Przejdź do zawartości

Drugi rząd Jean-Claude’a Junckera i Jeana Asselborna

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Drugi rząd Jean-Claude’a Junckera i Jeana Asselborna – rząd Luksemburga pod kierownictwem premiera Jean-Claude’a Junckera i wicepremiera Jeana Asselborna. Zastąpił pierwszy rząd tych samych polityków.

Gabinet został powołany 23 lipca 2009 po wyborach parlamentarnych, w których Chrześcijańsko-Społeczna Partia Ludowa (CSV) odnotowała najlepszy wynik od 45 lat, Jean-Claude Juncker po raz czwarty został premierem, odnawiając koalicję rządową z Luksemburską Socjalistyczną Partią Robotniczą (LSAP). 11 lipca 2013 premier przedłożył swoją rezygnację wielkiemu księciu Henrykowi. Doszło do tego na skutek utraty poparcia ze strony koalicyjnych socjalistów Aleksa Bodry’ego w związku z ujawnionym w raporcie parlamentarnym skandalem korupcyjnym w służbach specjalnych Service de Renseignement de l’Etat i brakiem w ocenie koalicjanta wyciągnięcia przez premiera konsekwencji wobec kierownictwa SREL[1]. Doprowadziło to do przedterminowych wyborów, w których CSV ponownie odniosła zwycięstwo, jednak nową koalicję zawiązały Partia Demokratyczna, LSAP i partia Zieloni, tworząc 4 grudnia 2013 rząd Xaviera Bettela i Etienne’a Schneidera.

Skład rządu

[edytuj | edytuj kod]
Imię i nazwisko Partia Urząd
Jean-Claude Juncker CSV Premier Luksemburga
Minister stanu
Minister skarbu
Minister spraw wyznaniowych (od kwietnia 2013)
Jean Asselborn LSAP Wicepremier Luksemburga
Minister spraw zagranicznych
Marie-Josée Jacobs CSV Minister ds. rodziny i integracji (do kwietnia 2013)
Minister ds. współpracy rozwojowej i pomocy humanitarnej (do kwietnia 2013)
Mady Delvaux-Stehres LSAP Minister edukacji narodowej i kształcenia zawodowego
Luc Frieden CSV Minister finansów
Minister komunikacji i mediów (od kwietnia 2013)
François Biltgen CSV Minister sprawiedliwości (do kwietnia 2013)
Minister służby cywilnej i reformy administracyjnej (do kwietnia 2013)
Minister szkolnictwa wyższego i badań naukowych (do kwietnia 2013)
Minister komunikacji i mediów (do kwietnia 2013)
Minister spraw wyznaniowych (do kwietnia 2013)
Jeannot Krecké LSAP Minister gospodarki i handlu zagranicznego (do lutego 2012)
Mars Di Bartolomeo LSAP Minister zdrowia i zabezpieczenia społecznego
Marco Schank CSV Minister mieszkalnictwa
Minister delegowany ds. zrównoważonego rozwoju i infrastruktury
Jean-Marie Halsdorf CSV Minister spraw wewnętrznych i ds. Wielkiego Regionu
Minister obrony
Claude Wiseler CSV Minister ds. zrównoważonego rozwoju i infrastruktury
Nicolas Schmit LSAP Minister pracy zatrudnienia i imigracji
Françoise Hetto-Gaasch CSV Minister ds. klasy średniej i turystyki
Minister ds. równych szans
Octavie Modert CSV Minister kultury
Minister ds. kontaktów z parlamentem (do kwietnia 2013)
Minister ds. uproszczenia administracji
Minister delegowany ds. służby cywilnej i reformy administracyjnej
Minister sprawiedliwości (od kwietnia 2013)
Romain Schneider LSAP Minister rolnictwa, winogrodnictwa i rozwoju obszarów wiejskich
Minister sportu
Minister delegowany ds. gospodarki solidarnej
Etienne Schneider LSAP Minister gospodarki i handlu zagranicznego (od lutego 2012)
Marc Spautz CSV Minister ds. rodziny i integracji (od kwietnia 2013)
Minister ds. współpracy rozwojowej i pomocy humanitarnej (od kwietnia 2013)
Minister ds. kontaktów z parlamentem (od kwietnia 2013)
Martine Hansen CSV Minister szkolnictwa wyższego i badań naukowych (od kwietnia 2013)

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Luxembourg PM Juncker offers government resignation. bbc.co.uk, 11 lipca 2013. [dostęp 2018-07-17]. (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
pFad - Phonifier reborn

Pfad - The Proxy pFad of © 2024 Garber Painting. All rights reserved.

Note: This service is not intended for secure transactions such as banking, social media, email, or purchasing. Use at your own risk. We assume no liability whatsoever for broken pages.


Alternative Proxies:

Alternative Proxy

pFad Proxy

pFad v3 Proxy

pFad v4 Proxy