Celibat (mormonizm)
Celibat – forma życia polegająca na dobrowolnej wstrzemięźliwości seksualnej, jest obca tak mormońskiej teologii, jak i kulturze ruchu świętych w dniach ostatnich[1].
Zgodnie z doktryną Kościoła Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich celibat[1], tak jak i inne formy naznaczonego ascetyzmem wycofania się z życia codziennego[1], może pozbawiać jednostkę kluczowych doświadczeń życiowych. Duchowa dojrzałość oraz wywyższenie w najwyższym stopniu królestwa celestialnego wymagają zawarcia związku małżeńskiego[1]. W tym ujęciu celibat stanowi zanegowanie jednego z podstawowych celów stworzenia człowieka[2].
Norma społeczna w społecznościach świętych w dniach ostatnich, wypływająca bezpośrednio z nauk Kościoła, zakłada, że wierni zawierają małżeństwa[1], uczestniczą w prokreacji[1] oraz starają się wspierać życie swoich rodzin w prawości[1]. Norma ta osadzona jest w mormońskiej interpretacji określonych fragmentów Biblii[1]. Opiera się też na ustępach Nauk i Przymierzy[1]. Ci, którzy nie będą w stanie zawrzeć małżeństwa w świątyni w życiu obecnym na skutek czynników niebędących efektem ich błędów, otrzymają rekompensujące tę lukę błogosławieństwa w życiu przyszłym[1].
Mormońscy teologowie sprzeciwiają się próbom interpretowania Biblii w sposób wspierający celibat[1]. Powołują się przy tym na czwarty werset trzynastego rozdziału List do Hebrajczyków[1], trzeci werset czwartego rozdziału 1. Listu do Tymoteusza[1] oraz dwudziesty ósmy werset pierwszego rozdziału Księgi Rodzaju[1].
Bruce R. McConkie, członek Kworum Dwunastu Apostołów oraz specjalista w zakresie mormońskiej doktryny, zaważył, że słowa z siódmego rozdziału 1. Listu do Koryntian, interpretowane niekiedy jako zachęta do celibatu, mogły dotrwać do czasów współczesnych w zmienionej i zniekształconej formie[2]. Również McConkie dodał, że braku zawarcia małżeństwa na gruncie doktrynalnym właściwie nie można uzasadnić, pomijając jakieś wyjątkowe i szczególne okoliczności[3].
Jednocześnie stanowisko Kościoła względem osób homoseksualnych, zakazujące kontaktów seksualnych między osobami tej samej płci, może być interpretowane jako promowanie celibatu[4]. Kościół wszakże wywodzi ten aspekt swej polityki raczej z obowiązującego wszystkich członków prawa czystości moralnej niż z zachęt do pozostawania w celibacie[5]. Źródła niezwiązane z tą wspólnotą religijną informują o osobach, które wciąż uczęszczają na kościelne spotkania sakramentalne, pozostając jednocześnie w związku jednopłciowym[4].
Zauważono też, że tak zwane prawo czystości moralnej, zabraniające podejmowania aktywności seksualnej przez osoby stanu wolnego, w istocie wymusza na takich osobach styl życia równoznaczny z celibatem[6].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e f g h i j k l m n Daniel H. Ludlow (red.): Encyclopedia of Mormonism. New York: Macmillan Publishing, 1992, s. 260. ISBN 978-0-02-904040-9.
- ↑ a b Bruce R. McConkie: Mormon Doctrine. Salt Lake City: Bookcraft, 1966, s. 119.
- ↑ Bruce R. McConkie: Mormon Doctrine. Salt Lake City: Bookcraft, 1966, s. 120.
- ↑ a b Frances Johnson: Choosing Love or the Mormon Church. [w:] The Atlantic [on-line]. theatlantic.com, 2016-03-24. [dostęp 2021-07-10]. (ang.).
- ↑ The Church of Jesus Christ of Latter-day Saints: Same-Sex Attraction. [w:] Gospel Topics [on-line]. churchofjesuschrist.org. [dostęp 2021-07-10]. (ang.).
- ↑ Davis Bitton, Thomas G. Alexander: Historical Dictionary of Mormonism Third Edition Historical Dictionaries of Religions, Philosophies, and Movements, No. 89. Lanham, Maryland • Toronto • Plymouth, UK: The Scarecrow Press, Inc., 2008, s. 36. ISBN 978-0-8108-6251-7.