Przejdź do zawartości

Estelle Getty

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Estelle Getty
Ilustracja
Estelle Getty (1989)
Imię i nazwisko

Estelle Scher-Gettleman

Data i miejsce urodzenia

25 lipca 1923
Nowy Jork

Data i miejsce śmierci

22 lipca 2008
Los Angeles

Zawód

aktorka, komiczka

Współmałżonek

Arthur Gettleman
(1947–2004; jego śmierć)

Lata aktywności

1940–2001

Strona internetowa

Estelle Getty, właśc. Estelle Scher-Gettleman (ur. 25 lipca 1923 w Nowym Jorku, zm. 22 lipca 2008 w Los Angeles) – amerykańska aktorka komediowa. Odtwórczyni roli Sophii Petrillo w sitcomie NBC Złotka (ang. The Golden Girls, 1985–1992), za którą w 1986 otrzymała Złoty Glob dla najlepszej aktorki w serialu komediowym lub musicalu i nagrodę Emmy 1988 w kategorii najlepsza aktorka pierwszoplanowa w serialu komediowym[1], i spin-off Złoty pałac (The Golden Palace, 1992–1993).

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodziła się w Nowym Jorku jako córka Sarah (z domu Lacher) i Charlesa Scherów[2]. Jej rodzice byli żydowskimi emigrantami z Polski, pracujących przy przetwórstwie szkła[3]. Miała brata Samuela „Davida” i siostrę Rosilyn „Roz”[2]. Śpiewała, tańczyła i występowała jako dziecko po obejrzeniu wodewilu w wieku czterech lat[4]. Po ukończeniu Seward Park High School w Nowym Jorku, zaczęła szukać pracy jako komiczka w letniskowych kurortach w górach Catskill, a także występowała w teatrze jidysz[4].

Debiutowała na ekranie w roli nauczycielki w komedii Koledzy z drużyny (Team-Mates, 1978) z udziałem Jamesa Spadera. W latach 1982–1985 występowała na Broadwayu i Off-Broadwayu w roli pani Beckoff w sztuce Harveya Fiersteina Trylogia Pieśni Pochodnia[5][6]. Od 21 września 1985 do 9 maja 1992 grała postać Sophie Petrillo, niepoważnej Sycylijki, matki jednej z głównych bohaterek w sitcomie NBC Złotka. Występowała również w innych amerykańskich produkcjach, głównie komediowych. Za rolę Tutti Bomowski, matki detektywa (Sylvester Stallone) w komedii Rogera Spottiswoode’a Stój, bo mamuśka strzela (1992)[7][8] zdobyła Złotą Malinę dla najgorszej aktorki drugoplanowej.

W 1988 roku napisała swoją autobiografię, If I Knew Then, What I Know Now... So What?[9].

21 grudnia 1947 zawarła związek małżeński z Arthurem Gettlemanem, od którego nazwiska zaczerpnęła swój pseudonim artystyczny „Getty”[4], mieli dwóch synów – Carla i Barry’ego[10]. Jej mąż zmarł 10 września 2004[10].

Zmarła 22 lipca 2008 w wieku 84 lat z przyczyn naturalnych[10]. Została pochowana na „Równinach Abrahama”, żydowskiej kwaterze cmentarza Hollywood Forever.

Filmografia

[edytuj | edytuj kod]

Seriale TV

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Estelle Getty Awards [online], AllMovie [dostęp 2023-08-09] (ang.).
  2. a b Estelle Getty Biography (1923–2008) [online], FilmReference.com [dostęp 2023-08-09] (ang.).
  3. Charles Scher in the 1940 Census [online], Ancestry.com, 3 czerwca 2010 [dostęp 2023-08-09] (ang.).
  4. a b c Anthony Hayward, Estelle Getty: Matriarch of 'The Golden Girls' [online], „The Independent”, 24 lipca 2008 [dostęp 2023-08-09] (ang.).
  5. Estelle Getty [online], Internet Off-Broadway Database [dostęp 2023-08-09] (ang.).
  6. Estelle Getty [online], Internet Broadway Database [dostęp 2023-08-09] (ang.).
  7. Estelle Getty [online], Rotten Tomatoes [dostęp 2023-08-09] (ang.).
  8. Estelle Getty Biography [online], AllMovie [dostęp 2023-08-09] (ang.).
  9. Getty Getty, Steve Delsohn: If I Knew Then What I Know Now ... So What. Contemporary Books, 1988. ISBN 0-8092-4474-8.
  10. a b c Michael Carlson, Obituary: Estelle Getty [online], „The Guardian”, 24 lipca 2008 [dostęp 2023-08-09] (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]
pFad - Phonifier reborn

Pfad - The Proxy pFad of © 2024 Garber Painting. All rights reserved.

Note: This service is not intended for secure transactions such as banking, social media, email, or purchasing. Use at your own risk. We assume no liability whatsoever for broken pages.


Alternative Proxies:

Alternative Proxy

pFad Proxy

pFad v3 Proxy

pFad v4 Proxy