Dieter Meier
| |
| Data i miejsce urodzenia |
4 marca 1945 |
|---|---|
| Typ głosu | |
| Gatunki | |
| Zawód | |
| Współpracownicy | |
| Boris Blank | |
| Zespoły | |
| Yello | |
| Strona internetowa | |
Dieter Meier (ur. 4 marca 1945 w Zurychu) – szwajcarski muzyk, współtwórca (wraz z Borisem Blankiem) zespołu Yello grającego muzykę elektroniczną.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Dieter Meier urodził się i wychował w Zurychu (okolice Hottingerplatz) w Szwajcarii. W latach 60. XX wieku studiował prawo, którego nie ukończył. Po przerwaniu nauki rozpoczął pracę jako bankier, a następnie jako profesjonalny pokerzysta. Na przełomie lat 60. i 70. XX wieku udzielał się jako aktywista między innymi występując w teatrze ulicznym, czy wspierając ruch feministyczny. Pod koniec lat 70. poznał Borisa Blanka i Carlosa Peróna którzy utworzyli zespół Yello do którego w 1979 dołączył Meier.
Działalność artystyczna
[edytuj | edytuj kod]W roku 1978 Dieter nagrał i wydał dwa single sygnowane własnym nazwiskiem "Cry For Fame/The Hook"[1] oraz "Jim For Tango/Madman"[2] oraz singiel "No Chance/The Source" z punkowym zespołem Fresh Color[3] z którego następnie odszedł i rozpoczął współpracę z zespołem Yello, którego został wokalistą. W roku 1988 uczestniczył także w nagrywaniu płyty "De Stifeliryter" rockowego zespołu Switzreband[4]. Poza śpiewaniem Dieter Meier zaangażowany był także w produkcję muzyczną, współpracował z artystami takimi jak Mona Mur, czy Stanisław Sojka[5].
Poza działalnością muzyczną Dieter zajmował się także reżyserią oraz produkcją filmów i teledysków. Wyprodukował każdy z teledysków zespołu Yello, a także między innymi teledyski do piosenek "Da Da Da" i "Ready for You" zespołu Trio oraz Big in Japan Alphaville. Meier wyreżyserował kilka filmów, a najważniejszym w jego karierze jest "The Lightmaker" z 2001 roku, który powstawał już od lat 80., a w którego realizację zaangażowani byli między innymi Zbigniew Zamachowski (główna rola)[6]. Od końca lat 80. współpracował także z Małgorzatą Potocką, dzięki której poznał Grzegorza Ciechowskiego, którego następnie zapoznał z niemiecką wokalistką Moną Mur, dla której wspólnie wyprodukowali płytę "Warsaw" w 1991 roku (Meier był wówczas producentem wykonawczym, a pieczę nad płytą pełnił Ciechowski), wydaną dopiero w roku 2015[7].
W 2014 roku artysta wydał swoją pierwszą solową płytę pod nazwą "Out of Chaos"[8].
26 października 2016 roku zespół Yello miał swój pierwszy występ w ramach koncertu "Kraftwerk in Berlin". Od tamtego czasu zespół zagrał jeszcze 11 koncertów, a ostatni z nich miał miejsce 9 grudnia 2017 roku w niemieckiej Kolonii[9].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Dieter Meier - Cry For Fame [online], Discogs [dostęp 2020-02-12] (ang.).
- ↑ Dieter Meier - Jim For Tango [online], Discogs [dostęp 2020-02-12] (ang.).
- ↑ Fresh Color - No Chance [online], Discogs [dostęp 2020-02-12] (ang.).
- ↑ Switzerband - De Stifeliryter [online], Discogs [dostęp 2020-02-12] (ang.).
- ↑ Dieter Meier [online], Discogs [dostęp 2020-02-12] (ang.).
- ↑ Lightmaker. [dostęp 2020-02-12].
- ↑ l, Mona Mur / Warsaw / SPLCD1 / 1991 - The Yello Site [online], theyellosite.com [dostęp 2020-02-12].
- ↑ Dieter Meier - Out Of Chaos [online], Discogs [dostęp 2020-02-12] (ang.).
- ↑ Yello Concert Setlists [online], setlist.fm [dostęp 2020-02-12] (ang.).
| Albumy studyjne | |
|---|---|
| Kolekcje, kompilacje, remiksy i inne wydawnictwa | |
