Przejdź do zawartości

Fortec Motorsport

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Fortec Motorsport
Ilustracja
James Walker podczas zmagań FR3.5 na torze Silverstone w 2008 roku
Pełna nazwa

Fortec Motorsport

Aktywna

od 1996 roku

Ważni ludzie
Założyciel

Richard Dutton

Dyrektor

Trevor Carlin

Inne
Debiut

1996

Mistrzostwa
konstruktorów

20022009: Brytyjska Formuła Renault
20062007: Brytyjska Formuła BMW
2011: Brytyjska Formuła Renault
2014: Brytyjska Formuła 3

Mistrzostwa
kierowców

2002: Brytyjska Formuła Renault (D. Watts)
2004: Brytyjska Formuła Renault (M. Conway)
20062007: Brytyjska Formuła BMW (N. Breen, M. Ericsson)
2006: Brytyjska Formuła Renault – zimowa edycja (S. Hall)
20062007: Brytyjska Formuła Renault (S. Hohenthal, D. Tappy)
20102011: Brytyjska Formuła Renault (T. Blomqvist, A. Lynn)
2010: Brytyjska Formuła Renault – zimowa edycja (A. Lynn, O. Rowland)
2012: Formuła Renault 3.5 (R. Frijns)
2014: Brytyjska Formuła 3 (Martin Cao)

Strona internetowa

Fortec Motorsportbrytyjski zespół wyścigowy, założony w 1996 przez Richarda Duttona. Obeznie ekipa startuje w Formule Renault 3.5, Europejskim Pucharze Formuły Renault 2.0, Europejskiej Formule 3, Brytyjskiej Formule 3, Brytyjskiej Formule Renault i British GT Championship. W przeszłości zespół pojawiał się także na starcie Formuły 3000, Brytyjskiej Formuły BMW, Europejskiej Formuły BMW, Formuły 3 Euro Series oraz Euroseries 3000.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Formuła BMW

[edytuj | edytuj kod]

W latach 2004–2010 Fortec angażowało się w Brytyjską Formułę BMW (przekształconej potem w Europejska, po połączeniu z Niemiecką). W sezonach 2006-2007 tytuł dla zespołu zdobywali Irlandczyk Niall Breen oraz Szwed Marcus Ericsson.

Formuła Renault

[edytuj | edytuj kod]

Zespół Richarda Duttona od początku istnienia bierze udział w Brytyjskiej Formule Renault. Począwszy od 2002 roku ekipa dominuje w serii, przegrywając jedynie w 2010 roku, kiedy to lepsza okazała się stajnia Manora. W klasyfikacji kierowców brytyjska stajnia triumfowała w 2002 roku, kiedy to najlepszy okazał się Danny Watts), natomiast w sezonie 2004 zwyciężył Mike Conway. W latach 2006–2007 mistrzami serii zostali Sebastian Hohenthal oraz Ducan Tappy, natomiast w sezonach 2010–2011 Tom Blomqvist i Alex Lynn. W sezonie 2004, za sprawą Stuarta Halla, ekipa triumfowała w zimowej edycji tej serii. W roku 2008 sukces powtórzył James Calado, natomiast w latach 2010–2011 Alex Lynn i Oliver Rowland.

W latach 2008–2009 oraz od 2011 roku brytyjska stajnia angażuje się także w europejską edycję tego serialu. W pierwszych dwóch latach startów ekipa zakończyła zmagania na odpowiednio 6 i 8 pozycji. W sezonie 2011 zespół uplasował się na 3. miejscu. W sezonie 2012 dzięki trzeciej pozycji Olivera Rowlanda w mistrzostwach i niezłej postawie innych kierowców zespół uplasował się na najniższym stopniu podium. W roku 2013 najlepszym kierowcą ekipy okazał się Jake Dennis, który był sklasyfikowany na czwartym miejscu. Sam zespół ukończył zaś sezon na trzeciej pozycji w klasyfikacji generalnej.

Formuła 3

[edytuj | edytuj kod]

Od 1996 roku zespół startuje w Brytyjskiej Formule 3. Pierwsze zwycięstwo dla zespołu odniósł przyszły kierowca Formuły 1 – Kolumbijczyk Juan Pablo Montoya – na torze Donington Park.

Od 2012 roku zespół rywalizuje we wznowionej Europejskiej Formule 3. Zespół spisał się nieźle, Félix Serrallés zdołał nawet wygrać wyścig, lecz ekipa nie została zgłoszona do mistrzostw, a więc nie była klasyfikowana. Rok później zespół startował już jako oficjalnie zgłoszona ekipa. Najlepiej spisał się Louis Felipe Derani, który był ósmy. Sam zespół został sklasyfikowany na czwartym miejscu w klasyfikacji generalnej.

Formuła 3000

[edytuj | edytuj kod]

W latach 1999–2000 ekipa Fortec brała udział w Międzynarodowej Formule 3000 (obecnie Seria GP2). Nie osiągnęła jednak sukcesów, plasując się w drugiej dziesiątce klasyfikacji, z dorobkiem kilku punktów. Jednym z jej kierowców był zawodnik ścigający się niegdyś w Formule 1Norberto Fontana.

Formuła Renault 3.5

[edytuj | edytuj kod]

Od sezonu 2007 Fortec Motorsports (tylko w tej serii widnieje pod taką nazwą) startuje w Formule Renault 3.5. Pierwsze podium dla zespołu uzyskał Malezyjczyk Fairuz Fauzy, plasując się na trzecim miejscu w 2008 roku. W sezonie 2009 ten sam kierowca odniósł pierwsze zwycięstwo. Sukces odnotował w pierwszym wyścigu na torze Hungaroring, po starcie z pole position. Cały sezon zakończył z tytuł wicemistrzowskim, natomiast brytyjska ekipa uplasowała się na 5. lokacie.

W roku 2010 Estończyk Sten Pentus dwukrotnie stanął na najwyższym stopniu podium, w Aragonii oraz Budapeszcie. Zmagania zakończył na 4. miejscu, podobnie jak cały zespół. W sezonie 2011 Amerykanin Alexander Rossi został pierwszym liderem mistrzostw, po zwycięstwie i drugiej lokacie w inauguracyjnej rundzie w Hiszpanii. Drugą wygraną odnotował na torze imienia Paula Ricarda. Drugi z zawodników stajni, Brazylijczyk César Ramos, dwukrotnie sięgnął po pierwsze pole startowe, na torze Aragon oraz Monza. Ostateczni kierowcy rywalizację ukończyli odpowiednio na 3. i 11. pozycji, natomiast w klasyfikacji konstruktorów Fortec po raz pierwszy skończył mistrzostwa na podium, zajmując drugą lokatę.

Sezon 2012 przyniósł już ekipie mistrzowski tytuł w klasyfikacji kierowców. Stało się tak za przyczyną Robina Frijnsa. Holender zwyciężył trzy wyścigi, lecz cały czas zajmował również wysokie lokaty, dlatego pokonał o 4 punkty faworyzowanego Jules’a Biachiego. Drugi kierowca zespołu - Kolumbijczyk Carlos Huertas zajął 16 pozycję. Ich osiągnięcia dały zespołowi ostatecznie 3 lokatę w klasyfikacji zespołów.

Na sezon 2013 Fortec zatrudnił Stoffela Vandoorne oraz Olivera Webba jako kierowców wyścigowych. Belg do końca walczył o mistrzowski tytuł. Ostatecznie cztery zwycięstwa w sezonie dały mu drugie miejsce i tytuł wicemistrza serii. W klasyfikacji zespołów ekipa również uplasowała się na drugim miejsce, przegrywając o 66 punktów z DAMS.

W 2014 ekipa korzystała z usług Siergieja Sirotkina oraz Oliver Rowland. Liczono na to, że junior Saubera podejmie walkę o tytuł, jednak ostatecznie to debiutujący Brytyjczyk stał się liderem zespołu. Odniósł on dwa zwycięstwa oraz siedmiokrotnie stawał na podium. Uzbierane 181 punktów dało mu czwarte miejsce w końcowej klasyfikacji kierowców. Rosjanin wygrał tylko jeden wyścig, podczas domowej rundy w Moskwie. Zespół zdobył łącznie 313 punktów, tylko o trzy mniej niż najlepsza ekipa DAMS.

Starty

[edytuj | edytuj kod]

Formuła Renault 3.5

[edytuj | edytuj kod]

W 2009 roku Fortec zawarł współpracę z malezyjską grupą Mofaz i startował w sezonie 2009 jako Mofaz Fortec Motorsport
Od sezon 2011 Fortec figuruje na liście startowej jako Fortec Motorsports

Rok Bolid Kierowcy Wyścigi Wygrane PP NO Pkt M.K. M.Z.
2007 Dallara-Renault Wielka Brytania James Walker 17 1 1 0 19 19 12
Francja Richard Philippe 11 0 0 0 0 33
Holandia Yelmer Buurman 4 0 0 0 15 20
Argentyna Esteban Guerrieri 2 0 0 0 0 39
2008 Dallara-Renault Wielka Brytania James Walker 17 0 0 0 36 13 9
Niemcy Julian Theobald 4 0 0 0 0 33
Malezja Fairuz Fauzy 13 0 0 0 17 18
2009 Dallara-Renault Malezja Fairuz Fauzy 17 1 2 1 98 2 5
Estonia Sten Pentus 17 0 0 0 23 16
2010 Dallara-Renault Estonia Sten Pentus 17 2 1 2 78 4 4
Wielka Brytania Jon Lancaster 17 0 1 2 39 13
2011 Dallara-Renault Stany Zjednoczone Alexander Rossi 17 2 0 1 156 3 2
Brazylia César Ramos 17 0 2 0 47 11
2012 Dallara-Renault Kolumbia Carlos Huertas 17 0 0 0 35 16 3
Holandia Robin Frijns 17 3 4 1 189 1
2013 Dallara-Renault Belgia Stoffel Vandoorne 17 4 3 2 214 2 2
Wielka Brytania Oliver Webb 16 0 0 0 27
2014 Dallara-Renault Rosja Siergiej Sirotkin 17 1 1 0 132 5 2
Wielka Brytania Oliver Rowland 17 2 3 1 181 4

Europejski Puchar Formuły Renault 2.0

[edytuj | edytuj kod]

Od sezon 2012 Fortec figuruje na liście startowej jako Fortec Motorsports

Rok Bolid Kierowcy Wyścigi Wygrane PP NO Pkt M.K. M.Z.
2008 Tatuus-Renault Wielka Brytania Dean Smith 14 0 0 0 11 17 6
Wielka Brytania Daniel McKenzie 14 0 0 0 0 36
Brazylia Gabriel Dias 12 0 0 0 3 24
Wielka Brytania Alex Morgan 14 0 0 0 17 14
2009 Tatuus-Renault Szwecja Kevin Kleveros 12 0 0 0 0 30 8
Wielka Brytania Oliver Webb 4 0 0 0 0 29
Szwecja Fredrik Blomstedt 2 0 0 0 0 41
Wielka Brytania James Calado 6 0 0 0 10 17
Wielka Brytania Will Stevens 4 0 0 0 0 34
2011 Tatuus-Renault Portoryko Félix Serrallés 14 0 0 0 41 12 3
Wielka Brytania Will Stevens 14 1 3 0 116 4
Malezja Fahmi Ilyas 2 0 0 0 0 43
Wielka Brytania Mitchell Gilbert 6 0 0 0 0 30
Zjednoczone Emiraty Arabskie Ed Jones 6 0 0 0 0 NS†
Wielka Brytania Alex Lynn 4 0 1 0 26 14
2012 Tatuus-Renault Finlandia Mikko Pakari 14 0 0 0 30 15 3
Nowa Zelandia Nick Cassidy 5 0 0 0 8 24
Rosja Aleksiej Czuklin 2 0 0 0 0 46
Holandia Steijn Schothorst 12 0 0 0 12 22
Stany Zjednoczone Gustavo Menezes 2 0 0 0 0 NS†
Rosja Jegor Orudżew 2 0 0 0 0 NS†
Zjednoczone Emiraty Arabskie Ed Jones 14 0 0 0 2 27
Wielka Brytania Oliver Rowland 14 1 0 0 109 3
Wielka Brytania Jake Dennis 6 0 0 0 31 12
Wielka Brytania Dan de Zille 2 0 0 0 0 NS
Wielka Brytania Josh Hill 4 0 0 0 8 25
2013 Tatuus-Renault Wielka Brytania Jake Dennis 14 0 1 1 130 4 3
Finlandia Mikko Pakari 14 0 0 0 17 17
Zjednoczone Emiraty Arabskie Ed Jones 12 0 0 0 45 11
Wielka Brytania Jack Aitken 2 0 0 0 0 NS†
Stany Zjednoczone Ryan Tveter 4 0 0 0 0 NS†
Wielka Brytania Matt Parry 2 0 0 0 0 NS†
2014 Tatuus-Renault Wielka Brytania Matt Parry 14 0 0 0 57 11 3
Wielka Brytania Jack Aitken 14 1 1 0 86 7
Estonia Martin Rump 14 0 0 0 8 20
Monako Charles Leclerc 6 0 0 0 0 NS†
Wielka Brytania Ben Barnicoat 1 0 0 0 0 NS†
Brazylia Thiago Vivacqua 2 0 0 0 0 NS†

† – zawodnik nie był liczony do klasyfikacji końcowej.

Europejska Formuła 3

[edytuj | edytuj kod]

Fortec figuruje na liście startowej jako Fortec Motorsports

Europejska Formuła 3
Rok Bolid Kierowcy Wyścigi Wygrane PP NO Pkt M.K. M.Z.
2012 Dallara F312 Volkswagen Holandia Hannes van Asseldonk 8 0 0 1 0 NS†
Portoryko Félix Serrallés 10 1 2 1 0 NS†
Wielka Brytania Alex Lynn 10 0 0 0 0 NS†
Brazylia Pipo Derani 8 0 0 0 0 NS†
2013 Dallara-Renault Portoryko Félix Serrallés 30 0 0 0 104 11 4
Brazylia Luis Felipe Derani 30 0 0 0 143 8
Wielka Brytania Josh Hill 15 0 0 0 56 12
Szwecja John Bryant-Meisner 6 0 0 0 2 25
Rosja Dmitrij Suranowicz 3 0 0 0 0 33
Zjednoczone Emiraty Arabskie Ed Jones 3 0 0 0 0 NS†
Wielka Brytania William Buller 15 0 0 0 39 16
Meksyk Alfonso Celis 3 0 0 0 0 34
2014 Dallara-Mercedes Australia Mitchell Gilbert 18 0 0 0 28 16 7
Meksyk Alfonso Celis 3 0 0 0 0 30
Hongwei Cao 3 0 0 0 0 32
Szwecja John Bryant-Meisner 21 0 0 0 6 21
Stany Zjednoczone Santino Ferrucci 6 0 0 0 0 19

† - zawodnik nie był liczony do klasyfikacji końcowej.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]
pFad - Phonifier reborn

Pfad - The Proxy pFad of © 2024 Garber Painting. All rights reserved.

Note: This service is not intended for secure transactions such as banking, social media, email, or purchasing. Use at your own risk. We assume no liability whatsoever for broken pages.


Alternative Proxies:

Alternative Proxy

pFad Proxy

pFad v3 Proxy

pFad v4 Proxy