (1985–1993, 2001–2015, 2019–2023) |
| Rodzice |
Grzegorz, Wiera |
| Małżeństwo | |
| Odznaczenia | |
 
| |
Życiorys
edytujW 1973 ukończył studia z zakresu transportu kolejowego na Wydziale Transportu Politechniki Warszawskiej. W latach 80. pracował w Dyrekcji Rejonowej PKP w Białymstoku[1].
W 1980 został był współzałożycielem i przewodniczącym Koła Teologów Prawosławnych Szkół Teologicznych, Świeckich i Młodzieży Laickiej (działającego później pod nazwą Bractwo Młodzieży Prawosławnej)[1], pierwszego masowego prawosławnego ruchu świeckiego w bloku socjalistycznym. W latach 80. był członkiem rady krajowej Patriotycznego Ruchu Odrodzenia Narodowego, członkiem prezydium rady wojewódzkiej PRON w Białymstoku oraz członkiem wojewódzkiego zarządu Towarzystwa Przyjaźni Polsko-Radzieckiej w Białymstoku. Od 1985 pełnił funkcję redaktora naczelnego „Przeglądu Prawosławnego” (do 1991 wydawanego pod tytułem „Tygodnik Podlaski”), pierwszego tego typu pisma w powojennej historii Polski. W latach 1985–1991 sprawował mandat posła IX kadencji (z ramienia Chrześcijańskiego Stowarzyszenia Społecznego) i X kadencji (z ramienia Unii Chrześcijańsko-Społecznej). Został także redaktorem naczelnym czasopisma „Przegląd Prawosławny”.
W latach 1991–1993 zasiadał w Sejmie z listy Komitetu Wyborczego Prawosławnych. Był współtwórcą ustawy z dnia 4 lipca 1991 o stosunku Państwa do Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego. W wyborach parlamentarnych w 1993 i w 1997 organizował komitety wyborcze podlaskich mniejszości narodowych, które nie zdołały wprowadzić swoich przedstawicieli do parlamentu. Od 1998 do 2001 zasiadał w sejmiku podlaskim, reprezentując Sojusz Lewicy Demokratycznej. Przystąpił do powołanej w 1999 partii o tej nazwie, w 2001 i 2005 z jej ramienia ponownie był wybierany do Sejmu. W IV kadencji pracował m.in. nad ustawą z 6 stycznia 2005 o mniejszościach narodowych i etnicznych oraz o języku regionalnym. W wyborach parlamentarnych w 2007 po raz szósty został posłem, otrzymując w okręgu podlaskim 14 234 głosy. W 2008 (po rozpadzie funkcjonującego od 2007 klubu Lewica i Demokraci) zasiadł w klubie poselskim Lewica (we wrześniu 2010 przemianowanym na KP SLD).
Według katalogów opublikowanych przez Instytut Pamięci Narodowej, w 1983 został zarejestrowany przez Służbę Bezpieczeństwa jako TW „Izydor”, następnie pseudonim zmieniono na „Wilhelm”[2]. W składanych kilkakrotnie oświadczeniach lustracyjnych od 1997 Eugeniusz Czykwin stwierdzał, że nie był współpracownikiem tajnych służb PRL. W 2009 prokurator IPN zarzucił mu tzw. kłamstwo lustracyjne[3]. W 2011 Sąd Okręgowy w Białymstoku uznał jednak, że złożył on prawdziwe oświadczenie lustracyjne[4]. W tym samym roku Sąd Apelacyjny w Białymstoku na skutek odwołania wniesionego przez prokuratora IPN uchylił to orzeczenie, przekazując sprawę do ponownego rozpoznania sądowi pierwszej instancji[5]. W 2013 sąd okręgowy ponownie stwierdził prawdziwość oświadczenia lustracyjnego posła, a sąd apelacyjny utrzymał w mocy to orzeczenie[6].
W 2011 kandydował w wyborach parlamentarnych z 2. miejsca na liście komitetu wyborczego Sojuszu Lewicy Demokratycznej w okręgu wyborczym nr 24 w Białymstoku i uzyskał mandat poselski. Oddano na niego 14 286 głosów (3,33% głosów oddanych w okręgu)[7]. W wyborach do Parlamentu Europejskiego w 2014 bez powodzenia startował z listy SLD-UP, otrzymując 7387 głosów[8]. W wyborach w 2015 bezskutecznie kandydował jako niezależny do Senatu[9]. W wyborach samorządowych w 2018 został ogłoszony kandydatem SLD do sejmiku podlaskiego, jednak we wrześniu 2018 zrezygnował z kandydowania z przyczyn osobistych[10].
W wyborach w 2019 jako bezpartyjny uzyskał mandat posła IX kadencji z ramienia Koalicji Obywatelskiej, otrzymując 14 083 głosy[11]. W 2023 nie został wybrany na kolejną kadencję[12].
Odznaczenia
edytujOdznaczony m.in. Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (1997)[13] i Srebrnym Krzyżem Zasługi (1984)[14].
Życie prywatne
edytujSyn Grzegorza i Wiery[2]. Jest mężem socjolożki Elżbiety Czykwin[15].
Wyniki wyborcze
edytuj
Przypisy
edytuj- ↑ a b Życiorys posła Eugeniusza Czykwina. czykwin.kadan.pl, 2011-07-06. [dostęp 2010-10-12].
- ↑ a b Informacje w BIP IPN. [dostęp 2020-08-21].
- ↑ Poseł Czykwin tłumaczy się w sądzie: Nie współpracowałem z SB. wspolczesna.pl, 2009-10-06. [dostęp 2010-10-12].
- ↑ To nie był TW „Izydor”. wyborcza.pl, 2010-07-13. [dostęp 2010-10-12].
- ↑ Oświadczenie lustracyjne posła SLD znów pod lupą. tvn24.pl, 2011-11-10. [dostęp 2016-12-09].
- ↑ Poseł SLD nie współpracował ze służbami PRL. rp.pl, 2013-06-25. [dostęp 2013-06-29].
- ↑ a b Serwis PKW – Wybory 2011. [dostęp 2011-10-12].
- ↑ a b Serwis PKW – Wybory 2014. [dostęp 2014-06-04].
- ↑ a b Serwis PKW – Wybory 2015. [dostęp 2015-10-26].
- ↑ Maciej Chołodowski: Wybory 2018. Sypie się układanka podlaskiego SLD. Czykwin też rezygnuje. wyborcza.pl, 2018-09-12. [dostęp 2018-11-15].
- ↑ a b Serwis PKW – Wybory 2019. [dostęp 2019-10-15].
- ↑ a b Serwis PKW – Wybory 2023. [dostęp 2023-10-18].
- ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 15 października 1997 r. o nadaniu orderów (M.P. z 1998 r. nr 5, poz. 69).
- ↑ Profil na stronie Biblioteki Sejmowej. [dostęp 2013-10-07].
- ↑ Stanisław Podemski: Nieswoi swoi. polityka.pl, 2000-09-23. [dostęp 2010-10-12].
- ↑ Obwieszczenie Państwowej Komisji Wyborczej z dnia 15 października 1985 r. o wynikach wyborów do Sejmu Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej przeprowadzonych dnia 13 października 1985 r. (M.P. z 1985 r. nr 28, poz. 198).
- ↑ Obwieszczenie Państwowej Komisji Wyborczej z dnia 8 czerwca 1989 r. o wynikach głosowania i wynikach wyborów do Sejmu Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej przeprowadzonych dnia 4 czerwca 1989 r. (M.P. z 1989 r. nr 21, poz. 149).
- ↑ Obwieszczenie Państwowej Komisji Wyborczej z dnia 20 czerwca 1989 r. o wynikach ponownego głosowania i wynikach wyborów do Sejmu Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej przeprowadzonych dnia 18 czerwca 1989 r. (M.P. z 1989 r. nr 21, poz. 151).
- ↑ Obwieszczenie Państwowej Komisji Wyborczej z dnia 31 października 1991 r. o wynikach wyborów do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej, przeprowadzonych w dniu 27 października 1991 r. (M.P. z 1991 r. nr 41, poz. 288).
- ↑ Obwieszczenie Państwowej Komisji Wyborczej z dnia 23 września 1993 r. o wynikach wyborów do Senatu Rzeczypospolitej Polskiej przeprowadzonych w dniu 19 września 1993 r. (M.P. z 1993 r. nr 50, poz. 471).
- ↑ Serwis PKW – Wybory 1997. [dostęp 2020-08-20].
- ↑ Serwis PKW – Wybory 2001. [dostęp 2020-08-20].
- ↑ Serwis PKW – Wybory 2005. [dostęp 2020-08-20].
- ↑ Serwis PKW – Wybory 2007. [dostęp 2020-08-20].
Bibliografia
edytuj- Strona sejmowa posła IX kadencji. [dostęp 2020-08-21].