Amerykańskie okręty podwodne typu D
Kraj budowy | |
---|---|
Stocznia | |
Użytkownicy | |
Typ poprzedzający | |
Typ następny | |
Uzbrojenie: | |
4 torpedy | |
Wyrzutnie torpedowe: • dziobowe |
|
Załoga |
15 oficerów i marynarzy |
Wyporność: | |
• na powierzchni |
288 ton metrycznych |
• w zanurzeniu |
337 ton metrycznych |
Długość |
41,1 metra |
Szerokość |
4,24 metra |
Napęd: | |
2 silniki benzynowe: 2 silniki elektryczne 2 wały napędowe | |
Prędkość: • na powierzchni • w zanurzeniu |
|
Zasięg: | |
• na powierzchni |
1240 Mm @ 10 węzłów (powierzchnia) |
Okręty podwodne typu D – amerykański typ okrętów podwodnych o konstrukcji jednokadłubowej z początku XX wieku. Trzy okręty tego typu były pierwszymi jednostkami wyposażonymi w przechodzące przez kadłub grodzie wodoszczelne. Okręty były znacznie powiększoną wersją wcześniejszych typów opartych na rozwiązaniach konstrukcyjnych Electric Boat z dwoma wałami napędowymi. Cechowała je przysadzista nadbudówka z mostkiem oraz wyposażenie w dwa peryskopy. Wszystkie okręty tego typu służyły na Atlantyku i były wykorzystywane jako jednostki szkolne aż do oddania na złom w 1922 roku.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Paul E. Fontenoy: Submarines: An Illustrated History of Their Impact (Weapons and Warfare). ABC-CLIO, marzec 2007, s. 158. ISBN 1-85109-563-2.
- Norman Polmar: The American submarine. Annapolis, Md.: Nautical Aviation Pub. Co. of America, 1981. ISBN 0-933852-14-2.