Jim Pugh

tenisista amerykański

Jim Pugh, właśc. James Robert Pugh (ur. 5 lutego 1964 w Burbanku) – amerykański tenisista, zdobywca Pucharu Davisa, zwycięzca turniejów wielkoszlemowych w grze podwójnej i mieszanej, lider rankingu ATP deblistów.

Jim Pugh
Państwo

 Stany Zjednoczone

Data i miejsce urodzenia

5 lutego 1964
Burbank

Wzrost

193 cm

Gra

praworęczny, oburęczny bekhend

Status profesjonalny

1985

Zakończenie kariery

1996

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

1

Najwyżej w rankingu

37 (23 listopada 1987)

Australian Open

2R (1988)

Roland Garros

3R (1987)

Wimbledon

3R (1989)

US Open

3R (1987)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

22

Najwyżej w rankingu

1 (19 czerwca 1989)

Australian Open

W (1988, 1989)

Roland Garros

F (1991)

Wimbledon

W (1990)

US Open

F (1988)

Kariera tenisowa

edytuj

Jako zawodowy tenisista Pugh występował w latach 1985–1996.

W grze pojedynczej wygrał 1 turniej rangi ATP World Tour, w Newport w sezonie 1989, pokonując w finale Petera Lundgrena 6:4, 4:6, 6:2. Ponadto osiągnął również 3 finały, najpierw w Schenectady i San Francisco (oba w 1987), a potem w Stratton Mountain (1989).

W grze podwójnej Amerykanin wygrał łącznie 22 turnieje kategorii ATP World Tour, w tym 3 rozgrywki wielkoszlemowe, Australian Open z 1988 i 1989 roku oraz Wimbledon z 1990 roku. Pugh triumfował również w zmaganiach Masters Grand Prix z 1988 roku. Głównie tworzył parę deblową z Rickiem Leachem (odnieśli wspólnie 18 zwycięstw turniejowych). Jest również uczestnikiem 15 finałów deblowych zakończonych porażką, w tym US Open z 1988 roku, Wimbledonu z 1989 roku oraz French Open z 1991 roku.

Sukcesy Pugh odnosił również w grze mieszanej. W latach 1988–1990 triumfował w zmaganiach mikstowych Australian Open, w 1989 roku zdobył tytuł na Wimbledonie, a w US Open wygrał w 1988 roku. Ponadto uczestniczył w finałach Wimbledonu z 1991 roku oraz US Open z 1990 roku.

W 1990 i 1991 roku reprezentował Stany Zjednoczone w Pucharze Davisa, rozgrywając przez ten czas łącznie 6 zwycięskich pojedynków deblowych. Przyczynił się do końcowego triumfu USA w zawodach w 1990 roku, zdobywając punkt deblowy wspólnie z Rickiem Leachem przeciwko Australii (Amerykanie wygrali 3:2).

Najwyżej w rankingu singlistów był pod koniec listopada 1987 roku na 37. miejscu, z kolei w zestawieniu deblistów w czerwcu 1989 roku został sklasyfikowany na pozycji lidera. Na szczycie listy deblistów utrzymywał się łącznie przez 26 tygodni.

Finały w turniejach ATP World Tour

edytuj
Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
Tennis Masters Cup /
ATP Finals
ATP Masters Series /
ATP Tour Masters 1000
ATP International Series Gold /
ATP Tour 500
ATP International Series /
ATP Tour 250

Gra pojedyncza (1–3)

edytuj
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Przeciwnik Wynik finału
Finalista 1. 26 lipca 1987 Schenectady Twarda   Jaime Yzaga 6:0, 6:7, 1:6
Finalista 2. 4 października 1987 San Francisco Dywanowa (hala)   Peter Lundgren 1:6, 5:7
Zwycięzca 1. 16 lipca 1989 Newport Trawiasta   Peter Lundgren 6:4, 4:6, 6:2
Finalista 3. 6 sierpnia 1989 Stratton Mountain Twarda   Brad Gilbert 5:7, 0:6

Gra mieszana (5–2)

edytuj
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partnerka Przeciwnicy Wynik finału
Zwycięzca 1. 23 stycznia 1988 Australian Open, Melbourne Twarda   Jana Novotná   Martina Navrátilová
  Tim Gullikson
5:7, 6:2, 6:4
Zwycięzca 2. 10 września 1988 US Open, Nowy Jork Twarda   Jana Novotná   Elizabeth Smylie
  John McEnroe
7:5, 6:3
Zwycięzca 3. 28 stycznia 1989 Australian Open, Melbourne Twarda   Jana Novotná   Zina Garrison
  Sherwood Stewart
6:3, 6:4
Zwycięzca 4. 8 lipca 1989 Wimbledon, Londyn Trawiasta   Jana Novotná   Jenny Byrne
  Mark Kratzmann
6:4, 5:7, 6:4
Zwycięzca 5. 27 stycznia 1990 Australian Open, Melbourne Twarda   Natalla Zwierawa   Zina Garrison
  Rick Leach
4:6, 6:2, 6:3
Finalista 1. 8 września 1990 US Open, Nowy Jork Twarda   Natalla Zwierawa   Elizabeth Smylie
  Todd Woodbridge
4:6, 2:6
Finalista 2. 6 lipca 1991 Wimbledon, Londyn Trawiasta   Natalla Zwierawa   Elizabeth Smylie
  John Fitzgerald
6:7(4), 2:6

Gra podwójna (22–15)

edytuj
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partner Przeciwnicy Wynik finału
Finalista 1. 3 maja 1987 Hamburg Ceglana   Claudio Mezzadri   Miloslav Mečíř
  Tomáš Šmíd
6:4, 6:7, 2:6
Zwycięzca 1. 10 maja 1987 Monachium Ceglana   Blaine Willenborg   Sergio Casal
  Emilio Sánchez
7:6, 4:6, 6:4
Finalista 2. 26 lipca 1987 Schenectady Twarda   Brad Pearce   Gary Donnelly
  Gary Muller
6:7, 2:6
Zwycięzca 2. 11 października 1987 Scottsdale Twarda   Rick Leach   Dan Goldie
  Mel Purcell
6:3, 6:2
Zwycięzca 3. 1 listopada 1987 Hongkong Twarda   Andrew Kratzmann   Marty Davis
  Brad Drewett
6:7, 6:4, 6:2
Finalista 3. 8 listopada 1987 Sztokholm Twarda (hala)   Jim Grabb   Stefan Edberg
  Anders Järryd
3:6, 4:6
Zwycięzca 4. 23 stycznia 1988 Australian Open, Melbourne Twarda   Rick Leach   Jeremy Bates
  Peter Lundgren
6:3, 6:2, 6:3
Finalista 4. 1 maja 1988 Hamburg Ceglana   Rick Leach   Darren Cahill
  Laurie Warder
4:6, 4:6
Zwycięzca 5. 8 maja 1988 Monachium Ceglana   Rick Leach   Alberto Mancini
  Christian Miniussi
7:6, 6:1
Zwycięzca 6. 24 lipca 1988 Waszyngton Twarda   Rick Leach   Jorge Lozano
  Todd Witsken
6:3, 6:7, 6:2
Zwycięzca 7. 7 sierpnia 1988 Indianapolis Twarda   Rick Leach   Ken Flach
  Robert Seguso
6:4, 6:3
Zwycięzca 8. 21 sierpnia 1988 Cincinnati Twarda   Rick Leach   Jim Grabb
  Patrick McEnroe
6:2, 6:4
Finalista 5. 10 września 1988 US Open, Nowy Jork Twarda   Rick Leach   Sergio Casal
  Emilio Sánchez
walkower
Finalista 6. 9 października 1988 Scottsdale Twarda   Rick Leach   Scott Davis
  Tim Wilkison
4:6, 6:7
Zwycięzca 9. 20 listopada 1988 Detroit Dywanowa (hala)   Rick Leach   Ken Flach
  Robert Seguso
6:4, 6:1
Zwycięzca 10. 13 grudnia 1988 Masters Grand Prix, Londyn Dywanowa (hala)   Rick Leach   Sergio Casal
  Emilio Sánchez
6:4, 6:3, 2:6, 6:0
Zwycięzca 11. 28 stycznia 1989 Australian Open, Melbourne Twarda   Rick Leach   Darren Cahill
  Mark Kratzmann
6:4, 6:4, 6:4
Finalista 7. 26 lutego 1989 Filadelfia Dywanowa (hala)   Rick Leach   Paul Annacone
  Christo Van Rensburg
3:6, 5:7
Zwycięzca 12. 12 marca 1989 Scottsdale Twarda   Rick Leach   Paul Annacone
  Christo Van Rensburg
6:7, 6:3, 6:2, 2:6, 6:4
Zwycięzca 13. 30 kwietnia 1989 Singapur Twarda   Rick Leach   Paul Chamberlin
  Paul Wekesa
6:3, 6:4
Zwycięzca 14. 7 maja 1989 Forest Hills Ceglana   Rick Leach   Jim Courier
  Pete Sampras
6:4, 6:2
Finalista 8. 8 lipca 1989 Wimbledon, Londyn Trawiasta   Rick Leach   John Fitzgerald
  Anders Järryd
6:3, 6:7, 4:6, 6:7
Finalista 9. 12 listopada 1989 Sztokholm Dywanowa (hala)   Rick Leach   Jorge Lozano
  Todd Witsken
3:6, 7:5, 3:6
Zwycięzca 15. 26 listopada 1989 Itaparica Twarda   Rick Leach   Jorge Lozano
  Todd Witsken
6:2, 7:6
Zwycięzca 16. 25 lutego 1990 Filadelfia Dywanowa (hala)   Rick Leach   Grant Connell
  Glenn Michibata
3:6, 6:4, 6:2
Zwycięzca 17. 25 marca 1990 Miami Twarda   Rick Leach   Boris Becker
  Cássio Motta
6:4, 3:6, 6:3
Finalista 10. 27 maja 1990 Bolonia Ceglana   Jérôme Potier   Gustavo Luza
  Udo Riglewski
6:7, 6:4, 1:6
Zwycięzca 18. 7 lipca 1990 Wimbledon, Londyn Trawiasta   Rick Leach   Pieter Aldrich
  Danie Visser
7:6, 7:6, 7:6
Finalista 11. 11 listopada 1990 Wembley Dywanowa (hala)   Rick Leach   Jim Grabb
  Patrick McEnroe
6:7, 6:4, 3:6
Zwycięzca 19. 17 lutego 1991 Filadelfia Dywanowa (hala)   Rick Leach   Udo Riglewski
  Michael Stich
6:4, 6:4
Zwycięzca 20. 12 maja 1991 Charlotte Ceglana   Rick Leach   Bret Garnett
  Greg Van Emburgh
6:3, 2:6, 6:3
Finalista 12. 8 czerwca 1991 French Open, Paryż Ceglana   Rick Leach   John Fitzgerald
  Anders Järryd
0:6, 6:7
Zwycięzca 21. 4 sierpnia 1991 Los Angeles Twarda   Javier Frana   Glenn Michibata
  Brad Pearce
7:5, 2:6, 6:4
Zwycięzca 22. 9 sierpnia 1992 Los Angeles Twarda   Patrick Galbraith   Francisco Montana
  David Wheaton
7:6, 7:6
Finalista 13. 11 lipca 1993 Newport Trawiasta   Byron Black   Javier Frana
  Christo Van Rensburg
6:4, 1:6, 6:7
Finalista 14. 16 stycznia 1994 Dżakarta Twarda   Jorge Lozano   Neil Borwick
  Jonas Björkman
4:6, 1:6
Finalista 15. 1 maja 1994 Atlanta Ceglana   Francisco Montana   Jared Palmer
  Richey Reneberg
6:4, 6:7, 4:6

Bibliografia

edytuj
pFad - Phonifier reborn

Pfad - The Proxy pFad of © 2024 Garber Painting. All rights reserved.

Note: This service is not intended for secure transactions such as banking, social media, email, or purchasing. Use at your own risk. We assume no liability whatsoever for broken pages.


Alternative Proxies:

Alternative Proxy

pFad Proxy

pFad v3 Proxy

pFad v4 Proxy