Przejdź do zawartości

Centriola

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Trójwymiarowy, schematyczny model centrioli zbudowanej z dziewięciu tripletów mikrotubulowych

Centriolaorganellum zbudowane z filamentów mikrotubulowych ułożonych w formę cylindra. Dwie ułożone prostopadle do siebie centriole, otoczone amorficzną substancją pericentrioralną, tworzą strukturę centrosomu. Centriole są obecne w komórkach zwierzęcych i ruchliwych komórkach roślinnych[1], ale nie ma ich w komórkach większości grzybów i roślin wyższych[2][3].

Typowa centriola zazwyczaj składa się z dziewięciu tripletów mikrotubulowych (w różnych typach komórek mogą to być także dublety i singlety) o długości 100–400 nm i średnicy 100–150 nm[4].

Centriole odgrywają rolę w organizacji wrzeciona podziałowego i w przebiegu cytokinezy podczas podziałów komórkowych. Podczas tych procesów dochodzi do jednokrotnej duplikacji centrioli w centrosomach, gdzie każda z kopii zajmuje pozycję na przeciwnych końcach komórki, gdzie dają początek dwóm biegunom wrzecion podziałowych[5]. Prócz tego centriole, jako składnik centrosomów, pełnią istotną rolę w organizacji szkieletu mikrotubulowego i kształtu komórek (centrosomy tworzą tak zwane centra organizacji mikrotubul – MTOC, z ang. microtubule organizing center)[6]. W komórkach posiadających wici lub rzęski centriole, jako składnik ciałek bazalnych, pełnią rolę w ciliogenezie (powstawaniu rzęsek i wici) i dalszej funkcjonalności powstałych struktur[7].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. centriola. Słownik terminów biologicznych PWN. [dostęp 2014-01-26].
  2. 16: The Cytoskeleton. W: Bruce Alberts, Alexander Johnson, Julian Lewis, Martin Raff, Keith Roberts, Peter Walter: Molecular biology of the cell. Wyd. 5. New York: Garland Science, 2008, s. 993. ISBN 978-0-8153-4105-5.
  3. Biologia. Jedność i różnorodność. Warszawa: Wydawnictwo Szkolne PWN, 2008, s. 112. ISBN 978-83-7446-134-4.
  4. M. Delattre, P. Gönczy. The arithmetic of centrosome biogenesis. „J Cell Sci”. 117 (Pt 9), s. 1619-1630, 2004. DOI: 10.1242/jcs.01128. PMID: 15075224. 
  5. JL. Salisbury, KM. Suino, R. Busby, M. Springett. Centrin-2 is required for centriole duplication in mammalian cells. „Curr Biol”. 12 (15), s. 1287-1292, 2002. DOI: 10.1016/S0960-9822(02)01019-9. PMID: 12176356. 
  6. JL. Feldman, S. Geimer, WF. Marshall. The mother centriole plays an instructive role in defining cell geometry. „PLoS Biol”. 5 (6), s. e149, 2007. DOI: 10.1371/journal.pbio.0050149. PMID: 17518519. 
  7. H. Hagiwara, N. Ohwada, T. Aoki, K. Takata. Ciliogenesis and ciliary abnormalities. „Med Electron Microsc”. 33 (3), s. 109-114, 2000. DOI: 10.1007/s007950000009. PMID: 11810467. 

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]
pFad - Phonifier reborn

Pfad - The Proxy pFad of © 2024 Garber Painting. All rights reserved.

Note: This service is not intended for secure transactions such as banking, social media, email, or purchasing. Use at your own risk. We assume no liability whatsoever for broken pages.


Alternative Proxies:

Alternative Proxy

pFad Proxy

pFad v3 Proxy

pFad v4 Proxy