Drewno wtórne
Drewno wtórne (drewno techniczne, ksylem wtórny)[1] – tkanka roślin naczyniowych powstająca w wyniku przyrostu wtórnego z kambium (miazgi łykodrzewnej). Ma budowę analogiczną do metaksylemu[2]. Odkładanie drewna wtórnego u roślin zdrewniałych strefy klimatu umiarkowanego jest zróżnicowane sezonowo – trwa od wiosny do jesieni, przy czym wiosną powstaje drewno wczesne, a latem drewno późne. Ich zróżnicowanie jest wyraźnie widoczne na przekrojach jako słoje przyrostu rocznego[2].
Drewno wtórne pełni funkcję przewodzącą wodę i rozpuszczone w niej sole mineralne w części zewnętrznej zwanej drewnem bielastym, zbudowanej z żywych komórek. W części wewnętrznej pnia drewno, zwane twardzielowym, zbudowane jest z komórek martwych i pełni jedynie funkcję wzmacniającą[2].
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ wtórne drewno, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2020-02-04].
- ↑ a b c Alicja i Jerzy Szweykowscy (red.): Słownik botaniczny. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo "Wiedza Powszechna", 2003, s. 178. ISBN 83-214-1305-6.