Przejdź do zawartości

Giacomo Antonio Perti

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Giacomo Antonio Perti
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

6 czerwca 1661
Crevalcore

Pochodzenie

włoskie

Data i miejsce śmierci

10 kwietnia 1756
Bolonia

Gatunki

muzyka poważna, muzyka barokowa

Zawód

kompozytor

Powiązania

szkoła bolońska

Giacomo Antonio Perti (ur. 6 czerwca 1661 w Crevalcore, zm. 10 kwietnia 1756 w Bolonii[1]) – włoski kompozytor.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Uczył się u swojego wuja, Lorenzo Pertiego, następnie był uczniem Petronio Franceschiniego (kontrapunkt) i Rocco Laurentiego (organy)[2]. Był też uczniem Giuseppe Corso w Padwie[1][2][3]. W 1678 roku w kościele San Tommaso del Mercato w Bolonii wykonano jego pierwszą mszę[1][2][3]. W 1681 roku został członkiem bolońskiej Accademia Filarmonica[1][2]. Pięciokrotnie (1687, 1693, 1697, 1705 i 1719) był wybierany jej przewodniczącym[2], a w 1719 roku został jej cenzorem[1][3]. Od 1696 do 1756 roku pełnił funkcję kapelmistrza bazyliki św. Petroniusza w Bolonii[1][2][3]. Był też kapelmistrzem w kościołach San Domenico (1704–1755) i Santa Maria di Galliera (1706–1750)[1][2][3]. Cieszył się protekcją cesarza Karola VI, od którego otrzymał w 1740 roku tytuł kanclerza[1][2]. Do jego uczniów należeli Giuseppe Torelli, Domenico Gabrielli i Giovanni Battista Martini[2].

Twórczość

[edytuj | edytuj kod]

Był czołowym przedstawicielem szkoły bolońskiej[2]. Cieszył się autorytetem wśród współczesnych i był aktywnym uczestnikiem życia muzycznego, prowadził obszerną korespondencję z Johannem Josephem Fuxem, Antonio Caldarą, Bernardo Pasquinim i Arcangelo Corellim[2]. Twórczość Pertiego utrzymywana była najczęściej w stylu koncertującym i przeznaczona była na głosy solowe, chór i zespół instrumentów[2]. Jego muzyka cechuje się bogactwem inwencji melodycznych, osiąganych przez zwiększenie roli ustępów instrumentalnych, wprowadzeniem dialogowania między głosami wokalnymi i instrumentami operującymi niezależnym materiałem melodycznym oraz wprowadzeniem instrumentów koncertujących[2].

Wybrane kompozycje

[edytuj | edytuj kod]

(na podstawie materiałów źródłowych[1][2])

Opery

  • Atide (Bolonia 1679, we współpracy z innymi kompozytorami, niedokończona)
  • Marzio Coriolano (Wenecja 1683)
  • Oreste in Argo (Modena 1685)
  • L’incoronazione di Dario (Bolonia 1686)
  • La Flavia (Bolonia 1686)
  • Dionisio Siracusano (Parma 1689)
  • La Rosaura (Wenecja 1689)
  • Brenno in Efeso (Wenecja 1690)
  • L’inganno scoperto per vendetta (Wenecja 1690)
  • Il Pompeo (Genewa 1691)
  • Furio Camillo (Wenecja 1692)
  • Nerone fatto Cesare (Wenecja 1693)
  • La forza della virtù (Bolonia 1694)
  • Laodicea e Berenice (Wenecja 1695)
  • Penelope la casta (Rzym 1696)
  • Fausta restituita all’impero (Rzym 1697)
  • Apollo geloso (Bolonia 1698)
  • Ariovisto (Mediolan 1699, we współpracy z innymi kompozytorami)
  • La prosperità di Elio Sejano (Mediolan 1699, we współpracy z innymi kompozytorami)
  • Dionisio rè di Portogallo (Pratolino 1707)
  • La fratricida innocente (Bolonia 1708)
  • Ginevra principessa di Scozia (Pratolino 1708)
  • Berenice regina d’Egitto (Pratolino 1709)
  • Rodelinda regina de’ Longobardi (Pratolino 1710)
  • Lucio vero (Bolonia 1717)
  • Rosinde ed Emireno (b.d.)

Oratoria

  • S. Serafina (Bolonia 1679)
  • Abramo vincitore (Wenecja 1683)
  • Mosè (Modena 1685)
  • Oratorio della passione di Cristo (Bolonia 1685)
  • La beata Imelde Lambertini (Bolonia 1686)
  • Agar (Bolonia 1689)
  • La passione del Redentore (Bolonia 1694)
  • S. Galgano (Bolonia 1694)
  • Cristo al limbo (Bolonia 1698)
  • La sepoltura di Cristo (Bolonia 1704)
  • S. Giovanni (Bolonia 1704)
  • Gesù al sepolcro (Bolonia 1707)
  • S. Petronio (Bolonia 1720)
  • L’amor divino (Bolonia 1723)

Utwory wokalno-instrumentalne

Religijne

  • Messa e salmi concertati na 4 głosy, chór i instrumenty (Bolonia 1735)
  • 7 canzonette in aria marmoresca sopra le 7 principali feste di Nostra Signora na głos solo, chór i basso continuo i instrumenty (Bolonia 1780)
  • 28 missae brevis
  • 11 Credo
  • 120 psalmów
  • 54 motety
  • 83 versetti

Świeckie

  • Cantate morali e spirituali na 1–2 głosy i skrzypce (Bolonia 1688)
  • 93 kantaty solowe z basso continuo
  • 49 kantat solowych z basso continuo i instrumentami

Utwory instrumentalne

  • Sonata d
  • 22 sinfonie
  • Sonata a 4

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f g h i Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 4 Levy–Pisa. New York: Schirmer Books, 2001, s. 2770. ISBN 0-02-865529-X.
  2. a b c d e f g h i j k l m n Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 8. Część biograficzna pe–r. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2004, s. 62. ISBN 978-83-224-0837-7.
  3. a b c d e The Harvard Biographical Dictionary of Music. Cambridge: Harvard University Press, 1996, s. 685. ISBN 0-674-37299-9.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]
pFad - Phonifier reborn

Pfad - The Proxy pFad of © 2024 Garber Painting. All rights reserved.

Note: This service is not intended for secure transactions such as banking, social media, email, or purchasing. Use at your own risk. We assume no liability whatsoever for broken pages.


Alternative Proxies:

Alternative Proxy

pFad Proxy

pFad v3 Proxy

pFad v4 Proxy