Gilles Simon
Państwo | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
27 grudnia 1984 |
Wzrost |
183 cm |
Gra |
praworęczny, oburęczny bekhend |
Status profesjonalny |
2002 |
Zakończenie kariery |
aktywny |
Trener |
Etienne Laforgue |
Gra pojedyncza | |
Wygrane turnieje |
14 |
Najwyżej w rankingu |
6 (5 stycznia 2009) |
Australian Open |
QF (2009) |
Roland Garros |
4R (2011, 2013, 2015) |
Wimbledon |
QF (2015) |
US Open |
4R (2011, 2014) |
Gra podwójna | |
Wygrane turnieje |
0 |
Najwyżej w rankingu |
117 (28 stycznia 2008) |
Australian Open |
2R (2008) |
Roland Garros |
2R (2005) |
Wimbledon |
1R (2006, 2007) |
US Open |
3R (2007) |
Gilles Simon (ur. 27 grudnia 1984 w Nicei) – francuski tenisista, reprezentant w Pucharze Davisa, olimpijczyk.
Kariera tenisowa
[edytuj | edytuj kod]Karierę tenisową Francuz rozpoczął w roku 2002. Pierwsze zwycięstwo w turniejach rangi ITF Futures odniósł w czerwcu 2003 roku w Lizbonie, a zawodach kategorii ATP Challenger Tour w styczniu 2005 roku w Numei.
W turniejach rangi ATP World Tour pierwszy znaczący wynik Simon osiągnął w połowie kwietnia roku 2006, awansując do finału rozgrywek w Walencji. Finałowy pojedynek przegrał jednak w dwóch setach z Nicolásem Almagro.
Na początku sezonu 2007 Simon wygrał po raz pierwszy w karierze zawody ATP World Tour, podczas rywalizacji w Marsylii. Po drodze wyeliminował m.in. Lleytona Hewitta, a w meczu finałowym pokonał Markosa Pagdatisa. W połowie września odniósł swój drugi triumf w imprezach ATP, na ziemnych kortach w Bukareszcie, pokonując w decydującym meczu Victora Hănescu.
W maju 2008 roku Francuz zwyciężył w Casablance. Przechodząc najpierw eliminacje pokonał w drodze po tytuł Jo-Wilfrieda Tsongę, a w finale Juliena Benneteau. W połowie lipca Simon wygrał turniej w Indianapolis, gdzie w finale pokonał Dmitrija Tursunowa. We wrześniu ponownie zatriumfował w Bukareszcie, a w połowie października, podczas rozgrywek ATP Masters Series w Madrycie awansował do finału. Po drodze wyeliminował m.in. Jamesa Blake’a oraz Rafaela Nadala; przegrał z Andym Murrayem. Tego roku Simon zagrał na igrzyskach olimpijskich w Pekinie, z których został wyeliminowany w III rundzie przez Jamesa Blake’a.
Sezon 2009 Simon zakończył z jednym turniejowym zwycięstwem, w Bangkoku, gdzie w finale pokonał Viktora Troickiego. Ponadto w styczniu doszedł do ćwierćfinału wielkoszlemowego Australian Open, eliminując m.in. Gaëla Monfilsa. Mecz o półfinał imprezy przegrał z Nadalem.
Pod koniec września 2010 roku Simon odniósł swoje siódme zwycięstwo z cyklu ATP World Tour, podczas rywalizacji w Metzu. Francuz wyeliminował po drodze, w półfinale, finalistę z 2009 roku Philippa Kohlschreibera, a w meczu finałowym wygrał z Niemcem Mischą Zverevem.
Na początku roku 2011 Simon zwyciężył w turnieju w Sydney, gdzie pokonał m.in. Sama Querreya i Ernestsa Gulbisa, w finale zaś wygrał z Viktorem Troickim. Pod koniec lipca Francuz zwyciężył w rozgrywkach w Hamburgu. W drodze po tytuł zdołał wyeliminować m.in. Gaëla Monfilsa, Michaiła Jużnego, a w finale wygrał z Nicolásem Almagro.
W kwietniu 2012 roku Simon zwyciężył w turnieju w Bukareszcie. Było to jego dziesiąte zwycięstwo singlowe. W finale turnieju pokonał Włocha Fabio Fogniniego. Pod koniec września doszedł do finału w Bangkoku, gdzie nie sprostał Richardowi Gasquetowi. Latem zagrał na igrzyskach olimpijskich w Londynie. Z konkurencji singlowej odpadł w III rundzie, natomiast w deblu poniósł porażkę w I rundzie w parze z Gaëlem Monfilsem.
Pierwszy finał do jakiego Simon dotarł na nawierzchni trawiastej miał miejsce w czerwcu 2013 roku, w Eastbourne. Spotkanie o tytuł przegrał z Feliciano Lópezem. We wrześniu Simon odniósł zwycięstwo w Metzu. Francuz w rundzie finałowej był lepszy od Jo-Wilfrieda Tsongi pokonując go 6:4, 6:3.
We wrześniu 2014 roku Simon osiągnął drugi w karierze finał ATP World Tour Masters 1000, w Szanghaju, gdzie w decydującym meczu został pokonany przez Rogera Federera.
W lutym 2015 roku wygrał w rozgrywanym w Marsylii Open 13, pokonując Gaëla Monfilsa. Drugi w sezonie finał Simon osiągnął pod koniec września, w Metzu, gdzie uległ Jo-Wilfriedowi Tsondze.
W sierpniu 2016 zagrał na igrzyskach olimpijskich w Rio de Janeiro osiągając 3 rundę gry pojedynczej. Simon został wyeliminowany przez Rafaela Nadala. Sezony 2016 i 2017 zakończył bez wygranego turnieju.
Rok 2018 Simon rozpoczął od udziału w zawodach w Pune, zwyciężając w finale z Kevinem Andersonem. Osiągnął również pierwszy w karierze finał w grze podwójnej, wspólnie z Pierre-Hugues’em Herbertem. Drugi tytuł w sezonie Simon wygrał w Metzu. Został także finalistą w Lyonie.
Podczas sezonu 2019 tenisista francuski zagrał w przegranym finale w Londynie (Queen’s).
W marcu 2009 roku Simon zadebiutował w reprezentacji Francji podczas meczu Pucharu Davisa z zespołem Czech. Francuz przegrał oba swoje singlowe pojedynki, najpierw z Tomášem Berdychem, a potem z Radkiem Štěpánkiem. Ostatecznie francuska drużyna przegrała rundę 2:3. W 2010 roku awansował z drużyną do finału zawodów. W finale przeciwko Serbii Simon przegrał z Novakiem Đokoviciem. Końcowy wynik rywalizacji to 3:2 dla Serbów.
Najwyżej sklasyfikowany w rankingu singlistów był na 6. miejscu w styczniu 2009 roku.
Finały w turniejach ATP Tour
[edytuj | edytuj kod]Legenda |
---|
Wielki Szlem |
Igrzyska olimpijskie |
Tennis Masters Cup / ATP Finals |
ATP Masters Series / ATP Tour Masters 1000 |
ATP International Series Gold / ATP Tour 500 |
ATP International Series / ATP Tour 250 |
Gra pojedyncza (14–8)
[edytuj | edytuj kod]Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwnik | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|
Finalista | 1. | 16 kwietnia 2006 | Walencja | Ceglana | Nicolás Almagro | 2:6, 3:6 |
Zwycięzca | 1. | 18 lutego 2007 | Marsylia | Twarda (hala) | Markos Pagdatis | 6:4, 7:6(3) |
Zwycięzca | 2. | 16 września 2007 | Bukareszt | Ceglana | Victor Hănescu | 4:6, 6:3, 6:1 |
Zwycięzca | 3. | 25 maja 2008 | Casablanca | Ceglana | Julien Benneteau | 7:5, 6:2 |
Zwycięzca | 4. | 20 lipca 2008 | Indianapolis | Twarda | Dmitrij Tursunow | 6:4, 6:4 |
Zwycięzca | 5. | 14 sierpnia 2008 | Bukareszt | Ceglana | Carlos Moyá | 6:3, 6:4 |
Finalista | 2. | 19 października 2008 | Madryt | Twarda (hala) | Andy Murray | 4:6, 6:7(6) |
Zwycięzca | 6. | 4 października 2009 | Bangkok | Twarda (hala) | Viktor Troicki | 7:5, 6:3 |
Zwycięzca | 7. | 26 września 2010 | Metz | Twarda (hala) | Mischa Zverev | 6:3, 6:2 |
Zwycięzca | 8. | 16 stycznia 2011 | Sydney | Twarda | Viktor Troicki | 7:5, 7:6(4) |
Zwycięzca | 9. | 24 lipca 2011 | Hamburg | Ceglana | Nicolás Almagro | 6:4, 4:6, 6:4 |
Zwycięzca | 10. | 29 kwietnia 2012 | Bukareszt | Ceglana | Fabio Fognini | 6:4, 6:3 |
Finalista | 3. | 30 września 2012 | Bangkok | Twarda (hala) | Richard Gasquet | 2:6, 1:6 |
Finalista | 4. | 22 czerwca 2013 | Eastbourne | Trawiasta | Feliciano López | 6:7(2), 7:6(5), 0:6 |
Zwycięzca | 11. | 22 września 2013 | Metz | Twarda (hala) | Jo-Wilfried Tsonga | 6:4, 6:3 |
Finalista | 5. | 12 października 2014 | Szanghaj | Twarda | Roger Federer | 6:7(6), 6:7(2) |
Zwycięzca | 12. | 22 lutego 2015 | Marsylia | Twarda (hala) | Gaël Monfils | 6:4, 1:6, 7:6(4) |
Finalista | 6. | 27 września 2015 | Metz | Twarda (hala) | Jo-Wilfried Tsonga | 6:7(5), 6:1, 2:6 |
Zwycięzca | 13. | 6 stycznia 2018 | Pune | Twarda | Kevin Anderson | 7:6(4), 6:2 |
Finalista | 7. | 26 maja 2018 | Lyon | Ceglana | Dominic Thiem | 6:3, 6:7(1), 1:6 |
Zwycięzca | 14. | 23 września 2018 | Metz | Twarda (hala) | Matthias Bachinger | 7:6(2), 6:1 |
Finalista | 8. | 23 czerwca 2019 | Londyn | Trawiasta | Feliciano López | 2:6, 7:6(4), 6:7(2) |
Gra podwójna (0–1)
[edytuj | edytuj kod]Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Finalista | 3. | 6 stycznia 2018 | Pune | Twarda | Pierre-Hugues Herbert | Robin Haase Matwé Middelkoop |
6:7(5), 6:7(5) |
Starty wielkoszlemowe (gra pojedyncza)
[edytuj | edytuj kod]Turniej | 2005 | 2006 | 2007 | 2008 | 2009 | 2010 | 2011 | 2012 | 2013 | 2014 | 2015 | 2016 | 2017 | 2018 | 2019 | 2020 | 2021 | 2022 | Wygrane turnieje | Bilans w turnieju |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Australian Open | – | 3R | 1R | 3R | QF | – | 2R | 2R | 4R | 3R | 3R | 4R | 3R | 2R | 2R | 2R | 1R | – | 0 / 15 | 25–15 |
French Open | 1R | 1R | 2R | 1R | 3R | – | 4R | 3R | 4R | 3R | 4R | 3R | 1R | 3R | 2R | 1R | 1R | 3R | 0 / 17 | 23–17 |
Wimbledon | – | 1R | 2R | 3R | 4R | 3R | 3R | 2R | 1R | 3R | QF | 2R | 2R | 4R | 2R | NH | 1R | – | 0 / 15 | 22–15 |
US Open | – | 2R | 2R | 3R | 3R | 3R | 4R | 3R | – | 4R | 1R | 2R | 1R | 2R | 2R | 2R | – | – | 0 / 14 | 20–14 |
Bilans spotkań | 0–1 | 3–4 | 3–4 | 6–4 | 11–4 | 3–2 | 9–4 | 6–4 | 6–3 | 9–4 | 9–4 | 7–4 | 3–4 | 7–4 | 4–4 | 2–3 | 0–3 | 2–1 | N/A | 90–61 |
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Profil na stronie ATP [online], Association of Tennis Professionals [dostęp 2014-01-19] (ang.).
- Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2014-01-19] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Davisa [online], Davis Cup [dostęp 2014-01-19] (ang.).