Przejdź do zawartości

Hajat Tahrir asz-Szam

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Hajat Tahrir asz-Szam
‏هيئة تحرير الشام‎
Ilustracja
Biało-zielono-biały baner wykorzystywany przez HTS
Historia
Państwo

 Syria

Sformowanie

28 stycznia 2017

Komendanci
Obecny

Abu Muhammad al-Dżaulani

Konflikty zbrojne
wojna domowa w Syrii
Organizacja
Dyslokacja

muhafaza Idlib

Skład

Dżabhat an-Nusra,
Dżajsz as-Sunna,
Liwa al-Hakk

Hajat Tahrir asz-Szam (HTS, arab. ‏هيئة تحرير الشام‎, tłum. Organizacja Wyzwolenia Lewantu) – sunnicka koalicja grup zbrojnych o profilu islamistycznym, dżihadystycznym[1][2] i terrorystycznym[3][4][5], zaangażowanych wojnę domową w Syrii.

HTS uchodzi za najsilniejszą frakcję wojskową syryjskiej opozycji[6], od grudnia 2024 de facto kontrolującą Syrię[7][8].

Historia

[edytuj | edytuj kod]

HTS powstał 28 stycznia 2017 w wyniku połączenia Dżabhat Fath asz-Szam (wcześniej Dżabhat an-Nusra, do 2016 oficjalne syryjskie ramię Al-Ka’idy), Dżabhat Ansar ad-Din, Dżajsz as-Sunna, Liwa al-Hakk i Harakat Nur ad-Din az-Zanki[9][10].

Proces zjednoczenia odbył się z inicjatywy Abu Dżabira asz-Szajcha, islamistycznego dowódcy będącego drugim emirem Ahrar asz-Szam. W 2017 wezwał on wszystkie siły opozycji do zjednoczenia się pod jego islamskim przywództwem i poprowadzenia „ludowego dżihadu”, celem obalenia partii Baas, wyparcia z Syrii szyickich bojowników Hezbollahu oraz wprowadzenia szariatu[11] .

Powstaniu HTS towarzyszył wybuch konfliktu na pełną skalę między nową koalicją, a lojalistami konkurencyjnej Al-Ka’idy zorganizowanymi w Hurras ad-Din i odrzucającymi koncept skupienia się głównie wokół kwestii syryjskiej. HTS udało się wyprzeć HAD z większości kontrolowanych przez siebie terytoriów i od tego czasu HTS realizuje program „syrianizacji” kontrolowanych terytoriów; skupia się na utworzeniu względnie stabilnej administracji cywilnej, która oprócz utrzymywania prawa i porządku świadczy usługi publiczne i współpracuje z organizacjami humanitarnymi[10].

HTS utworzył w Idlibie tzw. Rząd Zbawienia, który miał zarządzać codziennymi sprawami w regionie. Policja religijna HTS-u miała dopilnować, by kobiety nosiły hidżab, sklepy były zamykane w piątki, a mieszkańcy uczestniczyli w cotygodniowych modlitwach. Zakazano słuchania muzyki, a także palenia fajek wodnych w miejscach publicznych[12]. Oficjalnie HTS stara się zdystansować od Al-Ka’idy[13][12], kreując swój wizerunek jako obrońców syryjskich sunnitów[12].

Harakat Nur ad-Din az-Zanki oddzielił się od Tahrir asz-Szam już w lipcu 2017, a Dżabhat Ansar ad-Din w 2018 roku[14].

W 2017 roku na terenach zajmowanych przez HTS rozlokowały się tureckie posterunki wojskowe mające na celu patrolowanie północno-zachodniej Syrii w ramach zawieszenia broni ustalonego w drodze negocjacji w Astanie[15].

Ofensywa HTS w Aleppo w 2024 roku.

     HTS i FSA

     SDF

27 listopada 2024 roku HTS rozpoczęła szeroko zakrojoną ofensywę przeciw siłom rządowym. W pierwszym tygodniu walk organizacja zdobyła większość Aleppo i znacznie poszerzyła swoją strefę wpływów na północy kraju[16]. 8 grudnia przejęli kontrolę nad Damaszkiem i ogłosili „wyzwolenie Syrii spod reżimu Al-Asada”[7][8].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Jerome, Patrick Drevon, Haenni: How Global Jihad Relocalises and Where it Leads: The Case of HTS, the Former AQ Franchise in Syria. San Domenico di Fiesole: European University Institute, 2021, s. v. ISSN 1028-3625.
  2. The Development of Political Jihadism. W: Aaron Y. Zelin: The Age of Political Jihadism: A Study of Hayat Tahrir al-Sham. Washington DC: The Washington Institute for Near East Policy, 2022, s. 7–12. ISBN 979-8-9854474-4-6. (ang.).
  3. Hay’at Tahrir al-Sham, [w:] Listed terrorist organisations [online], Australian National Security (ang.).
  4. Сергей Петров, В поисках «умеренной оппозиции»: силы боевиков в сирийском Идлибе [online], Федеральное агентство новостей [zarchiwizowane z adresu 2020-05-30] (ros.).
  5. Bill Roggio, Hayat Tahrir al Sham’s terror network in Syria [online], Long War Journal, 12 grudnia 2024 (ang.).
  6. Hay'at Tahrir al-Sham. Stanford University. [zarchiwizowane z tego adresu].
  7. a b Rebels say they have captured Damascus as Bashar al-Assad reported to have fled [online], The Guardian [dostęp 2024-12-08].
  8. a b World reacts to Bashar al-Assad’s fall, capture of Damascus [online], Al-Jazeera [dostęp 2024-12-08] (ang.).
  9. Al-Qaeda and allies announce new entity in Syria [online], Long War Journal, 28 stycznia 2017 (ang.).
  10. a b Mona Alami: Syria's Largest Militant Alliance Steps Further Away From Al-Qaeda. Syria Deply, 6 grudzień 2017. [zarchiwizowane z tego adresu].
  11. Thomas Joscelyn: Hay'at Tahrir al Sham leader calls for 'unity' in Syrian insurgency. Long War Journal, 10 lutego 2017. [zarchiwizowane z tego adresu].
  12. a b c Syria’s main insurgent group seeks to move away from al-Qaida past, get off Western terrorism lists [online], AP News, 14 maja 2023 (ang.).
  13. Tomasz Rydelek, Al-Julani – ojciec chrzestny syryjskiej rebelii [online], Puls Lewantu, 12 sierpnia 2018 [zarchiwizowane z adresu 2021-05-05].
  14. New component split from "Hay'at Tahrir al-Sham". Syria Call, 9 luty 2018. [zarchiwizowane z tego adresu].
  15. Elizabeth Tsurkov: Hayat Tahrir al-Sham (Syria). ECFR, 10 listopad 2020. [zarchiwizowane z tego adresu].
  16. Michał Potocki, Syryjscy dżihadyści biorą Aleppo i prą na Damaszek, „Dziennik Gazeta Prawna”, 1 grudnia 2024 [dostęp 2024-12-02].
pFad - Phonifier reborn

Pfad - The Proxy pFad of © 2024 Garber Painting. All rights reserved.

Note: This service is not intended for secure transactions such as banking, social media, email, or purchasing. Use at your own risk. We assume no liability whatsoever for broken pages.


Alternative Proxies:

Alternative Proxy

pFad Proxy

pFad v3 Proxy

pFad v4 Proxy