Chris Woodruff
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
2 stycznia 1973 |
| Wzrost |
188 cm |
| Gra |
praworęczny, oburęczny bekhend |
| Status profesjonalny |
1993 |
| Zakończenie kariery |
2002 |
| Gra pojedyncza | |
| Wygrane turnieje |
2 |
| Najwyżej w rankingu |
29 (25 sierpnia 1997) |
| Australian Open |
QF (2000) |
| Roland Garros |
3R (1996, 1997, 1999) |
| Wimbledon |
2R (1999, 2001) |
| US Open |
3R (1999) |
| Gra podwójna | |
| Wygrane turnieje |
0 |
| Najwyżej w rankingu |
73 (11 listopada 1996) |
| Australian Open |
3R (1997) |
| Roland Garros |
2R (1996) |
| Wimbledon |
1R (1997) |
| US Open |
2R (1996, 1997, 2000) |
Christopher Massey Woodruff (ur. 2 stycznia 1973 w Knoxville) – amerykański tenisista, reprezentant w Pucharze Davisa.
Kariera tenisowa
[edytuj | edytuj kod]Karierę sportową Woodruff rozpoczął w 1993 roku, a zakończył w 2002 roku.
W grze pojedynczej odniósł 2 zwycięstwa w turniejach rangi ATP World Tour oraz był uczestnikiem 2 finałów. W 2000 roku awansował do ćwierćfinału wielkoszlemowego Australian Open. Wyeliminował m.in. w 4 rundzie po pięciosetowym meczu Tima Henmana, a został wyeliminowany w trzech setach przez Pete’a Samprasa.
W grze podwójnej Woodruff osiągnął 3 finały turniejowe.
Amerykanin w sezonie 2000 reprezentował Stany Zjednoczone w Pucharze Davisa. Rozegrał 1 przegrany pojedynek deblowy oraz odniósł 1 zwycięstwo i 1 porażkę z singlu.
Najwyżej sklasyfikowany w rankingu singlistów był na 29. miejscu w sierpniu 1997 roku, z kolei w zestawieniu deblistów w listopadzie 1996 roku zajmował 73. pozycję.
Finały w turniejach ATP World Tour
[edytuj | edytuj kod]| Legenda |
|---|
| Wielki Szlem |
| Igrzyska olimpijskie |
| Tennis Masters Cup / ATP Finals |
| ATP Masters Series / ATP Tour Masters 1000 |
| ATP International Series Gold / ATP Tour 500 |
| ATP International Series / ATP Tour 250 |
Gra pojedyncza (2–2)
[edytuj | edytuj kod]| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwnik | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|
| Finalista | 1. | 3 marca 1996 | Filadelfia | Dywanowa (hala) |  Jim Courier
|
4:6, 3:6 |
| Finalista | 2. | 19 maja 1996 | Coral Springs | Ceglana |  Jason Stoltenberg
|
6:7(4), 6:2, 5:7 |
| Zwycięzca | 1. | 3 sierpnia 1997 | Montreal | Twarda |  Gustavo Kuerten
|
7:5, 4:6, 6:3 |
| Zwycięzca | 2. | 11 lipca 1999 | Newport | Trawiasta |  Kenneth Carlsen
|
6:7(5), 6:4, 6:4 |
Gra podwójna (0–3)
[edytuj | edytuj kod]| Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Finalista | 1. | 21 lipca 1996 | Waszyngton | Twarda | Doug Flach
|
 Grant Connell Scott Davis
|
6:7, 6:3, 3:6 |
| Finalista | 2. | 10 listopada 1996 | Sztokholm | Twarda (hala) | Todd Martin
|
Patrick Galbraith Jonathan Stark
|
6:7, 4:6 |
| Finalista | 3. | 11 lipca 1999 | Newport | Trawiasta |  Sarkis Sarksjan
|
Wayne Arthurs Leander Paes
|
7:6, 6:7, 3:6 |
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Profil na stronie ATP [online], Association of Tennis Professionals [dostęp 2013-08-20] (ang.).
- Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2013-08-20] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Davisa [online], Davis Cup [dostęp 2013-08-20] (ang.).