biernik
biernik (język polski)
edytuj- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) gram. czwarty przypadek deklinacji, odpowiada na pytania: kogo? co?; zob. też biernik w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik biernik bierniki dopełniacz biernika bierników celownik biernikowi biernikom biernik biernik bierniki narzędnik biernikiem biernikami miejscownik bierniku biernikach wołacz bierniku bierniki
- składnia:
- (1.1) biernik + D.
- synonimy:
- (1.1) akuzatyw
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- (1.1) zobacz też: Aneks:Język polski - deklinacja
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) accusative, accusative case
- asturyjski: (1.1) acusativu m
- baskijski: (1.1) akusatibo
- białoruski: (1.1) вінавальны склон m, акузатыў m
- bułgarski: (1.1) винителен падеж m, акузатив m
- czeski: (1.1) akuzativ m, čtvrtý pád m
- duński: (1.1) akkusativ w, genstandsfald n
- esperanto: (1.1) akuzativo
- estoński: (1.1) akusatiiv, sihitav
- fiński: (1.1) akkusatiivi
- francuski: (1.1) accusatif m
- hiszpański: (1.1) acusativo m
- interlingua: (1.1) accusativo
- islandzki: (1.1) þolfall n
- japoński: (1.1) 対格
- kaszubski: (1.1) winowôcz m, akùzatiw m
- kazachski: (1.1) табыс септік
- łaciński: (1.1) accusativus
- mongolski: (1.1) заах
- niemiecki: (1.1) Akkusativ m
- nowogrecki: (1.1) αιτιατική ż
- nowopruski: (1.1) akkuzatiws m
- polski język migowy: (w zapisie SignWriting)
- rosyjski: (1.1) винительный падеж m
- rumuński: (1.1) acuzativ
- słowacki: (1.1) akuzatív m
- szwedzki: (1.1) ackusativ w
- ukraiński: (1.1) знахідний відмінок m
- węgierski: (1.1) tárgyeset
- włoski: (1.1) accusativo m
- źródła: