Przejdź do zawartości

Hanka Zaniewska

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Hanka Ludmiła Zaniewska
Data i miejsce urodzenia

9 kwietnia 1941
Konin

Data śmierci

19 maja 2016

profesor nauk technicznych
Specjalność: urbanistyka i planowanie przestrzenne
Alma Mater

Politechnika Warszawska

Doktorat

1972
Politechnika Gdańska

Habilitacja

1978
Akademia Rolnicza we Wrocławiu

Profesura

2001

Uczelnia

Politechnika Białostocka
SGGW
Politechnika Poznańska

Hanka Ludmiła Zaniewska (ur. 9 kwietnia 1941 w Koninie[1], zm. 19 maja 2016) – polska architekt i urbanistka, profesor nauk technicznych, specjalistka z zakresu mieszkalnictwa i planowania przestrzennego.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodziła się w rodzinie Ignacego Felicjana Tłoczka, architekta, urbanisty, i Wandy z Jaroszewskich (zm. 1950), nauczycielki. Szkołę podstawową rozpoczęła w Pyzdrach, a ukończyła w Warszawie w 1953. Po ukończeniu liceum ogólnokształcącego i zdaniu w 1957 matury podjęła studia na Wydziale Architektury Politechniki Warszawskiej, które ukończyła w 1964[1]. W 1972 uzyskała stopień doktora nauk technicznych na Politechnice Gdańskiej, w 1978 – habilitację na Akademii Rolniczej we Wrocławiu. W 1973 ukończyła roczne stypendium podyplomowe z zakresu planowania przestrzennego w Centre de Recherche d’Urbanisme w Paryżu[1][2]. W 2001 otrzymała tytuł naukowy profesora nauk technicznych[3][4].

W latach 1965–1974 pracownik Instytutu Budownictwa Mieszkaniowego w Warszawie, od 1968 – Instytutu Gospodarki Mieszkaniowej, 1974–1986 – Instytutu Kształtowania Środowiska w Warszawie, gdzie pełniła funkcje zastępcy dyrektora i sekretarza naukowego (1982–1985) oraz dyrektora naczelnego (1985–1986). W latach 1986–1990 dyrektor Instytutu Gospodarki Przestrzennej i Komunalnej w Warszawie. Następnie w 1991–2002 kierownik zakładu w Instytucie Gospodarki Mieszkaniowej w Warszawie, a w 1995–2002 zastępca dyrektora ds. naukowo-badawczych. Od 2003 związana z Instytutem Rozwoju Miast w Krakowie, w 2003–2014 kierownik Zakładu Mieszkalnictwa w Warszawie, a w 2011–2013 – zastępca dyrektora ds. naukowo-badawczych.

W latach 1990–1996 pracowała na Wydziale Architektury Politechniki Białostockiej. Następnie związana ze Szkołą Główną Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie, gdzie w 1996–2002 była kierownikiem Zakładu Budownictwa Wiejskiego w Katedrze Inżynierii Budowlanej na Wydziale Inżynierii i Kształtowania Środowiska. Wykładała na Międzywydziałowym Studium Gospodarki Przestrzennej SGGW (1998–2002), na podyplomowych studiach gospodarki przestrzennej na Wydziale Architektury Politechniki Warszawskiej oraz w Wyższej Szkole Ekologii i Zarządzania. W okresie 2002–2012 związana z Wydziałem Architektury Politechniki Poznańskiej, w 2006–2011 była dyrektorem tamtejszego Instytutu Architektury i Planowania Przestrzennego. Była promotorem 6 prac doktorskich, recenzentką 13 prac doktorskich i 4 habilitacyjnych oraz autorką 7 opinii w postępowaniach o nadanie tytułu profesora[2].

Zajmowała się planowaniem przestrzennym, w szczególności problemami mieszkalnictwa, modernizacji zabudowy mieszkaniowej w miastach i na wsi, badaniem roli i funkcji małych miast w kształtowaniu sieci osadniczej, programowaniem mieszkalnictwa na poziomie lokalnym, zrównoważonym rozwojem zespołów i osiedli mieszkaniowych oraz mieszkaniami dla ludzi starszych i ubogich. Autorka i recenzentka wielu publikacji naukowych i prac badawczych, redaktor „Zeszytów Naukowych Politechniki Poznańskiej” serii Architektura i Urbanistyka.

Była członkinią Krajowego Sekretariatu Habitat ds. monitorowania zmian w mieszkalnictwie (od 2001), ekspertem Państwowej Komisji Akredytacyjnej do Spraw Nauczania na kierunku Architektura i Urbanistyka, członkinią Stowarzyszenia Architektów Polskich (SARP) i Towarzystwa Urbanistów Polskich.

Jej ostatnią publikacją (grudzień 2015) była praca na temat kształtowania nowej tożsamości restytuowanych małych miast w Polsce[5].

Mieszkała w Warszawie, była zamężna i miała córkę[1].

Pochowana 25 maja 2016 na cmentarzu w Pyzdrach[6].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d prof. dr hab. inż. arch. Hanka Zaniewska [online], CSW2020 [dostęp 2024-03-11] (pol.).
  2. a b Anna Januchta-Szostak. Ślad tożsamości. Wspomnienie o Profesor Hance Zaniewskiej. „Teka Komisji Urbanistyki i Architektury”. Tom XLIV, s. 435–439, 2016. Kraków: PAN – Oddział w Krakowie, Politechnika Krakowska – Wydział Architektury. ISSN 2450-0038. [dostęp 2024-03-11]. 
  3. M.P. z 2001 r. nr 2, poz. 25 - Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 1 stycznia 2001 r. nr 115-1-01 o nadaniu tytułu naukowego profesora.
  4. Kronika [online], forumakademickie.pl [dostęp 2024-03-11].
  5. Zaniewska, H., Thiel, M., & Dąbkowski, N. (2015). Creating a new identity for small restituted towns – some problems / Problemy kształtowania nowej tożsamości restytuowanych małych miast, [In] Krzysztofik, R., & Dymitrow, M. (Eds.), Degraded and restituted towns in Poland: Origins, development, problems / Miasta zdegradowane i restytuowane w Polsce. Geneza, rozwój, problemy. Gothenburg: University of Gothenburg, pp. 319–320 / 321–346.
  6. In memoriam - Pamięci Architektów Polskich - Hanka Ludmiła Zaniewska [online], www.archimemory.pl [dostęp 2024-03-11].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
pFad - Phonifier reborn

Pfad - The Proxy pFad of © 2024 Garber Painting. All rights reserved.

Note: This service is not intended for secure transactions such as banking, social media, email, or purchasing. Use at your own risk. We assume no liability whatsoever for broken pages.


Alternative Proxies:

Alternative Proxy

pFad Proxy

pFad v3 Proxy

pFad v4 Proxy