Wirtualne państwo

Symulacja modelu państwa w Internecie

Wirtualne państwo, mikropaństwosymulacja państwa w Internecie organizowana przez społeczność internetową, która wykorzystuje elementy charakterystyczne dla tradycyjnego modelu państwa, jednak jego struktura i funkcjonowanie opierają się głównie na forach dyskusyjnych i oprogramowaniu internetowym[1][2][3].

Wirtualne państwa często nazywają siebie „mikronacjami”[1][4] jednak termin mikronacja jest używany również w odniesieniu do istniejących w prawdziwym świecie podmiotów politycznych których przedstawiciele należą do suwerennego państwa, które nie jest prawnie uznane przez żadne suwerenne państwo[5][6].

Historia państwowości wirtualnej

edytuj

Pierwsze wirtualne państwo powstało w Stanach Zjednoczonych na początku lat 80. XX wieku i było nim Królestwo Talossa[7]. W Polsce w 1995 roku powstało jako pierwsze Wolne Miasto Evilstone[8], a 3 lata później swoją niepodległość proklamowało Królestwo Dreamlandu, które po dzień dzisiejszy pozostaje najstarszą aktywnie prowadzoną polską mikronacją[1].

Na początku istnienia polskich mikronacji powstały dwa różne podejścia do tworzenia wirtualnych państw. Pierwsze podejście było oparte na ograniczeniu funkcji państwa do forum dyskusyjnego, minimalizując przy tym kwestie gospodarcze i polityczne. Skutkiem takiego podejścia było podpisanie „Traktatu Brunlandzkiego”, który zastrzegał wyłączne prawo do posługiwania się terminem "mikronacja" dla państw korzystających wyłącznie ze statycznego HTML, bez wykorzystania języka PHP, czy SQL[9].

W opozycji do państw reprezentujących „Traktat Brunlandzki” były państwa wirtualne takie jak Królestwo Dreamlandu, Księstwo Sarmacji, czy Królestwo Scholandii, które odchodziły od koncepcji prostych stron internetowych, wprowadzając jednocześnie bardziej rozbudowane systemy gospodarcze i polityczne dzięki czemu możliwe było utrzymywanie przez nich większej aktywności niż w państwach z „Traktatu Brunlandzkiego”[10][11].

Kluczową rolę w rozwoju globalizacji polskich mikronacji odegrała w tym okresie Organizacja Polskich Mikronacji proklamowana 27 stycznia 2007 roku, której głównym zadaniem było ułatwianie kontaktu i umożliwienie współpracy między polskimi mikronacjami przy jednoczesnym umożliwieniu pokojowego rozwiązywania wszelkich konfliktów międzynarodowch[12]. W dniu 22 października 2012 roku Organizacja Polskich Mikronacji została de facto rozwiązana po wydaniu krótkiego oświadczenia[13].

W 2020 roku w trakcie wydarzeń, które zostały później określone jako „Błękitny Październik”[14], Księstwo Sarmacji, które w tamtym czasie było jednym z największych polskich państw wirtualnych, doświadczyło secesji państw stowarzyszonych; Republiki Baridasu, Królestwa Teutonii oraz Konfederacji Sclavińskiej[15][16][17]. Następnie owe wirtualne państwa, wspólnie z Królestwem Dreamlandu, utworzyły Unię Niepodległych Państw, której celem była wspólna integracja polityczna[18].

Po przeprowadzeniu secesji, Księstwo Sarmacji uznało ostatecznie secesję Królestwa Teutonii oraz Republiki Baridasu, jednak nigdy nie uznano odłączenia się Konfederacji Sclavińskiej od terytorium Księstwa Sarmacji[19]. Projekt Unii Niepodległych Państw w przyszłości napotkał pewne trudności z racji, że krótko po jej powstaniu Królestwo Dreamlandu nie angażowało się w projekt, a Republika Baridasu zdecydowała się ostatecznie na zjednoczenie z Królestwem Lumerii[potrzebny przypis]. Konfederacja Sclavinii dołączyła do Orbity Mikronacji[20], a Królestwo Teutonii została de facto ostatnim państwem wirtualnym w składzie Unii Niepodległych Państw.

18 listopada 2020 roku uruchomiono platformę „Stempel”, która jako pierwsza umożliwiła stworzenie „paszportu międzynarodowego” w społeczności polskich mikronacji[21]. Platforma ta umożliwiła powstanie szeregu nowych aplikacji internetowych, które umożliwiają dostarczenie statystyk aktywności z poszczególnych forów[22], czy także umożliwiają dostęp do Mikronacyjnego Banku Pollinu (będącego odpowiednikiem Banku Światowego)[23].

Specyfika polskiego mikroświata

edytuj

Wirtualne państwa działające w Polsce nie wnoszą roszczeń do żadnego realnego terytorium i postrzegają siebie jako całkowicie wirtualne[1]. W mikronacjach tworzone są struktury państwowe w tym rząd i systemy prawne, a także rozwijana jest kultura. Cała rozgrywka toczy się na forach internetowych i oprogramowaniu internetowym należącym do danego państwa, firm, stowarzyszeń czy partii politycznych[1][2].

Nie ma danych na temat dokładnej liczby osób działających w wirtualnych państwach w Polsce jednak w ostatnim badaniu z 2023 roku przeprowadzonym przez Leocką Akademię Nauk wzięło udział łącznie 27 osób[24]. W ankiecie mającej na celu wyłonić „flagę Pollinu” (mikronacyjny odpowiednik Flagi Ziemi) przeprowadzonej przez Międzynarodowy Instytut Ankiet wzięło udział łącznie 58 osób[25]. Obecnie istnieje około 31 polskich wirtualnych państw, jednak większość z nich pozostaje nieaktywna[22].

Zobacz też

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. a b c d e Zbigniew Bierzyński, Język i obraz jako wyznaczniki statusu we wspólnocie wirtualnej. Ilościowa analiza profilów obywateli i obywatelek Księstwa Sarmacji, „tekst i dyskurs - text und diskurs” (16 (2022)), 2022, s. 303–319, DOI10.7311/tid.16.2022.15, ISSN 1899-0983 [dostęp 2024-05-30] (niem.).
  2. a b Piotr Siuda, Społeczności wirtualne. O wspólnotowości w społeczeństwie sieciowym [online], 2006 [dostęp 2024-05-30] (ang.).
  3. Piotr Siuda, Wirtualne państwa w zwierciadle nauk społecznych. Dlaczego warto badać mikronacje internetowe [online], 2007 [dostęp 2024-05-30] (pol.).
  4. Mateusz Kudła, Jak zostać premierem nie odchodząc od komputera. onet.pl. [dostęp 2012-11-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-11-21)]. (pol.).
  5. Uniwersytet Szczeciński, Bartłomiej Toszek, Problem podmiotowości prawnomiędzynarodowej Księstwa Sealand, „Athenaeum Polskie Studia Politologiczne”, 45 (1), 2015, s. 101–119, DOI10.15804/athena.2015.45.06 [dostęp 2024-05-30].
  6. Bartosz Ziemblicki, Status Sealandii w prawie międzynarodowym, C.H. Beck, 2019, ISBN 978-83-8158-920-8 [dostęp 2024-05-30] (ang.).
  7. Załóż sobie mikropaństwo i rządź [online], Rzeczpospolita [dostęp 2024-06-18] (pol.).
  8. Mroczny Gród Evilstone [online], www.evilstone.korona.solardia.org, 1 sierpnia 2016 [dostęp 2024-06-18] [zarchiwizowane z adresu 2016-08-01] (pol.).
  9. Traktat Brunlandzki [online], brunland.prv.pl, 17 czerwca 2004 [dostęp 2024-06-21] [zarchiwizowane z adresu 2004-06-17] (pol.).
  10. Poradnik Młodego Sarmaty. Telewizja V 2010-03-27. [dostęp 2024-06-21].
  11. Mikronacje - TVP3. mugglerek 2007-03-10. [dostęp 2024-06-21].
  12. Organizacja Polskich Mikronacji [online], www.opm.mikronacje.info [dostęp 2024-06-20].
  13. Piotr Kościński, Organizacja Polskich Mikronacji na Faceboku [online], www.facebook.com, 22 października 2012 [dostęp 2024-06-20] (pol.).
  14. Prokrustes, Historia Księstwa Sarmacji - Błękitny Październik [online], sarmacja.org, 27 listopada 2020 [dostęp 2024-08-24] (pol.).
  15. Ola Kaarina Isadora kwestorka Helyanve van Hälsing-Scraw de Cubalibre-Adamas et Marcjan-Chojnacka, Uchwała Rady Republiki Baridas w sprawie wyjścia ze stowarzyszenia z Księstwem Sarmacji [online], prawo.sarmacja.org, 24 października 2020 [dostęp 2024-08-24] (pol.).
  16. Joanna Izabela, Dekret Królowej Teutonii nr 9/2020 w sprawie wypowiedzenia traktatu [online], prawo.sarmacja.org, 25 października 2020 [dostęp 2024-08-24] (pol.).
  17. Ludwik diuk Tomović, Dekret Gubernatora Konfederacji Sclavińskiej w sprawie wyjścia ze stowarzyszenia z Księstwem Sarmacji [online], prawo.sarmacja.org, 25 października 2020 [dostęp 2024-08-24] (pol.).
  18. Ola Marcjan-Chojnacka i inni, Traktat o Unii Niepodległych Państw [online], www.uniapanstw.pl, 17 listopada 2020 [dostęp 2024-08-24].
  19. Filip Gryf, Uchwała Rady Ministrów ws. uznania mikronacji [online], prawo.sarmacja.org, 22 stycznia 2021 [dostęp 2024-08-24] (pol.).
  20. Orbita Mikronacji [online], orbitamikro.org [dostęp 2024-08-24] (pol.).
  21. Helwetyk Romański, Stempel | Paszport mikronacji — dokument informacyjny [online], forum.leocja.org, 18 listopada 2020 [dostęp 2024-07-10] (pol.).
  22. a b Leocki Instytut Statystyk Międzynarodowych [online], ism.leocja.org [dostęp 2024-07-10] (pol.).
  23. Międzynarodowy Bank Pollinu [online], bank.leocja.org [dostęp 2024-07-10] (pol.).
  24. Apolinary Montserrat, Badanie demografii i postaw mikronautów z analizą porównawczą [online], 2023 [dostęp 2024-07-10] (pol.).
  25. Flaga dla Pollinu: głosowanie finalne « Międzynarodowy Instytut Ankiet [online], mia.leocja.org [dostęp 2024-07-11] (pol.).

Bibliografia

edytuj
  • J. Górnikiewicz: Wychowanie obywatelskie w wirtualnych państwach Internetu. W: W. Strykowski, W. Skrzydlewski: Media i edukacja w dobie integracji. Poznań: eMPi2, 2002, s. 396-404.
  • J. Borowski. Wirtualne państwa. „Wprost”, 2001-02-25. 

Linki zewnętrzne

edytuj
pFad - Phonifier reborn

Pfad - The Proxy pFad of © 2024 Garber Painting. All rights reserved.

Note: This service is not intended for secure transactions such as banking, social media, email, or purchasing. Use at your own risk. We assume no liability whatsoever for broken pages.


Alternative Proxies:

Alternative Proxy

pFad Proxy

pFad v3 Proxy

pFad v4 Proxy