Georges Tainturier
| |||||||||||||||||||
| Data i miejsce urodzenia |
20 maja 1890 | ||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
7 grudnia 1943 | ||||||||||||||||||
| Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
Georges Charles Armand Tainturier (ur. 20 maja 1890 w La Côte-Saint-André, zm. 7 grudnia 1943 w Kolonii[1]) – francuski szpadzista, dwukrotny medalista olimpijski, a także mistrz świata.
Na igrzyskach olimpijskich w Paryżu w 1924 roku razem z Lucienem Gaudinem, Georgesem Buchardem, Rogerem Ducretem, André Labatutem, Alexandre'em Lippmannem i Robertem Liottelem zdobył złoty medal w turnieju drużynowym[2]. W rywalizacji indywidualnej nie wystąpił. Brał też udział w igrzyskach olimpijskich w Los Angeles w 1932 roku, gdzie Francuzi w składzie: Fernand Jourdant, Bernard Schmetz, Georges Tainturier, Georges Buchard, Jean Piot i Philippe Cattiau zdobyli złoty medal w szpadzie drużynowej[3]. W szpadzie indywidualnej ponownie nie startował.
Podczas mistrzostw świata w Ostendzie w 1926 roku (oficjalnie imprezy tego cyklu rozgrywane są pod tą nazwą od 1937) wywalczył złoty medal w szpadzie indywidualnej, wyprzedzając dwóch Belgów: Fernanda de Montigny i Léona Toma.[4].
W październiku 1912 roku wstąpił do francuskiej armii, otrzymując przydział do 15. Pułku Piechoty. W kwietniu 1913 mianowany kapralem, w październiku tego roku awansowany na sierżanta. Walczył na froncie zachodnim I wojny światowej. W sierpniu 1915 przeniesiony do 9. Pułku Kirasjerów w Tours. Od stycznia 1917 służył w 5. Pułku Dragonów. Dwukrotnie ranny w ataku na wioskę Montvoisin. Leczony w szpitalu w Ivry od 19 lipca do 2 sierpnia 1918 r. Za tę akcję otrzymał Krzyż Wojenny. 3 sierpnia 1918 powrócił do służby, zdemobilizowany w 1919 r. W 1924 mianowany porucznikiem rezerwy. Dwa lata później został kawalerem Legii Honorowej. W czasie II wojny światowej był członkiem ruchu oporu. Volksgerichtshof skazał go na karę śmierci; został zgilotynowany w więzieniu w Kolonii.[5]
Był założycielem i pierwszym prezydentem klubu Cercle d’Escrime de Compiègne[6].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Georges Tainturier Biography and Olympic Results [online], Sports-Reference.com [dostęp 2011-09-13] [zarchiwizowane z adresu 2011-08-13] (ang.).
- ↑ Olympedia – 1924 Summer Olympics, Fencing, Épée, Team, Men [online], olympedia.org [dostęp 2023-11-28] (ang.).
- ↑ Olympedia – 1932 Summer Olympics, Fencing, Épée, Team, Men [online], olympedia.org [dostęp 2023-11-28] (ang.).
- ↑ Fechten - Weltmeisterschaften (Herren - Degen) [online], sport-komplett.de [dostęp 2023-11-28] (niem.).
- ↑ TAINTURIER Georges, Charles, Armand. maitron.fr. [dostęp 2023-11-28]. (fr.).
- ↑ Hommage à Georges Tainturier. escrime-compiegne.com. [dostęp 2023-11-28]. (fr.).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Olympedia – Georges Tainturier. olympedia.org. [dostęp 2023-11-28]. (ang.).
- Członkowie francuskiego ruchu oporu
- Francuscy działacze sportowi
- Francuscy medaliści olimpijscy
- Francuscy oficerowie
- Francuscy szermierze
- Kawalerowie Legii Honorowej
- Odznaczeni Krzyżem Wojennym (Francja)
- Medaliści Letnich Igrzysk Olimpijskich 1924
- Medaliści Letnich Igrzysk Olimpijskich 1932
- Ofiary represji Niemiec nazistowskich w Europie 1933–1945
- Straceni przez zgilotynowanie
- Szermierze na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1924
- Szermierze na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1932
- Uczestnicy I wojny światowej (III Republika Francuska)
- Urodzeni w 1890
- Zmarli w 1943