Przejdź do zawartości

Francis Spellman

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Francis Spellmann
Kardynał prezbiter
Ilustracja
Herb duchownego Sequere Deum
Kraj działania

Stany Zjednoczone

Data i miejsce urodzenia

4 maja 1889
Whitman

Data i miejsce śmierci

2 grudnia 1967
Nowy Jork

Miejsce pochówku

Katedra św. Patryka w Nowym Jorku

Arcybiskup Nowego Jorku
Okres sprawowania

1939–1967

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Prezbiterat

14 maja 1916

Nominacja biskupia

30 lipca 1932
tytularny biskup Sila
Biskup pomocniczy Bostonu

Sakra biskupia

8 września 1932

Kreacja kardynalska

18 lutego 1946
Pius XII

Kościół tytularny

Ss. Ioannis et Pauli

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

8 września 1932

Konsekrator

Eugenio Maria Giuseppe Giovanni Pacelli

Współkonsekratorzy

Giuseppe Pizzardo
Francesco Borgongini Duca

Francis Joseph Spellman (ur. 4 maja 1889 we Whitman, zm. 2 grudnia 1967 w Nowym Jorku) – amerykański duchowny katolicki, arcybiskup Nowego Jorku (1939–1967) i kardynał.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Przyszedł na świat w rodzinie Williama Spellmana i Ellen Conway. Jego ojciec prowadził sklep spożywczy, a Francis już od najmłodszych lat służył w miejscowym kościele jako ministrant. Ukończył Fordham College w Nowym Jorku, a także studia w Rzymie, gdzie 14 maja 1916 otrzymał święcenia kapłańskie. Powrócił do rodzinnej archidiecezji Boston, gdzie pracował w parafiach, został nawet wicekanclerzem kurii biskupiej. 30 lipca 1932 otrzymał nominację na biskupa pomocniczego Bostonu, a sakrę biskupią otrzymał w bazylice św. Piotra 8 września tego samego roku z rąk bliskiego przyjaciela – Eugenia Pacellego, przyszłego papieża Piusa XII. Tę przyjaźń było też widać w późniejszych latach. 15 kwietnia 1939 awansował na urząd arcybiskupa Nowego Jorku. Kapelusz kardynalski otrzymał na pierwszym konsystorzu Piusa XII w lutym 1946 r. Co ciekawe, otrzymał ten sam kościół tytularny, który posiadał Eugenio Pacelli, zanim został papieżem.

W latach II wojny światowej był pośrednikiem w rozmowach między papieżem a prezydentem USA Franklinem D. Rooseveltem. Po wojnie prężnie rozwijał życie katolickie w swej archidiecezji, organizując sieć szkół parafialnych, a także dał się poznać jako zdecydowany przeciwnik komunizmu i Wietnamu Północnego. Brał udział w Soborze watykańskim II, gdzie zasiadał w ławie prezydenckiej. Zmarł niedługo po zakończeniu soboru, w grudniu 1967 r. w wieku 78 lat.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
pFad - Phonifier reborn

Pfad - The Proxy pFad of © 2024 Garber Painting. All rights reserved.

Note: This service is not intended for secure transactions such as banking, social media, email, or purchasing. Use at your own risk. We assume no liability whatsoever for broken pages.


Alternative Proxies:

Alternative Proxy

pFad Proxy

pFad v3 Proxy

pFad v4 Proxy