Eva Dyrberg

Eva Dyrberg

Państwo	Dania
Data i miejsce urodzenia	17 lutego 1980 Kopenhaga
Wzrost	175 cm
Gra	praworęczna
Status profesjonalny	1999
Gra pojedyncza
Wygrane turnieje	0 WTA, 4 ITF
Najwyżej w rankingu	77 (20 maja 2002)
Australian Open	1R (2002, 2003)
Roland Garros	1R (2002)
Wimbledon	1R (2002)
US Open	1R (2002)
Gra podwójna
Wygrane turnieje	0 WTA, 5 ITF
Najwyżej w rankingu	90 (9 października 2000)
Australian Open	1R (2001, 2002)
Roland Garros	1R (2001)
Wimbledon	2R (2000)
US Open	2R (2000)

Eva Dyrberg (ur. 17 lutego 1980 w Kopenhadze) – duńska tenisistka profesjonalna, występująca na kortach w latach 1999–2003.

Eva to tenisistka praworęczna, posługująca się oburęcznym uderzeniem bekhendowym. Grę w tenisa rozpoczęła w wieku sześciu lat. W trakcie zawodowej kariery jej trenerami byli Ola Kristiansson i Tine Scheuer-Larsen. Jest córką Christiana i Gunhild, ma siostrę Annę.

W roku 1998 wygrała juniorski Wimbledon w grze podwójnej i Mistrzostwa Europy. Rok później podjęła decyzję o przerwaniu studiów w szkole wyższej i jednocześnie rozpoczęła karierę zawodową. 31 grudnia 1998 została liderką deblowej klasyfikacji juniorskiej. Tego samego dnia osiągnęła także najwyższą pozycję w klasyfikacji singlowej do lat osiemnastu, a było to miejsce dwudzieste piąte.

Obiecująca kariera juniorska nie okazała się jednak prorocza wobec dalszej przyszłości tenisowej Dunki. Jej największe osiągnięcia turniejowe to ćwierćfinał w Antwerpii z 2002 roku i finał gry podwójnej w Knokke-Heist w 2000. Ponadto wielokrotnie triumfowała w kobiecych imprezach rangi ITF. W latach 1997–2003 (z przerwą w 2002) regularnie reprezentowała Danię w rozgrywkach Pucharu Federacji.

W 2002 w ramach turnieju w Indian Wells pokonała Magdalenę Maleewą w dwóch setach, ponadto w Miami dwa tygodnie później prowadziła z Venus Williams 6:4, 2:2, zanim przegrała. Pięciokrotnie próbowała swoich sił w turniejach wielkoszlemowych, począwszy od Australian Open 2002 na Australian Open 2003 kończąc. Za każdym razem odpadała w pierwszej rundzie, trafiając zazwyczaj na faworytki całej imprezy, na przykład Lindsay Davenport i Anastazji Myskinie. Po porażce w pierwszej rundzie w Melbourne z nieznaną bliżej Koreanką zaprzestała startów w zawodowych turniejach.

Wygrane turnieje rangi ITF

turnieje z pulą nagród 100 000 $

turnieje z pulą nagród 75 000 $

turnieje z pulą nagród 50 000 $

turnieje z pulą nagród 25 000 $

turnieje z pulą nagród 15 000 $

turnieje z pulą nagród 10 000 $

Gra pojedyncza

	Data	Turniej	Kat.	($)	Naw.	Finalistka	Wynik
1.	08/11/1998	Rungsted	ITF	10 000	dywanowa	Maret Ani	6:3, 6:4
2.	21/03/1999	Aszkelon	ITF	25 000	twarda	Tetiana Perebyjnis	6:4, 6:4
3.	19/03/2000	Lizbona	ITF	10 000	ziemna	Marina Samolenko	6:3, 6:0
4.	11/02/2001	Redbridge	ITF	25 000	twarda	Claudine Schaul	6:2, 6:2

Finały juniorskich turniejów wielkoszlemowych

Gra podwójna (2)

Końcowy wynik	Rok	Turniej	Nawierzchnia	Partnerka	Przeciwniczki	Wynik finału
Zwyciężczyni	1998	Wimbledon	Trawiasta	Jelena Kostanić	Petra Rampre Iroda Tulyaganova	6:2, 7:6(5)
Zwyciężczyni	1998	US Open	Twarda	Kim Clijsters	Jelena Dokić Evie Dominikovic	7:6, 6:4

Bibliografia

• Profil na stronie WTA [online], Women’s Tennis Association [dostęp 2017-02-15]  (ang.).
• Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2017-02-15]  (ang.).
• Profil na stronie Pucharu Billie Jean King [online], Billie Jean King Cup [dostęp 2017-02-15]  (ang.).