rzeczownik odczasownikowy

rzeczownik odczasownikowy (język polski)

wymowa:

IPA: [ʒɛˈt͡ʃɔvʲɲik ˌɔṭt͡ʃasɔvʲɲiˈkɔvɨ], AS: [žečovʹńik oṭčasovʹńikovy], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.• udziąs.• akc. pob. ​

znaczenia:

fraza rzeczownikowa, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) jęz. rzeczownik utworzony od czasownika, zwykle będący nazwą czynności lub stanu; w niektórych językach może występować również w funkcji imiesłowu przysłówkowego współczesnego lub imiesłowu przymiotnikowego czynnego; zob. też rzeczownik odczasownikowy w Wikipedii

odmiana:

(1.1) związek zgody,

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	rzeczownik odczasownikowy	rzeczowniki odczasownikowe
dopełniacz	rzeczownika odczasownikowego	rzeczowników odczasownikowych
celownik	rzeczownikowi odczasownikowemu	rzeczownikom odczasownikowym
biernik	rzeczownik odczasownikowy	rzeczowniki odczasownikowe
narzędnik	rzeczownikiem odczasownikowym	rzeczownikami odczasownikowymi
miejscownik	rzeczowniku odczasownikowym	rzeczownikach odczasownikowych
wołacz	rzeczowniku odczasownikowy	rzeczowniki odczasownikowe

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) rzeczownik odsłowny, odsłownik, gerundium

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) gerund
• górnołużycki: (1.1) słowjesny wěcownik m, werbalny substantiw m
• kataloński: (1.1) gerundi m
• łaciński: (1.1) gerundium
• niemiecki: (1.1) Gerundium n
• słoweński: (1.1) glagolnik m

źródła: