Przejdź do zawartości

Formuła 2

Przejrzana
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Samochód Formuły 2 z 1970 roku

Formuła 2 (F2) – klasa wyścigowa samochodów jednomiejscowych o otwartym nadwoziu; oficjalnie istniejąca w latach 19481984, 20092012 oraz od 2017 roku.

Lata 1948–1984

[edytuj | edytuj kod]

W trakcie swojego istnienia F2 była naturalnym zapleczem dla Formuły 1. Tę tradycję kontynuowała najpierw Formuła 3000, a od 2005 roku GP2.

W latach 19521953 Mistrzostwa Świata Formuły 1 były rozgrywane według specyfikacji F2 (używano silników bez turbodoładowania o pojemności 2 litrów, lub półtoralitrowych silników z turbodoładowaniem). W obu tych latach tytuł mistrzowski zdobył Alberto Ascari.

W latach 19611963 Formuła 2 została zastąpiona przez nową klasę, Formułę Junior. W 1964 roku przywrócono cykl F2, lecz przez dwa kolejne sezony samochody używały silników o pojemności jednego litra. Wobec dużej różnicy w stosunku do mocy jednostek napędowych ówczesnej Formuły 1, w 1967 roku Fédération Internationale de l’Automobile podjęła szereg decyzji, które zrewolucjonizowały pozycję F2 i przyczyniły się do wzrostu jej prestiżu.

W 1967 roku Fédération Internationale de l’Automobile oficjalnie wprowadziła cykl Mistrzostw Formuły 2. Równocześnie zmieniono regulamin techniczny serii; w latach 19671971 używano silników o pojemności 1,6 litra, po czym w 1972 roku wprowadzono jednostki napędowe o pojemności dwóch litrów. Ten limit obowiązywał już do ostatecznego końca F2, czyli do 1984 roku.

Wzrost prestiżu F2 spowodował, iż coraz częściej w wyścigach obok młodych adeptów kierownicy startowali również kierowcy Formuły 1, którzy tym samym wypełniali sobie wolny czas między poszczególnymi Grand Prix.

Na początku lat 80. XX wieku wzrost kosztów udziału w Formule 2 przyczynił się do spadku zainteresowania wśród grona właścicieli i konstruktorów. Na placu boju pozostały tylko potężne koncerny jak Honda, BMW oraz Renault. Wobec takiego stanu rzeczy, wraz z końcem 1984 roku Fédération Internationale de l’Automobile zdecydowała się na zastąpienie cyklu F2 przez tańszą wersję, czyli Formułę 3000. W mistrzostwach F3000 wszystkie zespoły używały standardowej jednostki napędowej Forda.

Pierwszy powrót (2009-2012)

[edytuj | edytuj kod]
Dean Stoneman podczas wyścigu Formuły 2 na torze Motorsport Arena Oschersleben (2010)

W czerwcu 2008 roku, Fédération Internationale de l’Automobile ogłosiła plany powrotu Formuły 2[1]. Tym razem stała się ona serią monomarkową, a kierowcy korzystali z tego samego podwozia i tej samej jednostki napędowej. Promotorem mistrzostw została firma MotorSport Vision, kierowana przez Jonathana Palmera[2]. Brytyjska firma też wygrała przetarg na dostawę samochodów i silników, zlecając budowę samochodów Williamsowi[2]. Osiągi samochody miały być między Formułą 1 a Formułą 3, a koszt startu w sezonie dla kierowcy wyniosły 195 tysięcy funtów[3]. Mistrz Formuły 2 otrzymywał także możliwość przeprowadzenia testów w bolidzie Formuły 1 z zespołem Williams[4].

Pierwszy sezon mistrzostw składało się z ośmiu podwójnych rund między majem a listopadem. Weekend składał się z dwóch sesji treningowych, dwóch oddzielnych sesji kwalifikacyjnych i dwóch 110-kilometrowych wyścigów w każdy weekend[4]. Pierwszym mistrzem reaktywowanej Formuły 2 został Andy Soucek, jednak sezon był przyćmiony śmiercią Henry'ego Surteesa podczas drugiego wyścigu na torze Brands Hatch.

Przez pierwsze dwa sezony, Formuła 2 towarzyszyła serii WTCC[5]. Po sezonie 2012, promotor postanowił zakończyć działalność serii, z powodu jego niewielkiego sukcesu i faktu, iż Formuła 2 jako seria monomarkowa nie sprawdziła się[6].

W sezonach 2009-2011, za opony odpowiadała firma Avon, natomiast w 2012 odpowiedzialna była Yokohama[7].

Drugi powrót (od 2017)

[edytuj | edytuj kod]

W 2015, Fédération Internationale de l’Automobile rozpoczęła prace nad nową Formułą 2, która miała na celu wypełnienie luki między Formułą 1 a Formułą 3[8]. W grudniu tego samego roku, Światowa Rada Sportów Motorowych poinformowała, że za prowadzenie Formuły 2 odpowiedzialny będzie promotor serii GP2[9].

9 marca 2017, Światowa Rada Sportów Motorowych postanowiła zatwierdzić zmianę nazwy serii GP2 na Formułę 2, wypełniając obietnicę Jeana Todta, który obiecał utworzyć przejrzystą drabinkę rozwoju dla młodych kierowców[10].

Mistrzowie FIA Formuły 2

[edytuj | edytuj kod]
Sezon Kierowca Zespół Samochód Pole position Zwycięstwa Podium Najszybsze
okrążenie
Punkty
Europejska Formuła 2
1967 Belgia Jacky Ickx Tyrrell Racing Matra–Cosworth 2 2 4 3 45
1968 Francja Jean-Pierre Beltoise Matra Sports Matra–Cosworth 2 3 5 1 48
1969 Francja Johnny Servoz-Gavin Matra International Matra–Cosworth 1 1 2 1 37
1970 Szwajcaria Clay Regazzoni Tecno Racing Team TecnoCosworth 2 3 5 1 44
1971 Szwecja Ronnie Peterson March Engineering MarchCosworth 7 4 6 5 54
1972 Wielka Brytania Mike Hailwood Team Surtees SurteesCosworth 1 2 5 2 55
1973 Francja Jean-Pierre Jarier March Engineering MarchBMW 4 7 8 5 78
1974 Francja Patrick Depailler March Engineering MarchBMW 3 4 6 2 54
1975 Francja Jacques Laffite Ecurie Elf Martini–BMW 6 6 7 4 60
1976 Francja Jean-Pierre Jabouille Equipe Elf Elf 2J–Renault 4 3 6 1 53
1977 Francja René Arnoux Ecurie Renault Elf Martini–Renault 1 3 6 1 52
1978 Włochy Bruno Giacomelli Polifac BMW Junior Team MarchBMW 8 8 10 6 82
1979 Szwajcaria Marc Surer Polifac BMW Junior Team MarchBMW 2 2 6 1 38
1980 Wielka Brytania Brian Henton Toleman Group TolemanHart 2 3 9 7 61
1981 Wielka Brytania Geoff Lees Ralt Racing Ltd. RaltHonda 1 3 6 5 51
1982 Włochy Corrado Fabi March Racing Ltd. MarchBMW 2 5 7 3 57
1983 Wielka Brytania Jonathan Palmer Ralt Racing Ltd. RaltHonda 4 6 10 3 68
1984 Nowa Zelandia Mike Thackwell Ralt Racing Ltd. RaltHonda 6 7 8 9 72
Mistrzostwa FIA Formuły 2 (2009-2012)
2009 Hiszpania Andy Soucek MotorSport Vision WilliamsAudi 2 7 11 3 115
2010 Wielka Brytania Dean Stoneman MotorSport Vision WilliamsAudi 6 6 13 6 284
2011 Włochy Mirko Bortolotti MotorSport Vision WilliamsAudi 7 7 14 7 316
2012 Wielka Brytania Luciano Bacheta MotorSport Vision WilliamsAudi 3 5 10 5 231.5
Mistrzostwa FIA Formuły 2 (od 2017)
2017 Monako Charles Leclerc Prema Racing Dallara-Mecachrome 8 7 10 4 282
2018 Wielka Brytania George Russell ART Grand Prix Dallara-Mecachrome 5 7 11 6 287
2019 Holandia Nyck de Vries ART Grand Prix Dallara-Mecachrome 5 4 12 3 266
2020 Niemcy Mick Schumacher Prema Racing Dallara-Mecachrome 0 2 10 2 215
2021 Australia Oscar Piastri Prema Racing Dallara-Mecachrome 5 6 11 6 252,5
2022 Brazylia Felipe Drugovich MP Motorsport Dallara-Mecachrome 4 5 9 4 241
2023 Francja Théo Pourchaire ART Grand Prix Dallara-Mecachrome 2 1 10 2 203

* – Sezon w trakcie.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Simon Strang: FIA plans to resurrect Formula Two. 2008-06-25. [dostęp 2020-01-04]. (ang.).
  2. a b Mariusz Karolak: Williams zaprojektuje samochód dla Formuły 2. 2008-09-16. [dostęp 2020-01-04]. (pol.).
  3. Lawrence Butcher: F2: A closer look. 2008-12-03. [dostęp 2020-01-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-12-07)]. (ang.).
  4. a b Igor Szmidt, Maraz: F2 będzie towarzyszyć serii WTCC w sezonie 2009. 2008-10-04. [dostęp 2020-01-04]. (pol.).
  5. Mariusz Karolak: F2 nie będzie już serią towarzyszącą WTCC. 2010-11-03. [dostęp 2020-01-04]. (pol.).
  6. Paweł Zając: Formuła 2 kończy działalność. 2012-12-06. [dostęp 2021-05-16]. (pol.).
  7. Paweł Zając, P. Józefowski: Yokohama nowym dostawcą opon dla F2. 2012-01-14. [dostęp 2020-01-04]. (pol.).
  8. Mateusz Szymkiewicz: FIA rozpoczęła prace nad nową Formułą 2. 2015-03-21. [dostęp 2020-01-04]. (pol.).
  9. Nataniel Piórkowski: Promotor GP2 będzie odpowiedzialny za prowadzenie mistrzostw F2. 2015-12-02. [dostęp 2020-01-04]. (pol.).
  10. Nataniel Piórkowski: Formuła 2 zastąpi GP2 od sezonu 2017. 2017-03-09. [dostęp 2020-01-04]. (pol.).
pFad - Phonifier reborn

Pfad - The Proxy pFad of © 2024 Garber Painting. All rights reserved.

Note: This service is not intended for secure transactions such as banking, social media, email, or purchasing. Use at your own risk. We assume no liability whatsoever for broken pages.


Alternative Proxies:

Alternative Proxy

pFad Proxy

pFad v3 Proxy

pFad v4 Proxy