Przejdź do zawartości

Ferdynand Hoesick

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ferdynand Hoesick
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

16 października 1867
Warszawa

Data i miejsce śmierci

13 kwietnia 1941
Warszawa

Narodowość

polska

Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi (II RP) Złoty Wawrzyn Akademicki
Grób Ferdynanda Hoesicka na cmentarzu Powązkowskim

Ferdynand Hoesick (ur. 16 października 1867 w Warszawie[1], zm. 13 kwietnia 1941 tamże) – polski księgarz i wydawca, pisarz, historyk literatury, muzykograf, redaktor naczelny „Kurjera Warszawskiego[2].

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Syn księgarza i wydawcy Ferdynanda Wilhelma Hoesicka[1] (ur. 25 lutego 1835, zm. 26 listopada 1900) i Marii z Granzowów[1]. Studiował na uniwersytetach w Rydze, Heidelbergu, Krakowie (1888–1890 na UJ historię literatury) oraz na Sorbonie[2]. Był członkiem korporacji „Welecja”. W roku 1900 przejął po ojcu firmę księgarsko-wydawniczą, założoną w 1865 i działającą do czerwca 1940. Od 1905 roku działał w Krakowie, a od 1924 był współredaktorem „Kurjera Warszawskiego”[2]. Był jednym z założycieli Instytutu Fryderyka Chopina (1934)[3].

Był autorem pierwszego literackiego opisu Wołomina w książce Dom rodzicielski (1935). Był wielkim miłośnikiem Zakopanego i Tatr, turystą i taternikiem[4].

Jest autorem wielotomowych opracowań: Życie Juliusza Słowackiego na tle współczesnej epoki (1896–1897), Miłość w życiu Zygmunta Krasińskiego (1899) oraz Chopin. Życie i twórczość (1910–1911), ponadto książek o życiu i twórczości Juliana Klaczki oraz Stanisława Tarnowskiego, a także czterotomowego dzieła Tatry i Zakopane. Przeszłość i teraźniejszość, wydanego w latach 1920–1931. Opublikował trzy odnalezione utwory Chopina: Mazurek (2. wersja op. 7 nr 2), Walce Es-dur i As-dur[3], a także utwory Adama Asnyka zebrane w trzech tomach w roku 1916.

Ogłosił dwa zbiory opowiadań Samotność oraz Niedole małżeńskie, a ponadto powieść Nemezis, które nie zostały dobrze przyjęte przez krytykę. W roku 1935 ukazał się w czterech tomach jego pamiętnik Dom rodzicielski, wznowiony w skróconej dwutomowej wersji w 1959 roku pod tytułem Powieść mojego życia.

Wiele prac Hoesicka (podpisującego się także jako Hösick) znajduje się w zbiorach Biblioteki Narodowej. Są to m.in.: zeszyty szkolne, notatki akademickie - zarówno w języku polskim, rosyjskim, niemieckim i francuskim, dzienniki z podróży po Europie, materiały do książki Dom rodzicielski, rękopisy artykułów o Chopinie, Asnyku i Wyspiańskim czy listy do ojca. W roku 2016 z okazji obchodów 75 rocznicy śmierci Hoesicka Biblioteka Narodowa udostępniła ponad 80 zdigitalizowanych prac Hoesicka na swoim portalu Polona[5].

W 1902 ożenił się z Zofią Janiną Lewental[1]. Jego wnuczką jest Beatrix Podolska.

Spoczywa na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 156-5-21,22)[6].

Jako Pan Esik upamiętniony przez Tadeusza Boya-Żeleńskiego w Słówkach, m.in. w Dniu P. Esika w Ostendzie.

Ordery i odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Dzieła (wybór)

[edytuj | edytuj kod]
  • Chopin. Życie i twórczość (tom 1–3, 1910–1911)[2]
  • Samotność (1895)
  • Sienkiewicz jako felietonista. Zapomniane kartki z teki Litwosa (1902)
  • Niedole małżeńskie (1915)
  • Nemezis (1913)
  • Życie Juliusza Słowackiego na tle współczesnej epoki (tom 1–3, 1896–1897)
  • Miłość w życiu Zygmunta Krasińskiego (tom 1–2, 1899)
  • Tatry i Zakopane. Przeszłość i teraźniejszość (tom 1–4, 1920–1931).

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d Stanisław Łoza (red.), Czy wiesz kto to jest?, (Przedr. fotooffs., oryg.: Warszawa : Wydaw. Głównej Księgarni Wojskowej, 1938.), Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe : na zam. Zrzeszenia Księgarstwa, 1983, s. 260.
  2. a b c d Ferdynand Hoesick. chopin.nifc.pl. [dostęp 2012-01-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-04-10)]. (pol.).
  3. a b Hoesick, Ferdynand [online] [online], Polska Biblioteka Muzyczna [dostęp 2024-06-10] (pol.).
  4. Hoesick Ferdynand.
  5. 75. rocznica śmierci. [dostęp 2016-09-28].
  6. Cmentarz Stare Powązki: HOSICKOWIE, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2019-09-24].
  7. M.P. z 1939 r. nr 95, poz. 216 „za zasługi na polu literatury”.
  8. M.P. z 1937 r. nr 257, poz. 406 „za wybitną twórczość literacką”.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]
pFad - Phonifier reborn

Pfad - The Proxy pFad of © 2024 Garber Painting. All rights reserved.

Note: This service is not intended for secure transactions such as banking, social media, email, or purchasing. Use at your own risk. We assume no liability whatsoever for broken pages.


Alternative Proxies:

Alternative Proxy

pFad Proxy

pFad v3 Proxy

pFad v4 Proxy