Przejdź do zawartości

Antoniusz i Kleopatra

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Pierwsza strona dramatu w folio z 1623

Antoniusz i Kleopatra (ang. Antony and Cleopatra) – tragedia Williama Shakespeare’a w pięciu aktach powstała w latach 1606–1607.

Pierwsza inscenizacja tej sztuki miała miejsce prawdopodobnie w 1606 roku[1]. Po raz pierwszy wydana została drukiem w 1623 roku, w Pierwszym Folio.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Tworząc Antoniusza i Kleopatrę, Shakespeare opierał się na różnorodnych źródłach – z pewnością jednym z nich jest Żywot Marka Antoniusza pochodzący z Żywotów sławnych mężów Plutarcha, w tłumaczeniu Thomasa Northa z 1597 roku[2].

Przegląd treści

[edytuj | edytuj kod]

Akcja utworu toczy się w Italii, a także w Egipcie, po śmierci Cezara, obejmuje okres dziesięciu lat. W dziele przedstawiony został historyczny spór pomiędzy Antoniuszem i Kleopatrą a Oktawianem Augustem. Shakespeare zachował podstawowe fakty historyczne, jednak część z nich zmodyfikował na potrzeby utworu – taki zabieg zastosował, obarczając Kleopatrę winą za porażkę w bitwie pod Akcjum, mimo że historia nie stwierdza tego jednoznacznie[3].

Postacie

[edytuj | edytuj kod]
  • Marek Antoniusz – ambitny żołnierz, myśląc, że Kleopatra nie żyje, sam popełnia samobójstwo
  • Oktawiusz Cezar – przybrany syn Cezara, pogromca Antoniusza
  • Kleopatra – królowa Egiptu; popełnia samobójstwo nie chcąc dostać się w ręce Cezara
  • Emiliusz Lepidus – członek triumwiratu uwięziony przez Oktawiusza
  • Sekstus Pompejusz – syn Pompejusza Wielkiego
  • Wentydiusz
  • Eros
  • Eufroniusz
  • Agryppa
  • Dolabella
  • Wróżbiarz
  • Mardian
  • Demetriusz i Filo
  • Oktawia

Ekranizacje

[edytuj | edytuj kod]

Po raz pierwszy ten dramat Shakespeare’a został przeniesiony na ekran w 1972 roku. Reżyserem był Charlton Heston, który zagrał także rolę Antoniusza. W 1981 roku w studiach BBC powstał film telewizyjny Antoniusz i Kleopatra; jego reżyserem był Jonathan Miller, zaś w głównych rolach wystąpili Colin Blakely i Jane Lapotaire.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]
pFad - Phonifier reborn

Pfad - The Proxy pFad of © 2024 Garber Painting. All rights reserved.

Note: This service is not intended for secure transactions such as banking, social media, email, or purchasing. Use at your own risk. We assume no liability whatsoever for broken pages.


Alternative Proxies:

Alternative Proxy

pFad Proxy

pFad v3 Proxy

pFad v4 Proxy