Bracia McDonald
| Data i miejsce urodzenia |
2 lutego 1909 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
14 lipca 1998 |
| Data i miejsce urodzenia |
1902 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
11 grudnia 1971 |
Richard McDonald i Maurice McDonald znani jako Bracia McDonald byli amerykańskimi przedsiębiorcami którzy założyli restaurację McDonald’s. Pierwszą restaurację[1] otworzyli w 1940 roku w San Bernardino w Kalifornii. Tam udoskonalali swój biznes tworząc system pracy znany jako Speedee Service System. Po zatrudnieniu Raya Kroca jako agenta franczyzowego w 1954 roku, kontynuowali prowadzenie firmy, dopóki nie zostali wykupieni przez Kroca w 1961 roku.
Dzieciństwo
[edytuj | edytuj kod]Bracia McDonald urodzili się w Manchesterze w stanie New Hampshire w rodzinie irlandzkich imigrantów Patricka i Margarete McDonald, którzy przybyli do Stanów Zjednoczonych jako dzieci[2]. Maurice urodził się pod koniec 1902 roku, a Richard w lutym 1909 roku[3]. W latach dwudziestych rodzina przeniosła się do Kalifornii, gdzie w 1937 roku Patrick otworzył stoisko z jedzeniem w Monrovii[4].
Kariera
[edytuj | edytuj kod]W 1948 roku bracia przebudowali swoją restaurację w San Bernardino. Oprócz przebudowy restauracji zmienili również menu, aby jeszcze bardziej skupić się na sprzedaży. Na dziewięciu pozycjach menu pozostały: hamburger za 15 centów, cheeseburger, napoje bezalkoholowe, mleko, kawę, chipsy ziemniaczane, i kawałek ciasta[5].
Restauracja braci McDonald odniosła sukces, a mając na celu zarobienie 1 miliona dolarów przed ukończeniem 50 roku życia[6], bracia McDonald rozpoczęli franczyzę swojego systemu w 1953 roku, zaczynając od restauracji w Phoenix w Arizonie[5].
Bracia zwrócili uwagę Raya Kroca, sprzedawcy mikserów do koktajli mlecznych w Prince Castle[7]. Po zakupie ośmiu jego Multi-Mixerów do swojej restauracji w San Bernardino w Kalifornii, Kroc odwiedził tę restaurację w 1954 roku[8]. W tym samym roku bracia McDonald zatrudnili Kroca jako swojego agenta franczyzowego. Kroc przejął 1,9 procent sprzedaży brutto, z czego bracia McDonald otrzymali 0,5 procent[9].
Kroc był sfrustrowany chęcią braci McDonald do utrzymania niewielkiej liczby restauracji. Bracia również konsekwentnie mówili Krocowi, że nie może wprowadzać zmian w takich rzeczach, jak oryginalne menu, ale pomimo próśb Kroca bracia nigdy nie wysłali żadnych formalnych listów, które prawnie zezwalałyby na zmiany w menu. W 1961 roku Kroc kupił firmę za 2,7 miliona dolarów, obliczone tak, aby każdy z nich otrzymał 1 milion dolarów po opodatkowaniu[10].
Kończąc proces zakupu restauracji McDonald’s, Ray Kroc zirytował się, że bracia nie przeniosą na niego nieruchomości i praw do pierwotnej lokalizacji San Bernardino. W swoim gniewie Kroc otworzył później nową restaurację McDonald’s w pobliżu oryginalnego McDonald’s, której nazwę zmieniono na „The Big M”, ponieważ bracia zaniedbali zachowanie praw do nazwy. „The Big M” zostało zamknięte sześć lat później[11]. Zarzuca się[kto?], że w ramach wykupu Kroc obiecał, na podstawie umowy uścisku dłoni, kontynuować roczną opłatę licencyjną w wysokości 1% pierwotnej umowy, ale nie ma na to dowodów poza roszczeniem siostrzeńca braci McDonald. Żaden z braci nie wyraził publicznie rozczarowania transakcją. Rozmawiając z kimś o wykupie, Richard McDonald podobno powiedział, że nie żałuje[12].
30 listopada 1984 r. Richardowi McDonaldowi, pierwszemu kucharzowi McDonald’s, podano uroczysty 50-miliardowy hamburger McDonald’s od Eda Rensiego, ówczesnego prezesa McDonald’s USA, w hotelu Grand Hyatt w Nowym Jorku[13][14].
Śmierć
[edytuj | edytuj kod]Maurice McDonald zmarł z powodu niewydolności serca w swoim domu w Palm Springs w Kalifornii, 11 grudnia 1971 r., w wieku 69 lat[15].
Richard McDonald również zmarł z powodu niewydolności serca w domu opieki w Manchesterze, New Hampshire, 14 lipca 1998 roku, w wieku 89 lat. Został pochowany na cmentarzu Mount Calvary w Manchesterze[16].
Kultura
[edytuj | edytuj kod]W filmie McImperium (ang. The Founder) z 2016 roku o Rayu Krocu i jego relacjach biznesowych z braćmi McDonald, Richarda (Dicka) McDonalda gra Nick Offerman, a John Carroll Lynch wciela się w postać Maurice’a (Mac) McDonalda. Rolę Raya Kroca obsadził Michael Keaton[17][18].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Poznaj naszą historię | McDonald’s® [online], mcdonalds.pl [dostęp 2024-04-22] (pol.).
- ↑ When Dad Lost His Job, the McDonald Brothers Started a Fast-Food Empire [online], 3 lutego 2017 (ang.).
- ↑ Chapter One: Fast Food Civil Rights. W: Marcia Chatelain: Franchise: The Golden Arches in Black America. New York City: Liveright Publishing, 2020, s. 25. ISBN 978-1-63149-394-2. (ang.).
- ↑ John P. Muldoon, From Immigration to Mega-Wealth [online], johnmuldoon.ie, 28 maja 2013 [zarchiwizowane z adresu 2013-09-18] (ang.).
- ↑ a b OurHistory [online], McDonald’s (ang.).
- ↑ Kenneth N. Gilpin, Richard McDonald, 89, Fast-Food Revolutionary [online], 16 lipca 1998 [dostęp 2017-06-05] (ang.).
- ↑ Neil Snyder: Vision, Values, and Courage: Leadership for Quality Management. Simon and Schuster, 2010-06-15, s. 133. ISBN 978-1-4516-0252-4. (ang.).
- ↑ Our History: Ray Kroc & The McDonald’s Brothers [online], McDonald’s [dostęp 2021-09-12] (ang.).
- ↑ Gross, Daniel (October 1996). Forbes' Greatest Business Stories of All Time. John Wiley & Sons. ISBN 978-0-471-14314-7
- ↑ Ray Kroc: Burger Baron [online], Entrepreneur, 9 października 2008 [dostęp 2019-05-29] (ang.).
- ↑ R. Kroc: Grinding It Out. 1977, s. 123. ISBN 978-0-8092-8259-3. (ang.).
- ↑ Kenneth N. Gilpin, Richard McDonald, 89, Fast-Food Revolutionary, „The New York Times”, 16 lipca 1998 [dostęp 2017-10-21] (ang.).
- ↑ 50 Billion and Still Cooking. 1984-11-21. [dostęp 2021-05-28]. (ang.).
- ↑ Velasco, Alejandra Yáñez: Restaurant Innovator Richard McDonald Dies at 89: Pioneered McDonald’s, World’s Largest Restaurant System. Hotel Online, lipiec 1998. [dostęp 2012-05-14]. (ang.).
- ↑ Stice, Joel: The Tragic Real-Life Story Of The McDonald Brothers. Mashed, 2019-03-15. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-30)]. (ang.).
- ↑ Kenneth N. Gilpin: Richard McDonald, 89, Fast-Food Revolutionary. [w:] The New York Times [on-line]. 1998-07-16. [dostęp 2017-10-21]. (ang.).
- ↑ Eschner, Kat: Nick Offerman's Character in 'The Founder' Is Based on This Real Historical Figure. 2017-02-16. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-02-17)]. (ang.).
- ↑ Itzkoff, Dave: 'The Founder': Burgers, Fries and a Couple of Wiseguys. 2017-01-18. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-01-18)]. (ang.).