Gospodarka Francji
 La Défense pod Paryżem, serce francuskiej gospodarki | |
| Informacje ogólne | |
| Waluta | |
|---|---|
| Rok podatkowy | |
| Organizacje gospodarcze | |
| Dane statystyczne | |
| PKB (nominalny) |
2,707 bln USD (2019) |
| PKB (ważony PSN) |
3,062 bln USD (2019) |
| PKB per capita |
41 761 USD (2019) |
| Wzrost PKB |
1,3% (2019) |
| Struktura PKB | |
| Inflacja |
1,3% (2019) |
| Wymiana handlowa | |
| Eksport |
549,9 mld $ (2017) |
| Główni partnerzy |
Niemcy 14,8% |
| Import |
601,7 mld $ (2017) |
| Główni partnerzy |
Niemcy 18,5% |
| Zatrudnienie | |
| Siła robocza |
30,31 mln (2019) |
| Struktura zatrudnienia |
rolnictwo 2,8% |
| Przeciętne wynagrodzenie |
35,484 € brutto |
| Płaca minimalna |
1321 € |
| Stopa bezrobocia |
8,7% (2020)[1] |
| Wskaźniki jakości życia | |
| Ludność poniżej progu ubóstwa |
17,4% (2018) |
| Współczynnik Giniego |
28,5 (2018) |
| Wskaźnik rozwoju społecznego |
0,891 (2018) |
| Finanse publiczne | |
| Dług publiczny |
98,1% PKB (2019) |
| Deficyt budżetowy |
-3,0% PKB (2019) |
| Przychody budżetowe |
52,6% PKB (2019) |
| Wydatki budżetowe |
55,6% PKB (2019) |
Gospodarka Francji plasuje się na piątym miejscu na świecie (w 2008 roku Francja wyprzedziła Wielką Brytanię w wyniku niskiego kursu funta szterlinga względem euro) i drugim w Europie pod względem wysokości nominalnego produktu krajowego brutto oraz na dziewiątym miejscu pod względem produktu krajowego brutto ważonego parytetem siły nabywczej[2].
Charakterystyka
[edytuj | edytuj kod]Wśród największych gospodarek świata Francja wyróżnia się jednym z najniższych poziomów ubóstwa, najmniejszą nierównością dochodów oraz stojącym na wysokim poziomie systemem usług społecznych (opieka zdrowotna, system oświaty, system emerytalny) oraz usług publicznych (transport, bezpieczeństwo). W sektorze publicznym pracuje 21% pracowników (ok. 5,2 mln osób)[3]. Wydatki publiczne sięgają 56,3% PKB, co stawia Francję na drugim miejscu wśród krajów rozwiniętych (za Danią)[4].
Francja jest członkiem G7 i G20. Według OECD, Francja była w 2004 r. piątym eksporterem i czwartym importerem dóbr przemysłowych. W 2008 r., z 117,5 mld USD inwestycji bezpośrednich, Francja została największym beneficjentem inwestycji zagranicznych w UE wyprzedzając Wielką Brytanię, i największym na świecie po USA (316 mld USD)[5]. Francja zajmuje pierwsze miejsce wśród krajów G8 pod względem wydajności pracy (mierzonej jako stosunek PKB per capita do liczby przepracowanych godzin)[6]. W roku 2004 PKB na przepracowaną godzinę wynosił 47,7 dol. (USA – 46,3; Niemcy 42,1; Wielka Brytania 39,6; Japonia 32,5)[7].
Rolnictwo
[edytuj | edytuj kod]Na Francję przypada 16% ziem uprawnych Unii Europejskiej, w samej Francji ziemie uprawne zajmują 52,5% terytorium[8]. Ogółem sektor rolny i rolno-spożywczy stanowi ok. 6,7% PKB[8]. Zatrudnienie w sektorze rolnym wynosi ok. 3% ogólnego zatrudnienia w kraju[8]. Ludność wiejska stanowi ok. 20% populacji Francji[8]. Francja pozostaje największym producentem rolnym w UE – wartość produkcji rolnej w 2018 r. wyniosła 77,2 mld euro, co stanowi ok. 18% produkcji rolnej i rolno-spożywczej UE[8].
Głównymi produktami produkcji rolnej są: zboża, bydło, wino, rośliny pastewne, drób i jajka, mleko i produkty mleczne, warzywa i owoce[8].
Przemysł
[edytuj | edytuj kod]Ważnymi gałęziami przemysłu jest przetwórstwo surowców (Saint-Gobain, Lafarge), przemysł elektromaszynowy (Schneider Electric, Alstom) i przemysł farmaceutyczny (Sanofi-Aventis, Pierre Fabre, Servier), który jest największym w UE (produkcja 26,2 mld euro)[8]. Silną pozycję na światowym rynku mają koncerny telekomunikacyjne i technologii informacyjnych (Orange, SFR, Vivendi, Thomson), branży chemicznej, przemysłu lotniczego (Dassault, Bombardier, Airbus, Thales), czy kosmicznego (Arianespace)[8]. Francja przoduje także w produkcji artykułów luksusowych w postaci odzieży, wyrobów jubilerskich, biżuterii, galanterii skórzanej, kosmetyków (m.in. Kering, LVMH, l’Oréal, Chanel, Hermès)[8]. Udział francuskich marek w europejskim rynku motoryzacyjnym wynosi ponad 20% (PSA, Renault)[8]. Z przemysłem samochodowym związany jest szereg branż, w tym branża oponiarska (Michelin) oraz liczni podwykonawcy (Faurecia, Valeo)[8].
Przemysł motoryzacyjny zatrudnia bezpośrednio około 700 tys. osób, a pośrednio 2,5 mln osób[9]. W 2011 we Francji wyprodukowano 2,29 miliona aut[10].
Gospodarka paliwowo-energetyczna
[edytuj | edytuj kod]W 2012 całkowita podaż energii pierwotnej (ang. TPES) we Francji wynosiła 252,33 Mtoe, z czego 134,47 Mtoe wytwarzano na terenie Francji[11]. W 2012 energia jądrowa odpowiadała 43,9% TPES Francji, ropa naftowa 22,7%, gaz ziemny 15,14%, odnawialne źródła energii 6,85%, węgiel 4,5%[11]. W wyniku polityki rządu francuskiego podjętej w reakcji na szok naftowy z 1973 r. większość energii elektrycznej (75% w 2014)[12] produkuje się w elektrowniach jądrowych. Dzięki rozbudowanej energetyce jądrowej Francja jest największym eksporterem energii elektrycznej w Europie – eksportuje 8,5% wytworzonej energii elektrycznej[13]. Przyjęty w 2014 pakiet dotyczący transformacji energetycznej określa obniżenie udziału energetyki jądrowej w wytwarzaniu prądu do 50% w 2025 poprzez podniesienie efektywności energetycznej i rozwój odnawialnych źródeł energii[14].
Gospodarka odpadami
[edytuj | edytuj kod]We Francji przetwarza się średnio 42 kg opakowań na osobę rocznie (26 kg przypada na mieszkańca miast, 41 kg na mieszkańca terenów semizurbanizowanych i 59 kg na mieszkańca terenów wiejskich)[15].
Turystyka
[edytuj | edytuj kod]Według INSEE w 2016 przychody sektora turystyki wyniosły 158,9 miliarda euro, co odpowiadało 7,1% produktu krajowego brutto. Przychód z obsługi przyjazdów turystów zagranicznych wyniósł około 54 miliardy euro. W 2017 Francję odwiedziło 87 milionów turystów zagranicznych. Najliczniej odwiedzane są stołeczny region Île-de-France oraz region Prowansja-Alpy-Lazurowe Wybrzeże.
Transport
[edytuj | edytuj kod]
Transport drogowy
[edytuj | edytuj kod]Drogi we Francji podzielone są na następujące kategorie[16]:
- autostrady (fr. Autoroutes)
- drogi krajowe (fr. Routes nationales)
- drogi departamentalne (fr. Chemins départamentaux)
- drogi gminne (fr. Voies communales)
Transport kolejowy
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Unemployment by sex and age – monthly average. [dostęp 2020-06-23].
- ↑ Country Comparison :: GDP (purchasing power parity). [w:] The World Factbook [on-line]. CIA, 2011. [dostęp 2012-03-07]. (ang.).
- ↑ Vive la différence!. „The Economist”, 9 maja 2009. (ang.).
- ↑ Pour réduire la dépense, l’OCDE préconise la suppression des 101 départements. lefigaro.fr, 20 marca 2013. (fr.).
- ↑ UNCTAD: World Investment Report 2009. 17 września 2009. s. 80. [dostęp 2009-10-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-10-07)]. (ang.).
- ↑ Labour productivity 2003.
- ↑ Differentials in GDP per capita and their decomposition, 2004.
- ↑ a b c d e f g h i j k Francja: Informator ekonomiczny [online], Serwis Rzeczypospolitej Polskiej [dostęp 2021-03-28].
- ↑ Back in the driving seat, „The Economist”, 12 marca 2009.
- ↑ Le réveil de l’industrie automobile britannique, „Le Figaro”, 11 kwietnia 2012.
- ↑ a b IEA: France, balances for 2012, MAE.
- ↑ http://www.world-nuclear.org/info/Country-Profiles/Countries-A-F/France/ World Nuclear Association: Nuclear Power in France.
- ↑ NEA Country profile: France.
- ↑ Euractiv: Nuclear remains linchpin of French energy transition.
- ↑ Comment devenir trieur d’élite, „Le Figaro”, 24 listopada 2008, s. 32.
- ↑ Rozporządzenie Rady (EWG) nr 1108/70 z dnia 4 czerwca 1970 r. wprowadzające system księgowy dla wydatków na infrastrukturę w transporcie kolejowym, drogowym i w żegludze śródlądowej (CELEX: 01970R1108-20130701).
