Bernard Bogedain

Sukcesja apostolska
Data konsekracji	9 maja 1858
Konsekrator	Leon Przyłuski
Współkonsekratorzy	Heinrich Förster; Franciszek Stefanowicz

Bernard Bogedain
	Biskup tytularny Hebronu
Kraj działania	Prusy
Data i miejsce urodzenia	11 września 1810 ; Wróblin
Data i miejsce śmierci	17 września 1860 ; Pszczyna
	Biskup pomocniczy wrocławski
Okres sprawowania	1858–1860
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Prezbiterat	1834 lub 1835
Nominacja biskupia	21 grudnia 1857
Sakra biskupia	9 maja 1858
	Multimedia w Wikimedia Commons

Bernard Jakub Bogedain, właśc. Bernhard Bogedain (ur. 11 września 1810 we Wróblinie, zm. 17 września 1860 w Pszczynie) – duchowny rzymskokatolicki, biskup pomocniczy wrocławski w latach 1858–1860.

Życiorys

Wychowywał się w Obrze w klasztorze cystersów, później studiował we Wrocławiu, a następnie w Poznaniu. Święcenia kapłańskie przyjął w 1834 w Poznaniu lub 22 czerwca 1835 w Gnieźnie. W Grodzisku Wielkopolskim był wikariuszem, w Bydgoszczy, Poznaniu i Paradyżu – katechetą. Był przyjacielem Karola Miarki; choć pochodził z rodziny niemieckiej był zwolennikiem utrzymania języka polskiego w pracy duszpasterskiej na Śląsku^[a]. Był Głównym Inspektorem Szkolnictwa na Górnym Śląsku i radcą rejencyjnym w Opolu (od 1848), nauczał po polsku i niemiecku, interesował się muzyką polską, wydał śpiewnik kościelny.

21 grudnia 1857 został mianowany biskupem pomocniczym diecezji wrocławskiej i biskupem tytularnym Hebronu. Sakrę biskupią przyjął 9 maja 1858. Podczas wizytacji biskupiej w Pszczynie zachorował i tutaj zmarł^[1]. Jest pochowany na starym cmentarzu św. Jadwigi w Pszczynie^[2]. Na jego nagrobku napis: „Obrońcy polskości na Śląsku Nauczycielstwo Inspektoratu Pszczyna I”^[1].

We wrocławskim osiedlu Tarnogaj jego imieniem nazwano po II wojnie światowej jedną z ulic (dawniej Bernhardinstraße). Jest też patronem ulic w Katowicach, Chorzowie oraz Pszczynie.

↑ Bogedain jako duchowny katolicki wychodził przy tym z założenia, że nauczanie śląskiej ludności autochtonicznej (posługującej się w większości językiem śląskim, znacznie bliższym polskiemu niż język niemiecki) po polsku, a nie po niemiecku, może być skutecznym środkiem do obrony tej katolickiej ludności przed wpływami protestantyzmu^[3].

↑ ^a ^b (plus). Patron współpracy. „Dziennik Zachodni”, s. 6, 27 grudnia 2002. ISSN 2353-6195. (pol.).
↑ Cmentarz Św. Jadwigi, Pszczyna. [dostęp 2023-12-18]. (pol.).
↑ Iga Błaszczyk: Niemiecki polonizator. Spectrum.direct, 2023-09-28. [dostęp 2023-10-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-10-06)]. (pol.).