Przejdź do zawartości

Corrado Olmi

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Corrado Olmi
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

24 października 1926
Jesi

Data i miejsce śmierci

29 grudnia 2020
Rzym

Zawód

aktor

Corrado Olmi (ur. 24 października 1926 w Jesi, zm. 29 grudnia 2020 w Rzymie[1]) – włoski aktor teatralny, telewizyjny i filmowy.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w Jesi, już w bardzo młodym wieku uczęszczał do lokalnych amatorskich zespołów dramatycznych w swoim rodzinnym mieście. Później przeniósł się do Rzymu, gdzie ukończył prawo, a podczas studiów uczęszczał do Akademii Teatralnej im. Petera Sharoffa. Był bardzo zaangażowanym aktorem teatralnym, z setkami zasług w dziełach prozy, kabarecie, czy operetkach. Był również bardzo aktywny w telewizji (w filmach telewizyjnych, serialach telewizyjnych i programach rozrywkowych) oraz w filmach, gdzie był jednym z najbardziej pożądanych aktorów charakterystycznych. Olmi jest także autorem dwóch książek autobiograficznych, Oltre la scena i Oltre lo schermo.

Zmarł 29 grudnia 2020 roku w wyniku powikłań wywołanych przez COVID-19, miał 94 lata[2].

Filmografia

[edytuj | edytuj kod]
  • 1962: Fanfaron jako Alfredo
  • 1962: Zabłąkana w Rzymie
  • 1962: Trudna miłość
  • 1963: Szał lata jako Franco
  • 1965: Mark Twain przemawia dziś wieczorem jako dyrektor redakcji
  • 1965: Zmartwychwstanie jako urzędnik
  • 1966: Wróżki
  • 1968: Strzelcy z Paso Bravo jako Jonathan
  • 1968: Za każdą cenę jako Lentini
  • 1969: Archanioł
  • 1969: 12+1
  • 1971: Kot o dziewięciu ogonach jako Morsella
  • 1971: Cztery muchy na szarym aksamicie jako portier
  • 1971: Włoch szuka żony jako Don Anselmo
  • 1971: Kos-samczyk jako nauczyciel gry na skrzypcach
  • 1972: Niewolnica jako pasażer
  • 1974: Włochy: Rok Pierwszy jako Di Vittorio
  • 1975: Rodzinne grzechy
  • 1980: Konik polny
  • 1982: Bonnie i Clyde we włoskim stylu
  • 1983: Eksmisja szuka uczciwego domu do wynajęcia jako komisarz
  • 1987: Odwaga, by mówić jako mediolański robotnik
  • 1988: Rimini, Rimini – rok później jako mąż Flaminii "La scelta"
  • 1998: Kolacja jako Arturo
  • 2000: Łatwo jest powiedzieć miłość ...ojciec Enrico

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]
pFad - Phonifier reborn

Pfad - The Proxy pFad of © 2024 Garber Painting. All rights reserved.

Note: This service is not intended for secure transactions such as banking, social media, email, or purchasing. Use at your own risk. We assume no liability whatsoever for broken pages.


Alternative Proxies:

Alternative Proxy

pFad Proxy

pFad v3 Proxy

pFad v4 Proxy