Przejdź do zawartości

George Stigler

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
George Stigler
Państwo działania

Stany Zjednoczone

Data i miejsce urodzenia

17 stycznia 1911
Renton

Data i miejsce śmierci

1 grudnia 1991
Chicago

profesor
Specjalność: ekonomia, ekonometria
Alma Mater

University of Washington,
University of Chicago

Uczelnia

Uniwersytet Columbia,
Uniwersytet Chicagowski

Odznaczenia
Narodowy Medal Nauki (USA)
Nagrody

Nagroda Banku Szwecji im. Alfreda Nobla w dziedzinie ekonomii

George Joseph Stigler (ur. 17 stycznia 1911 w Renton, stan Waszyngton, zm. 1 grudnia 1991 w Chicago, Illinois) – amerykański ekonomista, laureat Nagrody Banku Szwecji im. Alfreda Nobla w dziedzinie ekonomii w 1982 roku.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Studiował na University of Washington (1931), obronił doktorat na University of Chicago. W latach 1947–1958 był profesorem Columbia University w Nowym Jorku, następnie Uniwersytetu Chicagowskiego. Od 1964 prezes Amerykańskiego Towarzystwa Ekonomicznego, 1977 założył w Chicago Center for the Study of the Economy and the State. Stworzył tzw. chicagowską szkołę ekonomii.

Zajmował się przede wszystkim rynkiem pracy i wyborem publicznym. Podał w wątpliwość pogląd, że regulacja rządowa gospodarki ma na celu tylko ochronę konsumenta, wskazując, że często chodzi o ochronę producentów. Wprowadził teorię job search, według której źródłem części bezrobocia jest chęć dysponowania czasem koniecznym do znalezienia lepszego zatrudnienia niż posiadane.

W 1982 roku otrzymał Nagrodę Banku Szwecji im. Alfreda Nobla w dziedzinie ekonomii za osiągnięcia w badaniach nad strukturą przemysłu, funkcjonowaniem rynku oraz przyczynami i skutkami regulacji rynku przez państwo[1].

Publikacje

[edytuj | edytuj kod]
  • The Theory of Price (1946)
  • The Intellectual and the Market Place (1964)
  • Essays in the History of Economic Thought (1965)
  • The Citizen and the State (1975)
  • The Economist as Preacher and Other Essays (1982)

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Nobliści. nbportal.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-10-24)]., Narodowy Bank Polski.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Beata Tarnowska (red.), Nagrody Nobla. Leksykon PWN, Warszawa 2001

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]
pFad - Phonifier reborn

Pfad - The Proxy pFad of © 2024 Garber Painting. All rights reserved.

Note: This service is not intended for secure transactions such as banking, social media, email, or purchasing. Use at your own risk. We assume no liability whatsoever for broken pages.


Alternative Proxies:

Alternative Proxy

pFad Proxy

pFad v3 Proxy

pFad v4 Proxy